UNUTULMAZ...

UNUTULMAZ -2-

Bu cümlelerin üzerine çok şaşırdım verebildiğim tek tepki başımı sallayarak kabul etmek olmuştu. Camlarda demir korkuluklardı var kaçamazdım. Odanın kapısını kitlemedi ama eminim ki benim kaçmamı engellemek için önlem almıştır. Böyle bir adam ne ister ki bilemiyorudum.

En iyisi adının Sinan olduğunu öğrendiğim adamla papaz olmamaktı sonuçta tanımıyordum belki ileride çok samimi olucaktık. Ama ben her gün kaçmak için düşüncelere kapılıcaktım. Böyle olması daha iyiydi beliki iyi davranırsam neden burada olduğumuda öğrene bilirdim. Her türlü şansınımı denemeliydim. Birine alışmak benim için çok zor bir şey ben aosoyal bir insanım nasıl davranırım bir insana nerde ne şekilde davranılır bilimiyorum. Yıllardır yalnız biriyim ne bir arkadaş ne bir sevgili ne bir yakın ebebeyin ne de yakın bir abi hiçbiri yok bende. Ailem sevmez beni her zaman abim gibi olmamı istemişlerdir onun gibi çalışkan, saygı duyulan bir insan hani derler ya kalp sevmişse bütün yanlışlar sevene doğru gelir benim aileme göre abim gibi olcak kişilik dört dörtlük biri aslında şerefsizin önde gideni gelde bunu onlara anlat. Sabredicem bu adamın yanında belki tek o olucak hayatımda belki yıllar sonra biri ile anlaşıcam bilmem herşey zamana bağlı zaman işte en berbat kavram ZAMAN herşeyi zaman belirler biz faniler için. Her şeyi yaşayarak öğreiriz yaşamadan bilemeyiz bizim için en hızlı ve en önemli en karışık en berbat hem iyi hemde kötülükleri getiren kavram ZAMAN....

***

Bir haftadır beraberdik ama hiç bir zararını görmemiştim. BBelki yemine sakın bir şekilde yaklaşıcaktı. Sessiz sessiz ve bu beni çok ürkütüyordu gecenin geç saatlerinde bunları düşünmekten uyuyamıyordum kapının açılmasıyla gözlerimi hemen kapattım belki uyuduğumu düşürdü beni rahatsız etmez dedim kendimce ilk defa biriyle bu kadar yakım oluyordum uzun süre konuşmasam bile ayak seslerini duya biliyordum yatağın yanına geldi yorganımı açtı ve yanıma uzandı korkum artık beynim öldürecek şekildeydi nasıl şeydir bu elini belime sardı ve ensemdeki nefes ile ürperdim

"uyumadığını biliyorum sevgilim "

Nasıl hastalıklı bir kelime sevgilim bana iki haftadır hep sevgilim ya da prenses diyordu bende tiksinerek bakıyordum ona ne öyle vıcık vıcık bana göre değil sevgilim, canım, cicim hem kim oluyorda bana sevgilim diyor psikopat deli ediyor beni günlerdir evet zararı olmadı ama kanser olucam onun yüzünden hem iki haftadır kitak okumuyordum kafamı dağıtamıyordum durmadan başım ağrıyordu. Normal yaşantımda bir gün bile kitap okumadan yapamıyordu.

Cevap vermedim. Beni kendine daha çok bastırdı boynuma bir öpücük kondurdu ve daha fazla ürkmeme neden oldu. Sinan nasıl bir kişiliği vardı bilmiyordum bir saat boyunca öylece durduk ve uyuduğunu fark ettim elleri belimden biraz gevsemişti. Sinan a doğru dönüp yüzünü izlemeye başladım. Kusursuz bir yüzü vardı. Suratından yeni yeni çıkmaya başlamiş sakalları vardı. Ve çok yakışıyordu onunla her geçen saniyemin değerini bilmek istemeye başladım belki de böyle biri ile hiç sarılmıcaktım belki hiç birinin yüzüne bu kadar yakın olamiyacaktın çok değişik bir histi artık hayattan zevk almak için savaşıcaktım nedense birden kendimi huzurlu hissetmeye başladım. Çok değişikti tek kişilik aşkımı unutmuştuştum çok yakışıklı uzaktan çok kusursuz bir yüzü vardı ve kaşları mükemmeldi uzaktan bakarak sevdim onu yan yana bile hiç durmadan ismi Ensar di spor yapmayı fazla seven biriydi çok iyi basketbol oynardı. Okulun camından onu izlerdim hep. Ama nafile bir kere bile göz göze gelmemiştik bunları düşünüken güneş doğmaya başlamıştı ve Sinan uyanmak üzere olduğunu anladım kırıpdamaya başlamıştı. Bütün gece hiç uyumamıştım ve göz altlarımın şiştiğine emindim Sinan bana döndü ve...

" günaydın prenses "

ne desem bilememiştim sadece

"günaydin "

diye bildim kendimi yanında çok ezik hissediyordum ve iğrenç bir durumdu lanet olsun bana bakmaya başladı bir kaç dakika öyle kaldı ben sadece göz ucuyla bakabilmiştim bana sarıldı

" bu gün sana biraz kıyafet almaya gidelim uzun zamandır benim kıyafetlerimi giyiyorsun

"

Sadece başımla onay verdim ama karnım çok açtı biran önce kahvaltı yapmak istiyordum. Yataktan kalktım banyoya doğru ilerledim Sinan hala yataktaydı arkamdan baktığına kalıbımı basa bilirdim banyoya girip kapıyı kilitledim duş almaya ihtiyacim vardı saçlarim yağlanmıştı suyu ayarlayıp kendimi ılık suya bıraktım. Çok iyi gelmişti biraz oyalandıktan sonra çıktım duştan ve temiz kıyafetler almadığımı fark ettim umarım Sinan odadan çıkmıştır derken havlu bedenimin yarısını bile kapatmiyordu yarı çıplak bir şekilde banyodan çıktım ve Sinan odada yoktu biraz rahatlamıştım direk dolaba yürümeye başladım ve bir tayt aldım ve üstüne Sinan ın bir kazağını aldım Sinan in kazağiydi banyoya doğru ilerlerken odanin kapısı açıldı ve içeri Sinan girdi donup kalmıştım karşısında yari çıplaktım yüzümdeki sıcakliği hissetim kızarmış olmalıydım. Sinan sesli bir şekilde güldü başımı eğerek banyoya ilerledim aynada kendime baktığımda kıpkırmızıydım bir an önce üstümü giyindim banyodan çıktığımda sinan hala odadaydı saçlarim ıslaktı utanıyordum Sinan bana yaklaşarak

" kahvalti yapmalısın ve az önce ki olay için özür dilerim "

Şaşırmış bir sekilde yüzüne baktım. Biran önce kahvaltı yapmak istiyordum. Aşağı hızlıca inmeye başladım. Kahvaltıyı hazırlayan Sinan olmalıydı evde bir hizmetliyle karşılaşmamıştım hemen masaya oturdum ve kahvaltı yapmaya başladım. Çok açıkmıştın ve çok belli olmalıydı Sinan bana gülüyordu kahvaltı boyunca hiç konuşmadık bulaşıkları makineye yerleştirdim dağınık olan yerleri hiç sevmezdim bir iki saat içinde dışarı çıkmıştık bir avm ye geldik beni kolumdan sürüklüyordu resmen bir mağzaya girdim pantolon kazak bütün modellerinden almıştı nasıl benim bedenimi biliyordu çok şaşırtıcıydı ve ordan çıkıp bir ayakkabi mağzasına girdik ordandan bir kaç spor ayakkabı bot aldı nasıl bu kadar hızlı alışveriş yapıyordu bilmiyordum. Vücudumun bedenini ayak numaramı biliyordum eşyalari arabanın arka koltuğuna koyarak beni on koltuga oturmam için başıyla işaret etti .