James

25 0 6
                                    

Ik wordt akker door het zonlicht. Hé nee is het nu alweer ochtend. Kon ik nog maar even blijven liggen, dan zou ik vast nog meer dromen over James. Ik droomde vanacht hetzelfde als wat er gister gebeurd is maar dan kwamen Toby, Levi, Nick en Ace niet ineens tevoorschijn. Het was zo'n fijne droom. Nu alleen nog hopen dat hij ooit uit zal komen. Ik loop de trap af  en ga op mn plek zitten. Mijn gedachte dalen weer af.

Ik loop rond door een bloemenveld. Van een afstand zie ik hem staan. "James!" We rennen naar elkaar toe. " Onze famillies willen het niet maar ik kan niet zonder jou" Oh James er moet toch een manier zijn?" Je moet weten dat ik altijd van je zou houden maar helaas het gaat niet. Mijn vader is erachter gekomen en heft me verboden nog langer buiten het huis te komen dus dit is de laatste keer dat je me ziet, het spijt me." Onze gezichten komen langzaam dichterbij elkaar..... 

De stem van Nick onderbreekt mijn gedachte. "Hé ik praat tegen je?" Wat?" Je bent er geloof ik niet helemaal bij met je gedachte. Wat heb je toch?" Niks." Jaja. Volgens mij is het wel duidelijk." Wat is er duidelijk?" Je bent verliefd, op James." Nee das niet waar." ik voel dat ik rood wordt." Zeg maar niks meer, ik vertel het niet door." Dat is je geraden ook, anders maak ik je af." dat gaat je toch nooit lukken." Dat denk je maar dan ken je me nog niet goed genoeg." Nu ben ik bang." Haha."

Ik loop mjn kamer in en zie de deur weer. Dit keer staat er ook nog een tijd bij. Wat zou dat nou weer kunnen betekenen? Ik ga snel op zoek naar de jongens. "Dus hier zijn jullie.ik heb overal naar julie gezocht." Waarom?" Omdat ik jullie hulp odig heb en wel nu!" En waarvoor is het." dat kan ik nu niet uitleggen het is dringend." Ja hoor, je haalt een grapje met ons uit." Nee het is echt heel belangrijk het gaat over jullie ouders, mischien gaan ze wel dood of blijven ze voor eeuwig vast zitten." Oke ik geloof je maar als je toch een grapje met ons uithaalt vermoord ik je." Ik loop zo snel ik kan terug. "Kijk er staat een tijd op de deur en we moeten weten waarvoor die tijd is." Ben ik daarvoor helemaal hierheen gekomen." Dit is de deur van de magische kamer die verdwijnt en terugkomt." Ja maar dan ga je toch gewoon naar binnen." Toby wil de deur al open doen. " Nee!" gil ik." Er heeft nog nooit een tijd opgestaan." Misschien moeten we bedenken wat die tijd kan betekenen." Nou het kan betekenen dat we zo lang de ijd krijgen voor een proef, dat we zo lang meten wachten voordat we naar binnen mogen. Dat als we het misterie niet binnen die tijd oplssen onze ouders dood gaan of eeuwig vast blijven zitten net als mijn vriendinnen." DDoe niet zo eng!" Je weet het maar nooit in dit avontuur, kregen me maar meer bewijs." zucht ik." Hé er staat nog iets op de deur. Wat dan?" Krijg je niet." Das we kunnen met de deur praten. nouja sort van dan." Er versschijnen weer letters op de deur. NEE. Ja dus, en hij zegt het omgekeerde van wat wj willen dus moeten we net alsof doen dat het ons niks kan scheen wat die tijd betekend!" Lara je bent geniaal!"

" Het maakt ons niet uit als onze ouders ood gaan en als we er niet achter komen wat die tijd betekend." ECHT NIET? "Nee." DE TIJD  GEEFT AAN HOE LANG JULLIE NOG HEBBEN OM JULLIE OUDERS TE REDDEN." Oke kom op we moeten snel naar binnen." Ik ren de trap op en de jongens rennen achter me aan. Als we eenmaal in de ruimte zijn is het pikdonker. 

The Magical Mystery (Herschrijven)Where stories live. Discover now