Acıyor kemiklerim bir o kadar da gözlerim
En yoğun acılarımı hep ilk satıra mı gizlerim?
Yorgunum ama yürümekten vazgeçemez haldeyim
Belki anlatamam ama yüreğimin kül olduğu yerdeyim.
Gül geç sen yolcu, bakma halime
Geçecektir birazdan, birkaç adım ve sigara sonrasında
Sokak lambasının patladığı bir yerdeyim,
Gözlerime bakmadığın sürece yalanlarını neyleyim?
Yazdıkça boğazım, nefesim daralıyor
Yazmadıkça ben benden ırak kalıyor
Aklımda tarihi geçmiş bir tutku kalmış,
Gün olur günlerden kendime dönerim
Mazi ağzımızda ekşi bir tat bırakmadı mı zaten?
Yarım kalmış birkaç kibrit parçası,
dilimizin ucunu yakmıyor mu halen?
Yarabandı dahi tutmaz ayakta
Kırılmışsa dalından nahoş sokakların gülleri
Griye çalan şehirde sargı tutmuyor ellerim
Yağmurlu bir sabaha doğru gözyaşımı gizlerim.
YOU ARE READING
Kaybolmuş ve Yalnızlar Mezarlığı
PoetryKaramsarlık ve bireyin içe dönüklüğü aynı zamanda kaybedilen aşkı konu alan şiirlerim ağırlıktadır. Okuduğunuz her şiir, her satır bana aittir, alıntı yapılmamış ve tamamen özgündür. Kitap kapağının fotoğrafı ve şiirlere eklediğim kapak fotoğrafları...
