Chapter 2

369 35 8
                                    

"Yuno Τι κάνεις εδώ?!"

" Συνεχίστε σαν να μην είμαι εδώ"
είπα με θλιμμένη έκφραση κατευθυνόμενη προς το υπνοδωμάτιο μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι σκεπτόμενη "Τώρα ο καημένος μπορεί να περιμένει , μπορεί να είναι πληγωμένος". Έτσι πήγε σερί όλο τα βράδυ μέχρι να με πάρει ο ύπνος με τύψεις.

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα με το εξίσου θλιμμένο ύφος όπως εχθές το βράδυ.

Καθώς σκεφτόμουν εκατοντάδες πράγματα η Jessi είχε ήδη ξυπνήσει και έφτιαχνε πρωινό ενώ ακολούθησε ο εξής διάολος

-Καλημέρα!!!
-Ναι...
-Τι έγινε χθες;
-Αυτοκινητιστικό ατύχημα
-ΤΙ;
-Το ταξί τράκαρε με ένα άλλο και έχασα το ραντεβού...
-Εεε...εντάξει δεν πειράζει, την επόμενη φορά...
-Ποια επόμενη φορά μωρε Jessi? Ο Άνθρωπος μπορεί να μην θέλει να ξανά κανονίσουμε
-Γκαντεμιά!
-Εσείς , χθες...;
-Αυτό που νομίζεις...
-Ιου
-Ήταν...

"θα μπω στο μπάνιο..."
είπα κλείνοντας ήδη την πόρτα του μπάνιου.

Άνοιξα το νερό και το άφησα να τρέχει,βτο δωμάτιο σιγά σιγά άρχισε να γεμίζει με ατμούς όπου έκαναν την ατμόσφαιρα πιο χαλαρωτική.

Μετά από μισή ώρα ντύθηκα και πήγα στο μάθημα με τα πόδια εφόσον δεν εχω αυτοκίνητο. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα και τα μαθήματα τελείωσαν.Η ώρα ήταν 3 και σκεφτόμουν την Jessi που θα με περιμένει για να φάμε το μεσημεριανό που θα έχει φτιάξει με πολύ κόπο με την βοήθεια του Άκη Πετρετζίκη.

Όταν έφτασα σπίτι με αποδέχτηκε η Jessi με μια σακούλα στο χέρι " Τι ειναι αυτο;" την ρώτησα αφήνοντας την τσάντα μου στον καλόγερο πίσω από την πόρτα "το μεσημεριανό σου!" είπε με το χαμόγελο  μέχρι τα αυτιά. Πήρα την σακούλα, την άνοιξα...
-Πόσο βαριόσουν;
-Έχει και σοσ
-Αχ σ'αγαπώ!

είπα και έπεσα με τα μούτρα στα σουβλάκια που είχε πάρει από έξω. Αφου έφαγα πήγα προς το δωμάτιο μου διότι ήμουν πολύ κουρασμένη. Μετα απο δυο ώρες ύπνου ξύπνησα και πήγα στην κουζίνα να πιώ λίγο νερό για να ξυπνήσω τελειωτικά. Εκεί βρήκα την Jessi να ψάχνει μανιωδώς τα ντουλάπια της κουζίνα

-Τι ακριβώς ψάχνεις;
-Τίποτα
-Καλά...

πριν κλείσω την πόρτα του δωματίου μου ακούστηκε η φωνή της Jessi "Θες να δούμε ταινία;" η έκφραση μου άλλαξε εφόσον δεν το περίμενα. "Τι είδους ταινία;" είπα ενώ της έκανα νόημα για να έρθει να κάτσουμε στο καναπέ. Αμέσως πετάχτηκε από την χαρά της και ήρθε δίπλα μου.

"θα πας μα πάρεις πατατάκια;" με ρώτησε κάνοντας ενα μαξιλάρι στην αγκαλιά της κάνοντας την γλυκούλα ,Εγώ της απάντησα καταφατικά και της πέταξα ένα μαξιλάρι. Πήρα κάτι ψηλά που βρήκα πάνω στο τραπέζι και κατευθύνθηκα προς το supermarket της γειτονιάς.

Annoying guyWhere stories live. Discover now