biliyorsun değil mi?
bir gün hiç farkında olmadan
aynı sokakta yürüyeceğiz
aynı anda.
önce hangimiz farkeder bilmiyorum
muhtemelen sen olursun ben aklı bi karış havada
sonra bende;
senin beni farketmeni farkederim
o gün
senin için ne farkeder bilmiyorum
ben ne hissederim
dizlerim beni taşımaya devam edebilir mi?
hepsi muamma değil mi?
sevmek gibi,
sen gibi..
kuru bir ağaca benziyordu yalnızlık
her bir daldan bir sürü dal
sensizliğe uzanıyordu..
sorulacak onca sual var
verilecek tek bir cevaptan acizken zihnimiz.
yarımız katiliz,
hep ölümden bahsederken
hiç ölmeyeceğiz sanmak,
ölümün kurnaz bi oyunu değil de nedir?
