Storms of Heart <3

Signal no.28

Sobrang kumikirot ang ulo ni Shem ng magising sya. Pakiramdam tuloy nya ay nabag ang bungo nya sa kanyang pagkabagok kagabi.

She opened her eyes when she finally get back her senses, bumungad sa kanya ang mukha ng mga kasamahang doctor na sina mari, mayumi, Nadine at jm na nagaalala.

Shem’s POV

“Buhay pa ako?” di makapaniwalang tanong ko sa mga kaharap ko.

Buong akala ko kinuha nya na ako, ni Sef. Akala ko di nya na ako iiwan, pero bakit? Heto ako buhay pa at may galos lang sa ulo. Andito pa din ako sa mundo ng mga buhay.

Iniwan mo na naman ako Sef.

At di ko na namn napigilan bumagsak ang mga naguunahan kong luha.

Sef, bakit?

Hirap na hirap na ako, ganoon kaba kagalit sa akin kaya binuhay mo pa ako?

Ang sakit sakit na….

 “Aba! Gusto mo pa ata mamatay talaga bruha ito. ” sagot sa kanya ni Mari

“kung suicide attempt ang ginawa mo Shem. Well, you’re alive, sorry but you falied.” Dagdag pa nitoo habang inihahanda ang mga gagamitin nya sa medical mission nila.

“ Mari!” saway naman ni JM kaya tumahimik na lang ito.

Umaga na pala, sa pagkakatanda ko gabi ng maaksidenteng nahulog ako. Base sa mga itsura ng mga kaharap ko mukhang kagabi pa nila ako binabantayan at matagal na oras din akong nakatulog.

Kinapa ko ang aking noo at may benda akong nahawakan.

“Six stitches iyan Shem. Wag ka masyado mag gaggalaw. Ano ba nangyari bakit ka nahulog sa hagdan?” Sabi ni JM sa akin habang inayos ang benda sa ulo ko marahil ay nagulo ito.