In het donker tastend naar een uitweg,
Waarom gaat het licht steeds weer uit?
Is mijn leven gewoon een of andere pech,
Waarom worden de stemmen altijd zo luid?
En op dat moment verschijnt er een klein lichtje,
Die langzaam beweegt door de donkere kamer.
Zie het als een soort berichtje,
En al meteen voel ik me meteen een stukje minder eenzamer.
Het brengt me naar een kleine deur die ik anders nooit gevonden had.
En wat ben ik dat lichtje toch dankbaar.
Waardoor ik mijn zorgen allemaal bijna vergat.
Zoals een heel, heel sterke steunpilaar.
De hendel druk ik langzaam omlaag
En het lichtje verdwijnt al snel weer.
Voordat ik realiseer: het is een hinderlaag,
En mijn zorgen worden al snel meer.
Zoals altijd was er een beetje hoop,
Die mijn gevoelens weer eens bekroop...
YOU ARE READING
Randomheid
Randomgewoon dingen die ik random verzin, ze zijn allemaal heel slecht maar dat maakt niks uit. Ik maak ze uit een soort gedachten die ik zelf vaak beter wil begrijpen en dat lukt vaak hierdoor.
