Moonlight Blade (Gazellian Series #4)

Chapter 7

Pagsilang sa tungkulin, panibagong buhay at pagtanggap sa kapangyarihan at responsibilidad.

Nanatili akong nakayuko habang umiikot ang mga dyosang may dalang dasal sa pamamagitan ng sayaw. Ang bawat sayaw ng mga nakatataas na dyosa ay sinasabayan ng mga elementong siyang pumili sa bagong silang na dyosa.

Sa pagkakataong ito, isang napakagandang pagbibinyag ang ipinagkaloob sa akin ng buwan. Dahil ang libong punyal na nagsabog sa karagatan ay unti-unting natipon sa bilog kung saan ay ako ang nasa gitna.

Nagpatuloy ito sa pagbuhos ngunit walang kahit isang patak na dumaplis sa kahit kaninong dyosa na tila ipinahihiwatig nitong para lamang ito sa akin.

Ang mga punyal na nagmistulang ulan ng pagbibinyag ay hindi lamang kulay asul sa mga oras na ito, dahil ang sinag ng buwan dito ang siyang mas lalong nagpaningning dito.

Ingay nang pagkamangha ang narinig ko mula sa mga dyosang nakakasaksi ng ritwal. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Unti-unti kong iniharap ang aking mukha sa kalangitan na may nakapikit na mga mata habang dama ang malamig na tubig at mga palad na nakalahad sa ere.

"Habang-buhay kitang paglilingkuran at ipapangakong unti-unting uubusin ang mga punyal."

Kagaya ng pagkawasak ng mga huwad na punyal na siyang nagiging ulan. Isang malaking mensahe mula sa nagliliwanag na buwan.

Punyal na nakapapanakit...aking wawasakin... maaaring magdala ng walang katapusan luha, pero ito rin ang maglilinis para sa bagong umaga.

Unang mensahe mula sa buwan.

Libong punyal na nakapananakit ngunit mga dahilan na nagmula sa huwad na paniniwala, pagwasak sa mga ito na magdadala ng walang tapusang luha, katulad ng ulan ngunit sa pagtatapos ng pagluha ay siyang bagong simula...

***

Ilang araw matapos ang ritwal ay ipinaalam na sa akin na maaari na akong magtungo sa buwan kung saan nakahimpil ang kaharian ng mga dyosang nagiging Dyosa ng Buwan.

Si Dyosa Neena agad ang una kong hinanap ng malaman ang tungkol dito.

"Ngayon ay mas kailangan ka ng buwan, Leticia. Malulungkot ako sa paglisan mo, ngunit higit akong masaya dahil nakamit mo ang 'yong pangarap." Hinawakan ko ang kamay ni Dyosa Neena at marahan itong pinisil.

"Ngunit kung hindi dahil sa'yo ay nawalan na ako ng pag-asa. Nais kong magpasalamat sa lahat, hindi man ako binigyan ng pagkakataong magkaroon ng napakaraming kaibigan sa mundong ito, ibinigay ka sa akin ng pagkakataon. Pipilitin kong dumalaw, hahanap-hanapin ko ang 'yong magandang tinig." Tipid siyang ngumiti sa akin.

"Matutunan mo rin ang umawit na higit sa akin." Hinaplos nito ang pisngi ko. '

"Sige na, Leticia. Hinihintay ka na ng mga tagapaghatid. Lagi mong tatandaan na nandito lamang ako para sa'yo."

"Maraming salamat, Dyosa Neena."

Tinalikuran ko na siya, narinig ko rin nagpaalam sa kanya si Hua bago ito nagtungo sa aking balikat.

May ilang mga dyosa ang nakahilera sa aking daraan na siyang parte pa rin ng tradisyon sa tuwing may dyosa na lilisan para permanenting manirahan sa kanilang mga tungkulin. Isa sa mga nadaanan ko ay si Tatiana.

Eksherada itong umirap sa akin nang sandaling magsalubong ang aming mga mata. Hindi ko na lamang ito pinansin.

Nag-aabang na sa akin ang isang maliit na Kuusa, isa itong maliit na silid na gawa sa kahoy na may kulay ginto at puti, na hila ng pinakamagigiting na Pigaroo. Ito ay naglalakihang mga kabayong may nagniningning ng mga pakpak sa sungay.