Moonlight Blade (Gazellian Series #4)

Chapter 3

Chapter 3

Pangako

"Rejected mate?" tanong ko sa bagong dating na bampira.

Dumiin ang aking kamay sa hinahawakan kong kahoy at mas iniharang ito sa aking unahan na parang may magagawa ito para protektahan ang sarili ko.

Isa lamang akong mahinang dyosa at hindi kayang ipagtanggol ang sarili sa mga oras na ito. Kung alam ko lamang na humihina ang kapangyarihan ng isang dyosa sa sandaling bumaba rito, ay hindi na ako sumugal pa.

Ngunit hahayaan ko bang habang buhay akong pahirapan ng aming dyosang maestra? Ito na lamang ang tanging paraan para hindi na ako makaranas pa nang matinding pagmamalupit sa kanya.

Matapang kong sinagot ang titig ng bampira. Ngunit sa pagtagal ng aming mga mata sa isa't-isa, bakit parang tila iba ang sumasalamin sa kanyang mga mata?

Lungkot, pagod at matinding pagdaramdam...

Dahilan kung bakit unti-unting nanghina ang aking mga kamay sa paghawak ng kahoy, parang may emosyon sa kanyang mga mata na tila maaapektuhan ang kung sino mang tititig sa kanya.

Ang kanyang kalungkutan ay higit pa sa talon na muntik nang lumamon sa akin.

Ang makilala bilang isang dyosa sa mundong hindi naman ako nararapat ay isa nang malaking panganib. Ngunit bakit sa halip na matinding pag-iingat ang nais mamayani sa akin, ito ako at nagsisimulang humakbang patungo sa kanya at itanong ang kanyang matinding suliranin?

Kailanman ay hindi nais ng mga dyosa mula sa Deeseyadah ang mga nilalang na may pangil, namulat na ako sa tradisyon at paniniwala rito dahil sa nangyari sa nakaraan, ngunit tama ba ang paraang bigyan ng pare-parehong pagtingin ang mga ito dahil sa kasalanan ng kanilang ninuno?

"P-Paano mo nalamang isa akong dyosa?"

Mapait na ngumiti ang bampira at marahan siyang yumuko bilang pagbati.

"I possessed the tarnish blood. I am in the lineage of King Andronicus Clamberge III."

Suminghap ako sa sinabi niya. Dapat ay tumakbo ako, dahil ang kanyang ninuno ang unang nangahas kumalaban sa isang dyosang katulad ko, pero may kung anong pumigil sa aking mga paa para manatiling nakatindig at salubungin ang kanyang mata.

Nagawa kong humakbang paatras ngunit muli itong bumalik sa nauna nitong posisyon.

Ang kanyang mga mata'y sumisigaw ng ilang taong pagdurusa.

"Kung ganoon ay nakilala mo ako dahil sa dugong nananalaytay sa'yo." Tumango sa akin ang bampira.

"They sent you here to chase me?" tanong nito sa akin.

Marahas akong umiling, wala akong nalalaman sa aksyon ng mga dyosa tungkol sa trahedyang nangyari sa pagitan ng sinaunang dyosa at ang pitong pinakamatataas na upuang pinagtaksilan siya.

"Then why are you here?" kunot noong tanong nito.

"Hinahanap ko ang punyal ng unang dyosa."

"Sa lugar na ito?"

"Sa talon." Itinuro ko sa kanya ang aking pinanggalingan.

Sa pagkakataong ito ay mas kumunot ang kanyang noo. "Bakit tila hindi ka na natatakot sa akin?"

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya.

"Bata man ako sa'yong paningin, ngunit ang mga mata ko'y higit pa sa aking kaanyuan. Ang 'yong presensiya'y hindi sumisigaw ng karahasan, kundi puro lamig at kalungkutan."

Hindi sumagot sa akin ang binata ng ilang minuto.

"Maaari kitang tulungang hanapin ang punyal." Alok nito sa akin.