Chapter 10-Prince and Princess

Start from the beginning
                                    

Justin: Hindi mo ba alam kung sino.. Sige.. matutulog na lang ako sana paggising ko may text yung princess ko na payag na siyang maging prinsipe niya ko :( bye na..

.................

Justin is now offline...

Hala! paano na 'to nagtatampo si Justin..

Nasaan na ba yung phone ko.. kailangan ko ng matext yun kaagad...

........................

To: Justin

Ui sorry na.. princess mo naman ako diba?

bakit nagtatanong ka pa..

From: Johanne

................................

5 minutes

...............................

10 minutes

..............................

20 minutes

...............................

45 minutes

..............................

1 hour

.............................

3 hours

................................

hay.. 

talagang nagalit siya..

bakit ba naman kasi biniro ko pa eh..

naku bahala na nga siya...

...................................

after 30 minutes

.....................................

1 message received

To: Johanne

Talaga? payag ka na.. na maging prinsesa kita..

alam mo ba kung gaano ako kasaya..

From: Justin

.................................................

doon nag start yung conversation namin

.......................

Johanne: Bakit ba kasi ako yung gusto mong maging princess.. marami naman dyan na iba ha?

Justin: Eh sa ikaw yung gusto ko eh.. 

Johanne: eh bakit nga ako?

Justin: basta.. kapag nagkita tayo sasabihin ko sayo..

Johanne: Sige.. ikaw ang bahala..

Justin: Eh bakit ka pumayag na maging prince ako..

Johanne: umiiyak ka kasi eh :p

Justin: grabe ka naman.. sabihin mo ok lang sayo na ako prince mo..

Johanne: hahaha.. assuming ka masyado..

Justin: basta ha kapag nagkita tayo..

Johanne: Sige..

............................................

( Justin's POV )

Buti na lang naka chat ko siya.. 

namimiss ko siya sobra..

bakit ganon na lang yung naramdaman ko nung sinabi niya kung sino yung gusto kong maging prinsesa.. sobra na lang yung lungkot na naramdaman ko...

alam mo yung feeling ng taong parang di man lang na appreciate ng iba yung ginawa mo..

sobrang nasaktan ako sa mga sagot niya sa akin.. 

kaya ayun natulog na lang ako..

Pero nung nagising ako..

sobrang saya ko sa nabasa kong text niya.. 

nawala lahat yung lungkot ko..

pakiramdam ko ako na yung pinaka masayang lalaki sa buong mundo..

bakit ba ko ganito.. 

bakit ganito yung pakiramdam ko..

...........................

(  Johanne's POV )

bakit ganon si Justin..

parang may iba sa kanya.. 

lagi ko naman siyang ka text at nakaka chat pero bakit ganon siya ngayon..

ok lang kaya yun..

baka naman joke lang yun.. 

kaya ayun I'm not taking it seriously..

pero bakit parang happy ako..

kung joke man yun.. ayun na yung pinakamasayang joke at joke na gusto kong marinig paulit ulit..

..................................................................................................................................................................................

hi guys..

i'm back.. matagal tagal din akong hindi nakapag wattpad at nakapag update..

I hope magustuhan niyo po yung new chapter ng story ko..

thank you so much po sa inyong lahat...

GOD BLESS YOU ALL :)

I Will Be Here.♥Where stories live. Discover now