Mr. Klein's Journalist [On Going]

Chapter 5 New York

(Check out on multimedia for Ysay's Airport outfit)

------------------------------

Ysay's POV

I put my shades on. Dahil tumulo na rin luha ko. Bwiset tong si Mae. Umiiyak iyak parang hindi na kami magkikita. 2 months lang ako dun noh.

Ilang saglit pa ay tumayo na ako dito sa kinauupuan ko at pumunta sa Departure's Area kasi anytime by now lalanding na yung eroplanong sasakyan ko.

Habang papasok ako ng eroplano may nakabangga akong umiiyak na babae. Gawd hindi manlang nag sorry.

I turn around to find sit na available pa. But I only saw one available sit and naka upo sa may bandang window eh yung babaeng nakabangga sakin kanina na umiiyak. No choice tumabi ako sakanya and I take off my shades and I close my eyes but all I can hear is her tiny sobs.

Hindi na ako nakatiis baka hindi ako maka tulog mamaya kapag hindi ko pa ito kinausap.

"Hey Miss." sambit ko sakanya lumingon naman siya saakin. I saw a puffy eyes and reddish nose at patuloy pa rin siya sa paghikbi habang dahan dahan siyang lumingon saakin.

"Ahhm. May I know your name?. I guess magkakatabi tayo buong byahe boring naman kung hindi tayo mag uusap diba?" Tanong ko sakanya one of attitudes of a journalist kasi ay friendly I guess?. Pero siguro friendly lang ako since birth.

"I'm Bree." sagot niya habang dahan dahang inaabot akong kamay at nakipa shake hands.

"Oh. I'm Ysabella, but you can call me Ysay for short" sagot ko sakanya with a thin smile. At sabay naming binaba kamay namin.

"Btw. Alam kung masyadong private but may I know why are you crying?. Pero kung ayaw mong pag usapan it's okay. I will just listen all your sobs sa buong byahe natin" Sambit ko sakanya. Hahah I know I'm too straight forward. Alangan namang buon byahe ko pakikigan ang pag hikbi niya?.

"Oh I'm sorry for that. Haha I like you, your natural." sambit niya havang tumatawa. Wew hhehe.

"Okay lng bang mag open sa'yo? Alam mo ma bago lng tayo nag meet then we don't really know each other" sambit niya saakin. Habang ackward na ngumiti. Pansin ko lang parang nakita ko siya somewhere like sa mga posters ahhmm much more like a model sa mga branded clothing line around here in the Philippines.

"Problema ba yan?. Huwag kang mahiya sakin. I can keep a big secrets but yung mild lang nadudulas ako heheh. But you can share I can listen." sambit ko sakanya.

Yun nga habang bumabyahe kami nag kuwento about sa buhay niya and tama pala akong model siya. Her full name is Arianne Bree Castillo she's a freelance model. She modeled the dress of Yna Catalina na isang famous designer dito sa Philippines.

Yeah about sa pag iyak niya kanina ay may nangyari conflict sa buhay niya. Simula nung pumasok sa buhay niya yung lover niya at maraming nasira at isa na yung career niya. I don't know but feeling ko na gusto ko siyang tulungan. May naninira kasi sakanya co-model rin niya she doesn't want to mention her name dahil ayaw naman niyang masira yung babae na yun dahil may pinagsamahan rin daw sila. Ghad she's too vunerable and innocent.

Ibang iba sa itsura niya. She looks like a strong beautiful woman and but the truth of her is a good woman that has a golden heart. Pero sakin lng ayoko kasing inaabuso ang kabaitan nung tao. She accepts the offer na mag model siya for clothing line in New York pero bago siya umalis sa Manila ay iniwan niya yung lover niyang may kasamang iba.

Then she decided na e-accept nalng yung offer sa New York para malayo layo na rin sa mga taong nanakit sakanya. Oh Ghad she's deep.

After ng mahabang pag uusap namin ay nakatulog kami it's already 1 ng mading araw atska nasa himpapawid pa kami kaya natulog nalang kami mahaba pa kasi yung byahe.