THE THREE MAFIA HEIRESS

TMH Chapter 22:Unrequited Love

"Yeah It's illegal and dangerous but that's how business world works.Tandaan mo to apo pagmahina ka tatapakan kalang ng ibang tao.You need to be brave.You need to swallow even your dignity just to survive.Don't worry ill train you to be a mafia heiress together with your sister Trisha.As i was saying ipapakilala kita sa mga kasapi ng mafia org. na pinamumunuan ng pamilya natin."sabi niya natakot ako sa sinabi ng lolo ko.Kaya kobang gumawa ng illegal?Kaya ko bang pumatay?They are my famliy and i need to trust them.

"By the way i would like you to meet Miguel"napatingin naman ako kay Miguel pilit ko siyang ningitian pero he just relpy a cold stare and a poker face.

"You know him right Sharia.I ordered him na pasayahin ka at bantayan ka.He is also the one na inutusan ko na ibalik ka rito"sabi ni lolo bigla akong nasaktan sa sinabi ni lolo.So lahat ng magandang pinakita niya sa akin dahil lang yun sa utos ng lolo ko.Biglang parang may tumusok sa puso ko.I feel na parang niloko ako.Well niloko talaga ako.Lahat pala yun ay wala lang sa kanya dahil it's just part of his job.I feel betrayed.

Parang gusto kong sumigaw para mawala tong sakit na nararamdaman ko.Sobrang sakit pinipilit ko na  hindi maluha sa harap nina lolo.Mabilis kong inubos ang pagkain ko.

"Balik na po ako sa kwarto,busog na po ako."sabi ko kay lolo pagkatapos kong maubos yung pagkain.Pinilit ko siyang nginitian.

"Miguel assit her to her room"sabi niya kay Miguel then Miguel take his bow bago sundan ako.Nang makalabas na kami sa kwarto,napahinto ako at nilingon siya.He was looking straight at my eyes.Diko alam pero lungkot ang nakikita ko sa mga mata niya.

"Lahat ba nung ginawa mo sa akin.Ginawa mo lang dahil sa trabaho mo."sabi ko sa kanya habang tinitingnan ko siya sa mata.Biglang nagbago ang expression ng mukha niya.

"Yes."sabi niya while looking at me coldly.Bigla akong nakaramdam ng kirot sa puso ko.Napatungo ako.Sobrang sakit.

Akala ko we have the same feeling for each other but the fuck ako lang pala yung nagmamahal sa kanya.Kasi lahat nang pinakita niya ginawa niya dahil sa trabaho niya.

Ugh...It was just an Unrequited Love.Pinunasan ko yung luha na namumuo na sa mga mata ko.Tiningnan ko siya.

"Dont you dare follow me you Liar!"madiin kong sabi sa kanya at tinalikuran na siya.Tinahak ko ang daan papunta sa kwarto namin.

Pagdating ko sa kwarto namin,humiga ako at pinikit ang aking mga mata.I want to forget him.Sana diko nalang siya nakilala edi sana nakakalimutan ko pa yung mga nangyayari.Kaya minsan,masaya ako na nakakalimutan ko ang mga nangyayari dahil narin ayoko masaktan.

Gusto ko paggising ko wala na ulit yung sakit.Pero paano,sa lahat ba naman ng pwedeng manakit sa akin yung tao pang dahilan kung bakit ako nagkakaroon ng pagkakataong maalala ang mga nangyayari.I really hate this life.Pinikit ko nalang ang mga mata ko at pinilit na makatulog.

*kinaumagahan*

Nagising ako dahil sa masiglang paggising sa akin ni Trisha.

"Hey Twiny!You better get up.Malalate tayo sa flight natin"gising ni Trisha sa akin.Kinusot kusot ko naman ang mata ko at bumangon na.

Ginawa ko na yung morning rituals ko.Medyo naiilang pa nga ako kasi diko alam ang pasikot sikot sa kwatong to mabuti nalang nandyan si Trisha para tulungan ako.

We eat our breakfast at pumunta na sa private airpot na pagmamay ari ng Seji Empire para makauwi na sa pilipinas.

*Philippines*

"Twiny do you want to go to the hospital to visit Althea"aya ni Althea sa akin pagkadating namin sa Manila.

"Yeah gusto ko rin makilala siya baka may maalala ako pag nakita ko siya."sabi ko at sumakay na kami sa isang kotse.Miguel was driving the car.Diko maiwasang mapatingin sa kanya.

I really miss him so badly pero nasasaktan parin ako sa ginawa niya.
Pagdating namin sa ospital bumaba na ako pero pinauna ko muna si Miguela at Trisha dahil may naiwan ako sa kotse.Nang pabalik na ako bigla akong nagulat ng may yumakap sa akin.

"Akala ko nawala kana Althea.Akala ko tuluyan kanang kinuha.Saan kaba nagpunta."sabi ng lalaking yumakap sa akin.

Wait did he just say na ako si Althea.Diba nasa ospital siya sabi ni Trisha.And take note she is in a coma.So ano ang sinasabi ng lalaking to kinalibutan ako. Tumayo tuloy ang mga balahibo ko.

Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin.Nanlaki ang kanyang mata"Paumanhin akala ko ikaw yung kakilala ko"sabi niya at tumakbo papalayo hahabulin kona sana siya ng biglang hinawakan ni Miguel ang kamay ko.

"Saan ka pupunta Sharia?"

"Its none of your business Mr.Liar!"sabi ko at tinanggal yung kamay niyang nakahawak sa akin.Naglakad na ako papasok sa ospital para sabihin kay Trisha yung nangyari.

Unknown's PoV

"Paumanhin akala ko ikaw yung kakilala ko"sabi ko sa babaeng niyakap ko.Napagtanto kong tao pala ang niyayakap ko at hindi multo.Umalis ako pagkatapos kong humingi ng patawad sa kanya.

"Christian"yung boses nayun napalingon ako sa likod ko.Napatakbo ako ng mabilis.Niyakap ko yung babaeng kanina kopa hinahanap ang babaeng pinakamamahal ko

"Althea Akala ko patay kana?"sabi ko pagkabitaw ko sa yakap niya.

"Haha ano ba yang sinasabi mo.Ano gagawin mo pa akong butcha.Patay na nga ako papatayin mo pa ako!wahaha!"napangiti ako sa sinabi niya.Yes!Althea is a ghost and im freakin inlove with a ghost na ilang linggo ko palang kilala.

Mahal na mahal ko siya.Wala akong paki kung para akong baliw dahil sa mata ng taong dumadaan wala akong kausap.Basta mahal ko ang multong nasa harap ko gagawin ko ang lahat kahit mamatay rin ako  makasama ko lang siya.

©HeiressWritesStory

Follow me on my social media accounts:

Facebook:
Heiress Writes

Twitter:
@Heiress Writes

Instagram:
@Heiress Writes

My other Wattpad Account:
writerwannabe155II