𝓒𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 6.

57 7 0
                                    

"Θέλω να φύγω."Λέει και το βλέμμα μου γυρίζει σε εκείνη.

"Γιατί;"Την ρωτάω.

"Δεν θέλω να κάτσω άλλο μαζί σου."

"Δε θα πας πουθενά!!!"Φωνάζω.

Με προσπερνάει και κατευθύνεται προς την πόρτα.Την κοιτάζω χωρίς να μπορώ να σκεφτώ κάτι για να την κρατήσω.

"Για δες με!"Λέει με δάκρυα στα μάτια.
Ανοίγει την πόρτα και φεύγει.
Ανοίγω κλείνω τα μάτια μου προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι έγινε μόλις τώρα.

Με μισεί είναι προφανές, αλλά εγώ τώρα την μισώ ακόμη πιο πολύ.
Έκανα μία προσπάθεια ώστε να διορθώσω την άποψη της για εμένα, αλλά όπως κατάλαβα δεν αλλάζει.
Γιατί να αλλάξει; Γιατί με νοιάζει;
Ταιριάζω εγώ με κάποια σαν και αυτή;
Θα με κοροϊδεύει μέχρι και ο γάτος της μητέρας μου.

POV Σάρας.

Δεν προσφέρθηκε καν να με πάει στο σπίτι!Πως μπόρεσα και του έδωσα δεύτερη ευκαιρία;
Τέτοιοι άνθρωποι σαν και αυτόν δεν αξίζουν ούτε μία!
Δεν έχω χρήματα για ταξί και το χειρότερο είναι ότι ακούω τις αστραπές στον ουρανό, πράγμα που με κάνει να φοβάμαι.
Αν αρχίσει και βρέχει θα γίνω μούσκεμα με αποτέλεσμα να αρρωστήσω.
Είμαι ακριβώς έξω από το τεράστιο σπίτι του, προσπαθώντας να σκεφτώ κάτι γρήγορα.
Δεν το σκέφτομαι καν να του ζητήσω να με πάει ο ίδιος μιας και δεν προσφέρθηκε καν.

Για κακή μου τύχη, αρχίζει να βρέχει.
Καταλαβαίνω πως γίνομαι μούσκεμα.

"Μπες μέσα."Γυρίζω το βλέμμα μου σε αυτόν και εκείνος γελάει.

"Τι γελάς;"Τον ρωτάω θυμωμένη.

"Είσαι σαν βρεγμένη γάτα!"Λέει ενώ γελάει.

"Σταμάτα!"Λέω με το ζόρι.Τρέμω σαν το ψάρι από το κρύο.

"Θα αφήσεις τον εγωισμό σου;Η θα κάτσεις να πεθάνεις από το κρύο και την βροχή;"Με ρωτάει.

"Προτιμώ να κάτσω να πεθάνω εδώ, παρά να έρθω μέσα μαζί σου!"Επιμένω.

"Όπως θες!''Μου λέει και κλείνει την πόρτα.
Το σκέφτομαι για λίγο και τελικά αλλάζω γνώμη.
Χτυπάω την πόρτα, φωνάζοντας να μου ανοίξει.
Μετά από λίγο την ανοίγει και μπαίνω τρέχοντας μέσα.

"Ακολούθησε με."Μου λέει και το κάνω.Με πηγαίνει στο δωμάτιο του,τα βρεγμένα ρούχα μου αφήνουν παντού μικρές λιμνούλες από νερό.
Μου κάνει νόημα να περιμένω εδώ και εκείνος φεύγει.

Γύρισε σύντομα, κρατώντας στο χέρι του ένα νυχτικό και σετ εσωρούχων.
Μου τα αφήνει στο κρεβάτι του και πηγαίνει προς την δική του ντουλάπα.

"Εγώ θα τα φορέσω αυτά;"Τον ρωτάω έκπληκτη.

"Λες να τα φορέσω εγώ;"Ειρωνεύεται.

Κάνω μία εικόνα τον Λούσιους με το σχετικά σέξυ νυχτικό που μου έφερε και γελάω.

"Πες μου ότι με φαντάστηκες με αυτό;"Λέει με το άγριο ύφος του.

"Ναι,θα σου πηγαίνει απίστευτα!"Λέω μη μπορώντας να ανασαίνω από το γέλιο.
Έρχεται με φόρα κατά πάνω μου και με πιάνει από τα χέρια.
Με καρφώνει με το άγριο βλέμμα του και σκύβει προς το πρόσωπο μου.

"Για κάποιο περίεργο λόγο, θέλω να σε φιλήσω."Μου ανακοινώνει και γουρλώνω τα μάτια μου.
Στην συνέχεια κάνει δύο βήματα πίσω αφήνοντας τα χέρια μου.

"Θα μείνεις εδώ την νύχτα.Μη περιμένεις να σε πάω με αυτόν τον καιρό στο σπίτι σου.Ντύσου και όποτε θες ξάπλωσε να κοιμηθείς.Εγώ θα κοιμηθώ στο δωμάτιο της αδελφής μου."Λέει καθώς παίρνει τις πυτζάμες του στα χέρια.

"Καληνύχτα Σάρα!"Λέει και εξαφανίζεται από το δωμάτιο του.

Αφαιρώ από πάνω μου τα βρεγμένα ρούχα και εσώρουχα.
Φοράω τα εσώρουχα που μου έδωσε ο Λούσιους και από περιέργεια πηγαίνω στον καθρέπτη να με δω.

"Σάρα ξεχ-"Ανοίγει την πόρτα και εγώ σοκαρισμένη προσπαθώ να καλύψω ότι μπορώ με τα χέρια μου.

Με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω αφοσιωμένος.

"ΦΥΓΕ!"Του φωνάζω και εκείνος τρομάζει.
Χωρίς να πει κάτι κλείνει γρήγορα την πόρτα.

"Αύριο θα σε πάω εγώ στο πανεπιστήμιο!"Φωνάζει απ'έξω.

Χωρίς δεύτερη σκέψη, βάζω το νυχτικό για να μη την ξανά πατήσω.

Σηκώνω το βαρύ πάπλωμα του κρεβατιού και χώνομαι μέσα για να ζεσταθώ.
Αμέσως, μου ήρθε η υπέροχη μυρωδιά του Λούσιους.Κλείνω τα μάτια και την απολαμβάνω.
Βαράω χαστούκι στον εαυτό μου για να συνέλθω.
Αυτό το υπέροχο άρωμα όμως δεν λέει να με αφήσει ήσυχη.
Πρέπει να κοιμηθώ! Βάζω το πείσμα μου, κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να μη σκέφτομαι τίποτα.
Ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει...

|HIM|Where stories live. Discover now