𝐏𝐇𝐎𝐁𝐈𝐀 ; 28

389 34 19
                                    

YUNA'S

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

YUNA'S

It's been 3 years nung sinagot ko si Soobin and things went really well. My life became better, nandyan siya palagi pag kailangan ko siya. I didn't felt this better my whole life. I just felt more safe and secured with him.

But this past few days, medyo naiilang siya sakin. Parang may- tinatago. Kapag ako niloko nito, isasabay ko sila sa iisang kabaong tapos ililibing nang buhay!

Actually, may lakad kami ngayon. Pero di niya binabasa ang mga texts ko.

• • • • ❖ • • • •

cutiepie💛
09** *** ****

:babe?
:uy asan kana?
:hihintayin pa ba kita?
:mauna nalang kaya ako?
:punta nako
:bye
• sent

• • • • ❖ • • • •

Mauuna nalang ako kainis! Kapag nahuli ko yun na nambababae, kakalbuhin ko silang dalawa!

(a/n: ang bangis mo talaga. manang-mana sa author. rawr!)

"Ma, una nako." sabi ko pero tumingin lang sakin si Mama. "Di kaba susunduin nung boyfriend mo?" sinong boyfriend?! nanggigigil na talaga ako! "May inasikaso lang ma. Punta nako." then lumabas nako ng bahay at naglalakad. Magpapara lang ako ng taxi, para mas mabilis. Pero habang naglalakad ako, may humintong white van sa gilid ko. TANGINA?! Nung marealize ko ano ito, tatakbo na sana ako kaso nakuha ako ng isang lalake at piniringan.

"Pakawalan niyo po ako! Parang awa niyo na! Mahirap lang kami, wala kaming pang ransom!" pero tinawanan lang ako nung mga lalaki. Mukha ba akong nagbibiro?! "Tangina! Lord, kung ito man ang last day ko, sana patawarin niyo ko sa lahat. Si Soobin, bahala na siya di niya na ako pinapansin eh. Lord plea-" pero tinakpan ni kuya ang bibig ko. "Pwede ba tumahimik ka muna?" aba't gago to ah. "Huling araw ko na oh! Pagbigyan niyo nako! At ang baho ng kamay niyo kuya ah, mag alcohol ka nga!" sigaw ko kaya natawa yung ibang lalaki samantalang siya ay parang nagtitiis na ng galit.

(a/n: kung ako lang yung dumukot dito, napatay ko na to!)

Naramdaman ko namang huminto na yung van. Goodbye guys! This is the end of my life. Hinila naman ako ni kuya palabas kaya muntik nakong matisod. "Kuya! Dahan-dahan naman oh!" sigaw ko sa kanya tapos nag eye-roll ako sa kanila.

(a/n: nag eye-roll nang nakapiring? astig ah!)

Tinanggal naman ni Kuya ang piring saking mata and I scoffed in disbelief. "Kung iba ang dumukot sayo, siguradong patay kana." sabi ni Yeonjun. "Aba't mga gago to! Bakit niyo ba ako dinukot ah? Ano bang trip niyo?!" pero nakangiti pa rin sila. Siguro may sayad 'tong mga to.

"Just stay still, and trust us." piniringan nila ako ulit at naglakad ng dahan-dahan. Muntik nakong matisod kanina, nadala na ako.

"Andito na tayo." then he removed the blindfold. "AHHH!" nagtago ako sa likod ni Yeonjun kasi nasa butterfly garden kami, eh takot ako sa butterfly!

"Uy andun na siya oh, lumabas kana jan." huh? sinong tinutukoy nila? "Hey babe." at lumapit siya sakin at kinuha ang mga kamay ko, and I feel secured again. Yung mga mokong naman, umalis na at iniwan kaming dalawa.

"Sorry kung di kita pinansin these past few days, plano ko talaga yun. Pati yung pagkidnap sayo kanina, it's part of my plan. I just want you to bring to this wonderful place and to ask you something." he kneeled in-front of me and I'm here, still clueless on what's happening.

"Nung dumating ka sa buhay ko, nagbago lahat. Ang buong mundo ko'y sumaya dahil parte ka na nitong mundong to. Sa lahat ng tawanan, kulitan, harutan, awayan, at problema ay nandito ka- nasa tabi ko at hindi ako iniiwan. I want you to be part of my life, and I want to be part of yours too, so-" kinuha niya yung pulang box mula sa pocket niya and I know what is this, so I began bursting into tears.

"-will you be my Mrs. Choi?" I stared deeply into his eyes then nodded. "Yes, I will be your Mrs. Choi." and I hugged him. Lumabas naman yung mga lamang lupa at naghihiyawan samin. "Sana ganyan rin kami ni Chelsea." bulong ni Yeonjun habang tinititigan kaming dalawa.

"You cured my phobias, Soobin. You cured me. I love you." and he kissed me. "I'm glad that I cured you, Yuna. I love you too." then we are happy and ready to face the new chapters of our lives.

I'm ready to be Mrs. Choi.

𝐏𝐇𝐎𝐁𝐈𝐀 | Tomorrow Series 1Место, где живут истории. Откройте их для себя