nc-เนเวอร์มายด์

Start from the beginning
                                    

"ชอบปะ"

"อืมก็สวยดี"

"หมายถึงกู"

"ไม่"

คนตัวเล็กกอดอกทำหน้ามู่ เมื่ออีกคนพูดแทงใจ

"อะไรอีกครับ อย่าแบ๊ว"

"จ่ะ"

จีมินถอดเสื้อสีขาวตัวบางของตัวเองออก อีกมือนึงก็ลูบๆจับๆแถวรอยสักของตัวเองก่อนที่จะขึ้นไปนั่งคล่อมเจ้ากระต่าย สายตาของอีกคนก็จ้องมองร่างกายขาวนุ่มนิ่มแบบไม่ละสายตา

"วันนี้พี่อยากโต้รุ่ง อยู่เป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ จองกุก"

ก้นบางแน่นบดไปมาที่เอ็นยักษ์ของอีกคน

"อื้อ ..อื้อ"

จีมินส่งสายตาหวานพร้อมๆกับกัดที่ริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยให้กับอีกคน เพื่อเพิ่มอารมณ์ความอยาก

มือทั้งสองถอดกางเกงของเจ้ากระต่ายออก

ไม่รอกระต่ายให้คำสั่งอะไร แมวน้อยนำริมฝีปากของตนสัมผัสกับเอ็น

จุ๊บ' เสียงของปากสัมผัสกับเอ็นหลายๆครั้ง

จริงๆก็อยากจะช่วยให้รู้แล้วรู้รอดไปนั่นแหละ แต่ถ้าไม่เล้าโลม ไม่อ่อยก็ไม่ใช่จีมินหรอกน่า :)

"เห้ย"

"ไม่อยากให้ช่วยอ๋อ"

"อยาก"

"แล้วยังไง"

"ก็ซักทีดิ"

ก้ไม่สนใจคำสั่งคุณเค้าอยู่ดีแหละ มือเล็กบดขยี้หัวเจ้ากระต่าย วนไปวนมาให้พอขัดใจ

ริมฝีปากบางก็จุ๊บไปที่หัวกระต่ายยักษ์

เอ เหมือนว่าน้องกระต่ายจะไม่เล่นด้วย

"อึก!"

จองกุกใช้มือกดที่หัวของจีมินให้ก้มมาบำเรอแท่งเอ็นที่ปวดซะจนไม่ไหว

เขายังกดหัวจีมินค้างไว้ไม่ให้ขึ้นมา โทษฐานที่แกล้งดีนัก โดนบ้างเหอะ

ตัวเล็กเริ่มหายใจไม่ออก มันแน่นคับปากและลึกเกินไป มือบางตีไปที่ขาของจองกุกซ้ำๆ เป็นสัญญาณที่บอกว่ายอมแล้ว

จองกุกยอมปล่อยมือออก จีมินสำลักหอบเหนื่อย

"แกล้งกูไอ้เด็กเวน"

หลังจากที่ด่าจีมินก็ก้มลงไปรับประทานไอศกรีมต่อ

"อื้อ..อึก..อึก"

"อืม.."

ไม่นานนัก จองกุกก็ปลดปล่อยออกมา ตัวเล็กกลืนลูกๆของจองกุกเข้าไปจนหมด

"ไปไหน"

หลังจากที่จองกุกเสร็จสิ้นภารกิจก็ลุกหนีทิ้งเจ้าแมวไว้ให้อยู่คนเดียว

"มึงยังไม่ได้ช่วยกูเลยนะ"

"ดูแลตัวเองดีๆครับ"

"..."

"เห็นว่าถนัดเรื่องช่วยตัวเอง"

ไอ่เด็กนี่มันร้ายกว่าที่คิด กะจะแกล้งเขาก่อนแต่โดนแกล้งกลับ :( !!!

....ยอมเขาไปก่อนละกันเนอะ

2bcon

talk:ยอมรับว่าดองจีงๆ แงง55555 มาครั้งนี้ก็เอาพอกรุบเนอะ ยังไมแน่ใจว่ามีคนอ่านอยู่มั้ยดองนานเกิน ฮืออ;-;

เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้านะคะ แซ่บแน่นอน!!!!

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 03, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

nc|KOOKMIN|พี่แม่งอ่อยจังวะWhere stories live. Discover now