THE THREE MAFIA HEIRESS

Chapter 15

"Ayoko diyan, doon gusto ko!"sabi niya. Nagulat naman ako ng tinuro niya yung tindahan ng streetfood. Seryoso?Kumakain siya nun. Nagsalubong yung dalawa kong kilay. Seriously? Tae ba sya!Kumakain siya ng streetfood. Well, kumakain naman ako, pero siya?May sakit bato?

"Sure ka?" paninigurado ko. Kung kanina ako yung nanghihila, siya naman ngayon.

"Sampung isaw, limang paa at sampung betamax kuya, pati buko juice kuya dalawa"sabi niya.

"Sure ka? Kumakain ka nito?"tanong ko ulit ngunit ginantian lang niya ako ng ngiti.

Seriously?

Anong nangyari sa kaniya.

Noong isang araw lang ang suplado niya, tapos ngayon parang ibang tao siya.

Ano kaya nangyari sa gagong to?

Pagkatapos maluto ng binili namin. Naglakad kami at napunta kami sa parang may baywalk. Malapit na palang gumabi. Hinila niya ako dahilan para mahulog  yung isaw na kinakain ko.

Adik bato?

Dahil sa inis ko ay hinabol ko siya. Kanina pa kami takbo ng takbo, putik! Napapagod na ako. Umupo siya sa parang pader, hindi ko alam kung ano tawag doon. Umupo ako sa tabi niya. Hinawakan niya yung kamay ko. Shemas! para akong kinukuryente. Sht! Ang landi mo Sharia.

Napatingin ako sa kaniya, ang cute niya. Hayst! Kung ito talaga maging akin, hindi koto pakakawalan. Sayang dahil mamamatay na ako. I only have 3 months and 20 days left to live.

Bigla akong nalungkot nang maalala ko iyun. Hayst, cheer up Sharia! Nagulat nang mapagtantong tinitingnan na pala ako ni Miguel. Hindi ko namalayang namumula na pala ang pisngi ko. Inalis niya yung tingin niya sa akin nang mapagtanto niyang naiilang na ako. Sumandal ako sa shoulder niya at sabay naming tiningnan ang paglubog ng araw. Napapikit ako. I don't know but I somehow feel safe pagkasama ko siya.

"Thank you"bulong ko sa hangin

"You're welcome Sharia"sabi niya "It's my mission" Napatingin ako sa kaniya nang may sabihin siya pero hindi ko narinig nang maayos. Nagtaka ako sa sinabi niya.

Mission?

Huh?

Ano daw?

Magtatanong na sana ako nang bigla siyang tumayo at nagyaya nang umuwi.

Napahiga ako sa kama ko. Pagod na pagod ako, pero I must say nagenjoy ako and it's all thanks to Miguel. Napalingon ako sa Memory board ko.Sana hindi koto makalimutan. Well, mukhang hindi ko naman talaga ito makakalimutan kasi kasama ko si Miguel kanina. Pinikit kona ang mga mata ko at natulog na.

©introvert_wizard

Naglalakad ako sa may hallway nang bigla akong nakafeel ng pagkahilo. Napagdesisyunan kong pumunta muna sa Cr upang magfreshen up. Pinakalma ko yung sarili. Naramdaman kong naiihi ako. Pumunta ako sa may dulong cubicle.

"Hello Ma?"sabi ng isang babaeng may kausap sa phone. Hindi ko alam pero pamilyar sa akin ang boses ng babae. Biglang sumakit yung ulo ko kasabay ng pagguhit ng mga larawan sa isipan ko.

"Why are you doing this?"tanong ng babaeng nakared. Biglang nanghina yung tuhod ko nang nakita kong duguan yung babaeng nakared. I was stunned nang mapagtantong kamukha ko siya.

Yes, magkamukha kami! The only difference is she has a straight-long blonde hair, while I have a short straight-black hair. Biglang nagtaasan yung balahibo ko dahil sa nakakatakot na pangyayaring aking nasasaksihan.

"You ruined our family's business. I mean your family ruined our business, at ikaw yung papagbayarin ko!"

"Pero alam mo na wala na akong pamilya!"mahinang bigkas ng babaeng nakared. Nanghihina na siya dahil sa rami ng dugong nawawala sa kaniya.

Ano yung naalala ko? Sino yung babaeng may kausap? Siya ba yung pumatay? Dali-dali akong lumabas ng cubicle, pero hindi ko naabutan yung babae. Ang tanging nakita ko lang ay isang ID.

Cheska?

Cheska, siya ba yung babaeng pumatay?

©introvert_wizard

Follow me on my social media accounts:

Facebook: Timothy Jeon

Twitter: @timothyjeon23

My other Wattpad Account: @introvert_wizard