Chapter twenty Nine

Start from the beginning
                                    

Uminit buong katawan ko sa mga sinasabi nya ngayon. Para syang matanda na ang lalim ng mga paliwanag nya sa akin.

''Thank you at naintindihan mo ako Jackson. At saka  ayaw ko may masasaktan na tao, dahil lang sa atin dalawa. Kaya gusto ko kaibigan lang muna tayo at sa ganun paraan mas makilala natin ang isat-isa. I..I hope you never give up waiting for me"paki-usap ko sa kanya.

"Mabel, as long you're not pushing me away. No matter how long it takes, my true feelings for you is always worth the wait."sincere nyang sabi.

" Jackson, Um, W...why me? Ah, I mean I just can't belive it na gusto...mo ako. They were so many pretty young lady aroud you. Tapos si Iza ay maganda at kasing edad ----"

"Mabel, my heart choice you,''interrup nya sa akin.Then, he gaze at me so intense so intimate and suddently kiss my forehead."Have a sweet good night then."he says.

I look with shame, my burns face knowing Jackson right beside me and hear what I said,"So, are we friends or MU?"

"I agree both,"sagot nya.
 
Tango lang ako, kahit ako hindi ko maintindihan ang sarili kung bakit nasabi ko yun.''Oh sigi umuwi kana at gagabihin kapa sa daan."tulak ko sa kanya dahil nahihiya na ako sa presence nya ngayon. Pero ngumisi ito sabay lingon sa akin,"But, can you say those words again I like you Jackson!"

Inirapan ko sya sa mata," Nasabi ko na sayo at hindi ko na uulitin pa."

"How about another kiss then?"

Lumaki mata ko,"Bahala kana dyan babyeee!"paalam ko at kumalipas takbo palayo sa kanya. I swear, I heard him laugh so hard.

Back to Present

Napa sigaw ako sa kahihiyan, paano ko e handle ang sarili kapag nakaharap ko si Jackson sa school. I start the shower, nag baka sakali mawawala itong init sa katawan ko. Ilang sandali tapos na ako mag shower at nag bihis sa paborito kong hello kitty pajamas. Maya maya may kumatok sa kwarto ko at si mama yun. Agad ko siya binuksan sa pintuan at may dala siyang mainit na gatas.

''Pwdi ba pumasok Anak?''

''Yes, of course Ma! come in,''sagot ko.

Nilapag nya ang dala nyang basong tubig sabay upo sa kama ko.''Hindi kaba kakain ng haponan?''tanong nya sabay upo sa kama ko.

''Maybe letter, I'm not that hungry Ma.''

Tumango lang siya"Halika umupo ka sa tabi ko,''alok nya.

Sumunod naman ako sa kanya,''Are you alright Anak?''curious nyang tanong.

''Um, yes I'm alright bakit Ma may problema ba?''

''Anak, may sasabihin ako sayo tungkol kay Jackson.''pagsimula nya, agad lumaki mata ko at kinabahan.

''A..anong tungkol kay Jackson?''

''Anak makinig ka sa akin ha, anu kasi may ipagtapat ako sayo about Jackson familys.''hinto nyang sabi at huminga ng malalim. Habang ako naguguluhan at ang kaba ko lumala.'' Sampong taon na ang nakalipas ay may nakilala kami ng papa mo na isang mayaman single mother. May anak syang batang lalake nine years old at mag kasing edad lang sila ng kapatid mo---''

''Tayka Ma, ang ibig mong sabihin kilala at nakita mo na si Jackson noon pa?''putol ko.

''Oo Anak tama ka. Actually noong pumunta siya dito last week, ay nakaramdam ako nang kakaiba sa puso ko. Alam ko malaki na ang pinagbago nya ngayon dahil lumaking napaka gwapong binatilyo. Pero naalala ko parin ang mommy nya dahil kamukha nya talaga si ma'am Rosa Heminez.''

I gasped in the same time my eyes wide open.''Ibig mong sabihin si Jackson ang batang umuiiyak noon habang tanaw nya ang mommy nya na nakahiga sa kalsada na duguan?''
My mother gently noded, and suddently I felt so weak. Parang bumabalik yung traumatized ko dati.

Ten Years Ago

"Mama, anong oras po ba sila pupunta dito? Eh kasi naman po kanina pa tayo naghihintay.''angal ko.

''Anak, dadarating din yun sila baka nga naabutan ng traffic sa daan. At saka pwdi ba wag lagi tanong dahil mas lalong tatagal ang oras. How about you play there! Ang kapatid mo nag enjoy na sa papa mo. Hala sumali kana doon okay!''puna nito sa akin.

Wala naman akong nagawa kung di sumali at nakilaro sa kapatid kong iyakin.

Ilang sandali dumating na ang kaibigan nila mama, at sa di kalayuan may pulang kotse na pumarada sa harapan ng park area. Nag wave sila mama and papa habang nakababa sa kotse ang mag ina. Una, kahit medjo hindi klaro ang mukha ng batang lalake ay nakita ko na ang cute nya. Alam ko nakatingin sya sa kinaruruonan namin ng kapatid ko. Nag lalaro kami ng soccer ball, pero ang mata ko nasa bata at ganon din siya.

Ngunit sa hindi ina-asahan na pangyayari, may narinig kaming putok na baril at maya maya nakita nalang namin na nakahandusay na ang babae. Kasunod na doon ang pag sigaw na bata na humingi ng tulong at umiyak habang pilit gisingin ang mommy nya. I was stone and shock. Hanggang sa hinila kami ni papa papalayo sa lugar nayun. Pero kailangan namin dumaan doon sa pinagyarian at isang saglit naawa ako sa bata dahil wala na syang nagawa dahil hinila din sya ng rescuers papalayo sa mommy nya.
Hanggang sa lumapit mama ko at pinatahan ang bata. Habang kaming magkapatid hawak ni papa at sa di kalayuan napag masdam ko ang hitsura nya medjo tumahan na sya ng niyakap siya ng mama ko. Ilang sandali dumating agad ambulance. Bali dalawa ang dumating, at ang isang ambulance agad nilang ni rescue ang bata at pinapasok sa ambulance, para siguro matulungan ang bata sa truamitized at halos puno na ang dugo ang suot nyang damit. Also my mom has blood stain on her cloths as well.

And since that day, na traumatized din ako tuwing may nakikita or nakakarinig ng putok ng baril ay naalala ko ang panahon nayun. Kaya ayaw kong manood ng news, action, and any crimes. Kaya siguro hindi ko sya naalala dahil matagal ko na yun nakalimutan sa isipan ko.

End the story

''Anak, are you alright?''pag alala nya sa akin. I tell you my body started trembling.''I'm so sorry Anak, alam ko na trauma ka noon pero kaialangan mo malaman na si Jackson ay anak ng kaibigan namin noon.''alo sa akin ni mama.

''Ma, bakit hindi ko sya naalala unang pagkita namin?''

''Anak, dahil yun sa ayaw mo na maalala ang trahidya, kaya hindi mo sya naalala.''paliwanag nya.

''I can't believe it na pinag tagpo ulit kami ng kapalaran. Kawawa naman si Jackson Ma, I'm sure na miss nya ang mommy nya.''halos tulo na yung luha ko.

''Anak, nais ko rin malaman mo na malaking naitulong sa atin ni Ma'am Rosa, dahil noon nalugi ang maliit natin nigusyo at si Ma'am Rosa ang tumulong para maibalik at malago ang kunting kainan natin.''

''So meaning malaki ang utang na loob natin kay Jackson family?''gulat ko na tanong.

''Oo ganun na nga anak. Pero ito pa ha Anak, kasi nag tanong kami kong paano namin babayaran ang utang namin kay Ma'am Rosa,''sabi nya.

''Oh tapos paano mo sya nabayaran Ma?''curious ko.

''Hindi cash ang gusto nya Anak. Ang kasunduan namin na balang araw kayong dalawa ni Jackson ay dapat ipakasal sa takdang panahon.''

I was shock again, I felt like I'm dreaming, I can't breathe and overwhilming.

Abangan...

Thanks to all my readers! pls keep votes my story para ganahan ako mag sulat. This chapter ilang ulit ko itong pinag isipan at panay delete narin. This time, I want to focos this story of mine para matapos ko ito soon. I will continue my other story after I'm done this My soulmate Younger boy. Also, thank you so much for adding my story I really appreciate it.

Have a Great Day! and Have fun reading my story.

My Soulmate Younger BoyWhere stories live. Discover now