My Soulmate Younger Boy

Chapter Twenty five

Mabel Story

"Tita, Tito, Luke, I..I have---"

"Jackson!! Nooooo!"takbo kong pigil ng nakabalik ako sa living room namin, kung saan naglalaro kami ng card. Pero ang bitbit kung pitcher naglalaman ng oranges juice ay tumilapon sa iri. At nag slow motion ito sa paningin ko, habang lumilipad sa kinaroroonan nila.Parang shower hose at tumalsik ito kila ma, pa, and Jackson. Ang pinakamatindi ay ang kapatid ko na parang manok na nabasa sa ulan. Paano yung paa ng sofa namin, nasagi ko ng napatakbo ako ng mabilis at tumama sa kaliwang slipper house shoes ko.

"Ano bah!/Anakk!/Ahhhh!/Mabel!"sabay nilang apat.

At ako naman nakadapa sa sahig at namilipit sa sakit ng paa ko.
Agad naman tumayo si Jackson at lumapit sakin at sinundan nila papa,mama at ang kapatid ko ang sama ng tingin sa akin.

"Mabel/Anak/Anak/ are you ok?''sabay nilang tatlo.

''Ah,eh oo ok lang ahhhhh!''napasigaw ako sa sakit ng igalaw ko ang kaliwang paa ko.

''Anak saan masakit sayo?''mama

''Ano kaba bat dika nag-ingat Anak''papa

''Maybe your ankle got sprain? Here I will help you---"

"N..Nooo!"putol ko paano bubuhatin sana ako. Kaya pinilit ko makatayo, pero hindi talaga kaya parang yung muscles ko instead straight ay lumiko na.

"Anak halika aalayan kitang tumayo ikaw Ijo tulungan morin ako."alok ni papa. Agad naman inalalayan ang balikat ko, at dahan dahan nila akong inaangat hanggang sa napasigaw na naman ako sa sakit. Nagulat at nataranta si papa at kamuntik ng nabitawan ang pag akbay nya sa akin. Kaya ang ginawa ni Jackson binuhat niya ako ng walang pasabi at pina upo sa couch namin. Hindi na ako pumalag dahil aarte pa ako eh masakit na nga paa ko.

"Here, just sit. Let me look your ankle."he says, his look worried scanning my foot. My parents just stood there, look worried and confused. My brother worried too but he got this annoying look.

"Look like you have sprain, but just a little muscles. You guys have any ice cube ? those are good treatment for her ankle."he asked.

"Yes, may ice cube sa refrigerator wait kukuha ako."said Luke tapos nagmadali itong kumuha.

''Also I need plastic bag or cotton materials, so I can applied her ankle for healing process.''dugtong utos nya.

"Ano bayan Anak, bakit hindi ka nag iingat ha? Saka bakit kanina napatakbo ka at sinigawan mo pa si Jackson."pag alala na curious na tanong ni papa. Tapos si mama nakatitig kay Jackson tapos sabay iling iling ng kanyang ulo.
Nagkatinginan kami ni Jackson, hindi namin alam paano sasagutin ang tanong ni papa. Pero binigyan ko sya na isang tingin na sana nakuha nya ang ibig kong sabihin.

"Pasinya na kayo sa katangahan ko--"

"Hito na yung Ice Compression "singit ni Luke.
Agad naman nilagay directly to the sprain ankle ko, malamig at medjo masakit pero pinili ko nalang manahimik.

"I hope this help you feeling better."

"Tsk! Ano ba Ate Mabel, bakit napatakbo ka kanina? At saka ikaw naman hilaw ano nga ang sasabihin mo sa amin?"pagmamaktol nito.

"W...Wala syang sasabihin, nagma..madali ako kasi---"

"Ate Mabel nakahalata na ako sa inyong dalawa. Parang may something---"

"Um, actually I ha---"

"Please Jackson wag mong sabihin!"pagmakaawa ko. Naguguluhan na ang magulang ko.

"I like Your daughter!"walang tumpik nyang sambit.

Nanlumo ang buong katawan ko sa kahihiyan.
"What did you say?"hindi makapaniwala na tanong ni Luke.