••Chapter 12••

Start from the beginning
                                    

"Why do you always say that?" Tanong ko sabay tinirikan siya ng mata.

"Why? I just can't help saying it." He said with a chuckle.

Napatikhim naman ako. "Eh bakit ka nadito?"

"I told you that we're going home together." He said in a matter of a fact tone.

"Eh, oo nga. Pero mamaya pa ang uwian niyo ah. Alas kwatro pa lang dapat alas singko labas niyo." I pointed out.

Napakamot naman siya sa ulo niya. "I'm so excited to go home with you that's why I ditched our last period."

"Ang bobo!" Hindi makapaniwalang sabi ko. "Bumalik ka dun. Reason mo na lang nag banyo ka."

"What?!"

Pinatalikod ko na siya at tinulak ang likod niya. Ibang klase din ang isang to. Wala naman may nag-sabi sa kanyang mag-skip siya. Patuloy pa din ako sa pagtulak sa kanya. But heck! This guy just won't budge!

"Haru naman! Sige na, hihintayin na lang kita." Sabi ko habang tinutulak siya.

"No... I want to go home with you now." He turn around and hold my hands. He look at me with a pout.

"Pumasok ka na kasi sa last subject niyo. Maghihintay naman ako." Pilit ko sa kanya.

"Don't wanna." He said like a kid. "Besides, I already learned it all. So let's just go home."

Kinuha ko ang mga kamay ko sa hawak niya sabay pinagkrus ang mga braso ko sa tapat ng dibdib ko. And I look at him with my eyebrow arching.

"Papasok ka o hindi kita papansinin?"

"Babalik na ako." Tumalikod na agad siya at nagsimulang maglakad.

Takot naman pala siya kung ayaw ko siyang pansinin. Haha! Feeling ko ako ang boss. Grabe na ang pagsasaya ng saloobin ko ng maramdaman kong may biglang yumakap sa binti ko.

"W-what the!?"

"I'm attending our last subject but in one condition... you have to come with me."

"H-Haru!? Ano bang pinagsasabi mo!? At saan mo ako dadalhin?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Sinusubukan kong baklasin ang hawak niya sa binti ko pero bigla na lang niya ako nilambitin sa braso niya na parang sako.

"Don't move too much or you will fall." Rinig kong sabi niya.

"Gago ka ba!? Bitawan mo ako! Put me down, Haru!" Pinagbabayo ko na ang likod niya pero hindi pa din siya natinag.

I heared Haru chuckled. "I will put you down. But first, don't move too much or your skirt will fly away. You don't want that to happen, do you?"

"Siraulo! Ayoko kong sumama sayo. Nakakahiya yun!" Sigaw ko at pilit pa din kumawala.

"Tsk! What a dummy! I said don't move, Dylan. I just saw your undies. Damn it!"

Bigla na namang nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya. "Sinungaling! Anong kulay!?

"You really wanna know?" Nanghahamong tanong niya.

"Oo!" Sigaw ko.

"It's pink." Simpleng sagot niya. "Now, behave or it will show again."

"Ibaba mo kasi---"

Kusang tumigil ang katawan ko na pumiglas ng maramdaman ko ang braso ni Haru sa ilalim ng pang-upo ko. Sakto lang para pigilang lumipad ang palda ko.

"I told you don't move." He said in a baritone voice.

Kaya tumigil na ako. Napatakip na lang ako sa mukha ko dahil sa hiya. Ang dami kayang nakatingin samin. Lalo na ng makarating kami sa grade twelve building.

His Love Series 1: Loving Haru (COMPLETED)Where stories live. Discover now