.... "အဟြတ္ အဟြတ္"
သစ္မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ကုတင္ေပၚေရာက္ေနၿပီး သတိုးက သစ္ေဘးနားမွာရွိေနေလသည္
ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ အိပ္မက္ေၾကာင့္ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းေတြျမန္ေနကာ .. ေခြ်းေတြနစ္ေနေတာ့သည္
အိပ္ယာေဘးက ေရဘူူးကို လွမ္းယူေပမယ့္ တုန္ရီေနတဲ့လက္ေၾကာင့္ ဖန္ခြက္ကိုပါ တိုက္မိသလိုျဖစ္ၿပီး က်ကြဲသြားေတာ့သည္
ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ သတိုးလည္း ႏိုးလာကာ
ထိတ္လန္႔ေနတဲ့ သစ္ကို ၾကည့္ၿပီး
"အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေနတာလား သစ္
မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ ကိုယ္ရွိတယ္ .. ေရေသာက္မလား ကိုယ္သြားယူေပးမယ္"
သတိုးက အေတာ္ႀကီးပင္ ေကာင္းေနၿပီမို႔
ထသြားထလာလုပ္ေနႏိုင္ေခ်ၿပီ
မနက္ျဖန္ဆို ရိပ္လည္း ျပန္ေရာက္ေပေတာ့မည္
မမက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အိပ္မက္က သစ္ကို ေၾကာက္လန္႔ေစေလသည္
၁၆ႏွစ္သားထဲက ယခုခ်ိန္ထိ ၂ႏွစ္ေက်ာ္တိတိမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္
၃လေလာက္မမက္ေတာ့ သစ္စိတ္ထဲမွာ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲေနေနမိတာ
အခုလို ျဗဳန္းစားႀကီး ျပန္မက္ေတာ့
သစ္ မွာ .. ခံႏိုင္ရည္ မရွိပါ
ဘာမွန္းမသိ ညာမွန္းမသိ မက္ေနရတာ ..
အိပ္မက္ထဲက လူေတြကိုလည္း သစ္မသိ
ကားေပၚကမိန္းမကိုလည္း သစ္မသိ
သစ္ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြကိုလည္း သစ္မမွတ္မိ
ေသခ်ာတာေတာ့ သစ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီလို ကိစၥမ်ိဳးမျဖစ္ခဲ့ပါ ..
ဘာအတြက္ ဒါေတြကို မက္ေနရမွန္းမသိ
"သစ္ ဒါေလးေသာက္လိုက္"
သတိုး လွမ္းေပးတဲ့ ေရခြက္ကို ယူရင္း မ်က္လံုးက အခန္းေထာင့္ကို ျဖတ္ခနဲၾကည့္လိုက္မိေတာ့
အရိပ္လို ၀ိုးတိုး၀ါးတားေတြ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နီးကပ္လာသလို ခံစားရကာ
သစ္စိုက္ၾကည့္ေနတုန္း မ်က္စိေရွ႕ေတြ..
10x(Zawgyi&Unicode)
Start from the beginning
