Ο απέναντι..

Part 54

Τον πηγαίνω μέχρι το αεροδρόμιο λέγοντας ψέμματα στους γονείς μου ότι θα πάω σε μια φίλη μου για διάβασμα

Δεν θέλω να φύγει γαμωτο

Τα χέρια μας είναι ενωμένα

Το κεφάλι μου κοιταει κάτω
Με σταματάει και έρχεται μπροστά μου

Σηκώνει το πρόσωπο μου βάζοντας τα δάχτυλα του στο πιγούνι μου

«Μην ανυσυχεις μικρή.. σε λίγο καιρό θα είμαστε μαζί..» μου λέει και με φιλάει

Μπορεί να έχει περάσει τόσος καιρός αλλά ακόμα στο φιλι του νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν

Δεν θέλω να τον χάσω για κανεναν λόγο..
είμαι ερωτευμένη μαζί του... ναι είμαι..

Από τα μεγάφωνα ακούμε ότι πρέπει να μπει στην πτήση του

Τον παίρνω αγκαλιά σφικτά

«Μόλις φτάσεις τηλεφώνησε μου» του λέω μέσα στην αγκαλιά και εκεινος γνέφει

Φεύγει και προχωράει προς τα μέσα του αεροδρομίου

Γυρναει και σχηματίζω με τα χείλια μου σαγαπω

Μου κλείνει το μάτι και χάνεται μέσα στο πλήθος

Περιμένω μέχρι το αεροπλάνο να φύγει και γυρνάω και εγω σπίτι

Μπαινω μέσα φανερά στεναχωρημένη

Οι γονείς μου κάθονται στο πρωινό τραπεζι ακόμα

«Ολα καλά;» Με ρωτάει με αυστηρότητα ο πατέρας μου

«Πως πήγε το διάβασμα;» Συνεχίζει η μητέρα μου

«Πολύ καλά» απανταω και πηγαίνω στο δωμάτιο μου

«Δεν θα φας;» Ρωτάει η μάνα μου καθώς ανεβαινω

«Δεν πεινάω έχω διάβασμα» της απανταω για να αποφύγω τις πολλές επισκέψεις στο δωμάτιο μου

Δεν έχω ξεχάσει τι έχουν κάνει
Αλλά ο Αλεξ μου είπε ότι δεν πρέπει να βιαστώ
Ότι την σωστή στιγμή θα φανερωθούν όλα

Καλώ την Ειρήνη

Συζητάμε πάνω από 2 ώρες τα πάντα
Χαίρομαι που είναι καλά

Σε λίγο καιρό όλα θα είναι τέλεια..

Η πόρτα χτυπάει και ο πατέρας μου μπαίνει μέσα

«Γιατί διάλεξες Αθήνα για Πανεπιστήμιο και όχι έδω;» Με ρωτάει φανερά εκνευρισμένος

«Γιατί προτιμώ την Αθήνα, δεν θέλω να πάω εδώ.. Εκεί είναι όλοι οι φίλοι μου.. και τώρα πήγαινε γιατί έχω πολύ διάβασμα» του απανταω πίσω

«Πρόσεχε πως μιλάς Άννα! Θα έρθω άλλη στιγμή να το συζητήσουμε» φωνάζει και βγαίνει έξω
[..]

Είμαι έτοιμη να πέσω για ύπνο

Το κινητό μου χτυπάει τινάζομαι κυριολεκτικά

Το σηκώνω και είναι ο Αλεξ
-Έφτασες; Όλα καλά; Τον ρωτάω
-Ναι μικρή πέσε για ύπνο τώρα και να με ονειρευτείς λέει για πλάκα
-καληνύχτα σαγαπω
-καληνύχτα και εγω σαγαπω

Το κλείνω και πλέον κοιμάμαι ήρεμη
[..]

Οι μερες περνάνε παρά πολύ δύσκολα
Κάθε μέρα μου φαίνεται αιώνας

Μιλάω με όλους πολύ
Και με τον Αλεξ κάθε λεπτό μιλάμε είτε από μυνηματα είτε από κλήση

Πλέον έχουν μείνει μόνο κάτι βδομαδες

Η περίοδος εξετάσεων έχει μπει

Και είμαι αρκετά συκεντρωμενη στο στόχο μου να περάσω Αθήνα τίποτα άλλο

Κάθε μέρα με τον Αλεξ αυτό λεμε
Να έρθω Αθήνα και θα τα καταφέρω...

_____________________

Φτάνουμε στο τέλος σιγά σιγά..🙏😍

Ευχαριστω για όλη την στήριξη..❤️