სისასტიკიდან სიყვარულისკენ (დასრულებული)

💦თავი მეშვიდე💑

ჯმ: კარგი კარგი ჩავიცმევ.

ლეა: ჯიმინმა ტანსცმელი ჩაიცვა და საფულეს ხელი დაავლო.

ჯმ: წავალ რამე საჭმელს ვიყიდი.

ლეა: კარგი...

ჯმ: გაქცევას ტყუილად ნუ ეცდები ყველაფერი ჩაკეტილია.

ლეა: კარგი...
ჯიმინი წავიდა.
გაქცევა მართლა არც მიცდია რადგანაც ვიცოდი ვერ გავიქცეოდი.

მალევე ჯიმინიც დაბრუნდა.
2 დიდი პარკი მოიტანა.

ჯმ: რამიონი გიყვარს?

ლეა: ჩემს არჩევანზე დადიხარ?

ჯმ: რამდენს საუბრობ სიხარულო, ხომ არ გინდა...

ლეა: არა არა, მიყვარს შევჭამ.

ჯმ: კარგია დამჯერი გოგო.

ლეა: თავზე ხელი გადამისვა.
სკამი გამომიწია.

ჯმ: დაჯექი...

ლეა: ჭამა დავიწყეთ.
რამიონი ცხელი იყო და პირი დამწვა.

აჰჰ... რა ცხელია...
პირი დამეწვა...

ჯიმინმა თვალები გადაატრიალა, ფეხზე წამოდგა და წყალი მომიტანა.

ჯმ: დალიე...

ლეა: მადლობა...

ჯიმინი ისევ თავის ადგილს დაუბრუნდა და ჭამა გააგრძელა.

ჯმ: ნელა ჭამე ისევ არ დაიწვა.

ლეა: კარგი...
საჭმლის ჭამა დავასრულეთ.

ჯმ: მოწესრიგდი, მივდივართ.

ლეა: სად?

ჯმ: შენთვის ტანსაცმელი უნდა ავარჩიოთ.

ლეა: ცოტა არ იყოს გამიკვირდა მისი ეს საქციელი.

კარგი...

15 წუთში უკვე მზად ვიყავი.

ჯმ: ამდენ ხანს რას აკეთებ?

ლეა: მოვედი...
მანქანაში ჩავჯექი.

30 წუთის შემდეგ

დიდ სავაჭრო ცენტრში მივედით.

ლეა: ვაუუ რა ლამაზია აქაურობა.