"Kapatalım o zaman."

"Sen bilirsin."

"Uyuyacağını söyledin."

"Konuşacaksan durabilirim."

"Yarın konuşuruz. Seni tutmayayım."

"İyi geceler o zaman."

"Sana-" Işıkların dönmesiyle ağzımdan küçük bir çığlık kaçtı. Nereden çıkmıştı bu şimdi?

"Ne oldu?" Sesindeki endişeye sırıtmak istesem de hala hızlı atan kalbim buna engel oluyordu.

"Sanırım dışarda rüzgar başladı. Elektrik kesildi."

"Annen evde mi?"

"Değil."

Nefesini sesli bir şekilde dışarı bıraktı.

"Can sıkıcı. Her zaman evde yalnızsın."

"Alıştım."

"Gidip uyu sen de."

"Uyurum. Yapacak bir şey yok."

"Sıkıntı olursa ara."

Gülümsedim.

"Ararım. İyi geceler."

Telefonu kapattığında beni affettiği için şükrettim. Bir daha kesinlikle dinlemeden onu yargılamayacaktım. Sabah uyandığımda dün gece açık kalan ışıkları söndürüp makyajımı yaptım. Yarın tatilimdi, uyuyabilecektim. Telefonu sabah şarja takabilmiştim. Bugünlük bana yeterdi.  Hemen ona mesaj attım.

Ben
Günaydın.

Evden çıkıp kafeye doğru yürüdüm

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Evden çıkıp kafeye doğru yürüdüm. Aklımda Soner'in buraya gelmek istemesi vardı. İnceldiği yerden kopsun deyip kabul mü etmeliydim? Belki de en iyisi bu olacaktı. İki haftadır öyle ya da böyle konuşuyorduk. Ben korkumu kırıp ona fotoğraf atıyordum. Şimdi bir korkumu daha kırıp onunla buluşabilirdim belki.

Telefonum titreyince mesajına girdim.

Üsame

Günaydın

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Günaydın

Tebessüm ettim. Fotoğraf ile cevap verdiğine göre beni gerçekten affetmişti.

Ben
Evdesin?

Üsame
Babam dün gece geldi.

Ben
Tekrar boşsun yani, güzel.

Üsame
Daha rahatım diyelim.

Ben
Bugün ne yapacaksın?

Üsame
Arkadaşlarla olurum.
Yarın spora gidecek misin?

Ah evet. Spora gidecektim. Tamamen unutmuştum.

Ben
Evet gideceğim.

Üsame
İyi. Gittin mi işe?

Ben
Şimdi gidiyorum.

Üsame
Ben de kahvaltı yapacağım. Sonra konuşuruz.

Ben
Olur. Afiyet olsun.

Üsame
Sağol.
Baksana, hala ne yapmak istediğini bilmiyor musun?

Ben
Nasıl yani?

Üsame
Neyi sorduğumu biliyorsun Çilli.

Korkularını yen Büşra!

Ben
Biliyorum.

Üsame
Ve?

Ben
Olur, buluşalım.

Üsame
Bunu gerçekten istiyorsun değil mi?

Ben
İstiyorum.

Üsame
Günü netleşince haber veririm. Kolay gelsin Büş.

Teşekkür edip çıktım. Onu görmek istediğim doğruydu ama buna hazır mıydım bilmiyorum. Sonuç olarak gelmesini istediğimi söylemiştim ve belki de üç gün sonra onu görecektim.

Üsame'yi.

🌙

ÜSAME 🐾Where stories live. Discover now