"Bae ကိုယ္ေျပာစရာရွိတယ္"
ၾကက္ေၾကာ္၁ေကာင္ကို တစ္ေယာက္ထဲထိုင္ၿဖိဳေနတဲ့ Jonginnie
ေပပြေနတဲ့ ပါးစပ္ေလးကို သုတ္ေပးေတာ့လဲၿငိမ္ခံေနတယ္
"ကိုယ္ bae ကို ခ်စ္တယ္ bae က ကိုယ့္အပိုင္ပဲ "
တေပါက္ေပါက္နဲ႔ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ေၾကာင့္ Sehun အလန္႔တၾကား
"ဟင့္ ဟင့္ ခင္ဗ်ားႀကီး စားၿပီးနားမလည္ လုပ္တာလား အဲ မဟုတ္ပါဖူး ခင္ဗ်ားႀကီးက ဟင့္ ခင္ဗ်ားႀကီးက ကၽြန္ေတာ္ကို ၾကက္ေၾကာ္နဲ႔မွ်ားၿပီး ရည္းစားစကားေျပာတာ ဟင့္ 😢 ခင္ဗ်ားကလူဆိုးႀကီးပဲ NiNi က ခင္ဗ်ားႀကီးအပိုင္မဟုတ္ရဖူး NiNi က Niက လူႀကီးအပိုင္ဟုတ္ဖူး 😢အူးဝါး 😭"
ၾကက္ေပါင္ကိုလက္ကကိုင္ကာ မ်က္ရည္ေတြက်လာရင္းငိုခ်လိုက္တဲ့ ကေလးငယ္ေလး
ကို Sehun ခ်စ္မဝပါ "ဆိုးလိုက္တာကြာ အသည္းေလးရာ"
ေတာ္ေသးတာက ဆိုင္က သူနဲ႔အၿမဲလာစားေနၾက သူ႔အတြက္ ကိုယ္ ့ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈ့ေတြထဲက တခုမို႔ သူပိုင္တဲ့ ႐ုံးခန္းထဲေရာက္ေနတာေၾကာင့္မို႔သာပါ
ႏို႔မို႔ဆိုဒီကေလးနဲ႔ေတာ့မလြယ္
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ အာေပတူး ဝက္ဝံေလးကိုသူေငးေငးေလးၾကည့္ကာ
"Bae ရယ္ မငိုပါနဲ႔ တိတ္ေတာ့ေနာ္ NiNi သေဘာပါ ေနာ္ ကိုယ္ကဒီႏွစ္ကုန္ရင္ Paris က Appa Wine လုပ္တဲ့စက္႐ုံမွာ သြားေနရေတာ့မွာ အစကေတာ့ bae ကို လက္ထပ္ၿပီး တခါထဲေခၚသြားမလို႔ကို အခုေတာ့ bae ကလက္မထပ္ခ်င္ေတာ့လဲ ရပါတယ္ တမ်ိဳးေျပာင္းၾကတာေပါ့ "
"ဟင္ "ၿငိမ္က်သြားတဲ့ကေလးဆိုးေလး
Sehun စိတ္ထဲကျပဳံးလိုက္တယ္ လက္ထပ္ဖို႔ေျပာတိုင္း အခ်ိန္ဆြဲကာ ခင္ဗ်ားႀကီးကလူဆိုးႀကီးပဲလို႔ေျပာကာ သူ မ်က္ရည္ေတြကို မျမင္ရက္တဲ့ Sehun ကို အၿမဲခ်ဳပ္တတ္တဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔သနားစရာမ်က္ဝန္းေလး
"Sorryပါ bae ေလး ကိုယ္ကို ခုထိျငင္းဆန္ေနတဲ့မင္းေလးကို အဲဒီနည္းလမ္းပဲသုံးရေတာ့မွာ" Sehun စိတ္ထဲမွာသာတီးတိုးေရရြတ္ လိုက္ေတာ့တယ္
Jongin လဲငိုင္က်သြားရေတာ့တယ္ သူက အေဝးႀကီးကိုသြားရေတာ့မွာလား ဟင့္ 😢
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိစြာ သူကိုမသြားေစခ်င္ သူသြားရင္ ကိုယ္လြတ္လပ္ၿပီမွန္းသိေနေပမယ့္ "မသြားလို႔မရဖူးလား" ထြက္လာတဲ့အသံေလး ဂ်စ္တိုက္ခ်င္ေနဟန္ေလး Sehun ျပဳံးလိုက္တယ္
"ကေလး "
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ သူကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့ လူႀကီး ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကေတာက္ပလို႔
ကိုယ့္အပိုင္
Start from the beginning
