Afterlife

Hoofdstuk 1

Niemand weet wanneer het je laatste dag is. Niemand ziet het aankomen, het gebeurt gewoon. Dan leef je en dan niet meer. Dat gaat zo en dat hoort zo. Maar ik wist dat dit mijn laatste dag zou zijn. Ik wist alleen niet hoe en precies wanneer. Ik kijk al 8 jaar uit nwar deze dag. Want als deze dag voorbij is, mijn leven voorbij is. Dan zal ik vrij zijn en zal ik vliegen of ik ga naar de hemel. Ik weet niet wat hierna komt maar ik weet dat ik er vrij zal zijn. Dat is mij beloofd en gezegd. Maar hoe ik dat weet.
Toen ik 10 jaar was ben ik doodgegaan. Ik was op vakantie met mijn familie gaan varen door een rivier. Aleen werd de rivier wilder en wilder. Onze boot sloeg tegen een steen en ik viel uit de boot. Ik verdronk... Na een reanimatie van 10 minuten begon mijn hart weer te kloppen. Maar in die tijd dwt ik dood was zag ik iets. Iets angstaanjagends.
Ik liep er naartoe. Ik hoord allemaal stemmen em zag gezichten die ik herkende uit mijn leven. Het wezen fluisterde tegen mij dat ik niet bang hoefde te zijn. Het enge wezen legde mij een keuze op. Een keuze die mijn toekomst zou veranderen...