nieuwe stap

40 8 0
                                    

Vandaag heb ik een nieuwe stap gezet in het uit deze depressie komen, of nou ja, eigenlijk gisteren ook al.

Laat ik beginnen bij gisteren, het is zeg maar zo dat ik me de afgelopen maanden (sinds het begin van m'n depressie) me nogal heb afgesloten voor mijn klasgenoten. Dit houd in dat ik iedereen zo veel mogelijk ontloop, en in de lessen alleen een beetje praat met de persoon die naast me zit. Dus eigenlijk heb ik nog maar amper contact met klasgenoten omdat ik niet met hen durfde te praten. Ik durf hen namelijk niks te vertellen, maar ik wil ook zo min mogelijk liegen over hoe het gaat. ik heb nog wel vrienden op school waarmee ik wel kan praten en waar ik wel mezelf ben, en daar zat ik ook in de pauzes bij. Maar het grootste gedeelte van de dag liep ik mensen te ontwijken. terwijl hij voor de depressie juist goed is om contact te hebben met mensen. Dat kan afleiding geven. gisteren avond ging ik naar atletiek en daar zit ook een meisje dat bij mij in de klas zit. Zij vroeg me nog steeds elk tussenuur mee ookal ben ik al heel vaak niet meer mee gegaan, en ik heb gisteren avond dan ook besloten haar over mijn depressie te vertellen. en ik heb haar uitgelegd waarom ik iedereen ontwijk. Ze reageerde echt heel meelevend en geïnteresseerd en we gaan nog een keer afspreken. en nu ga ik dus meer met haar om, en zo wil ik langzaam aan weer meer contact met klasgenoten opbouwen en zij wil me erbij helpen!!!!

btw, het is misschien goed om nog effe te vermelden hoe het er nu precies voor staat, ik heb een hele tijd gehad dat ik echt een hele tijd depressief was, zeg maar bijna altijd. ik had in 2 weken tijd misschien 1 of 2 dagen dat ik niet depressief was en dan begon het weer overnieuw, dit had te maken met spanningen thuis. dit heb ik nu niet meer. nu de laatste tijd heb ik dat ik meestal een beetje neutraal ben en zelfs vaak vrolijk, maar dat is dan een week of anderhalve week en dan ben ik weer depressief wat dan 1-3 dagen duurt. dus ik ben minder vaak depressief, alleen de momenten dat ik depressief ben zijn wel heftiger. en het heeft meestal geen reden. ik wordt er mee wakker. want de spanningen thuis zijn er niet echt meer, tenminste de situatie speelt nog steeds maar ik heb er geen probleem meer mee, ik maak me er niet meer druk om. dus daar komt het niet door.........

maar de tweede stap die ik heb genomen is dat ik vanochtend naar de huisarts ben geweest. Die was tevreden met hoe ik ermee om ga. Namelijk dat ik met mensen praat, zowel mijn beste vrienden op school als hier op wattpad en met mijn ouders. dit probeer ik altijd wel te doen al is het soms moeilijk om me niet te verstoppen en in mijn bed te duiken. Maar dat ik met mensen praat zal ik dus nog blijven doen. Ook ik het zo dat ik medicijnen slik voor ADD, deze hebben als bijwerking dat je depressief kan worden. ik slik dit al jaren maar heb in de zomer de dosering verhoogt, ik ben dus meer gaan slikken. En omdat ik toen der tijd ook al wat minder vrolijk was, ik voelde me niet echt naar maar ik was ook niet vrolijk wat ik normaal wel altijd ben, hebben we nu toch besloten om de dosering weer te verlagen naar wat ik eerst had. Zo willen we kijken of mijn medicijnen mede veroorzaker zijn van deze depressie. Dit weten we echter ook niet zeker omdat het ook in die tijd was dat mijn relatie stuk liep.

maar goed, terug naar het begin van deze saaie uitleg. Ik ben dus naar de huisarts geweest en die zei van dat het goed is om met mensen te praten en weer te proberen meer met klasgenoten om te gaan. En ik slik nu minder medicijnen om te kijken of dat helpt. over twee weken moet ik weer naar de huisarts om te kijken hoe het gaat. en in de tussentijd moet ik nog gaan nadenken of ik naar een psycholoog zou willen.


dit was even een update

ik wil nog effe zeggen dat als er iets is mijn dm altijd voor iedereen open staat (ook als er niets is en je gewoon even wilt praten) I LOVE YOU GUYS <3

Het gevecht tegen depressieTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang