Class Zero

Chapter 55: Shaken Trust

"Wow, Jamie, napahanga mo naman ako dahil sa pinakita mo kanina. Fist bump nga!" Napaikot ang aking mata, same old Mild. Ang jologs pa rin ng ugali niya, well, she's not Mild kung hindi siya ganyan ka-carefree.

Speaking of Mild, naikwento niya rin sa akin kagabi ang tungkol kay Ace. Well, habang wala lang naman ako ay nagawa rin naman ni Ace na makipag-compact kay Kean. Nagawa niyang matalo si Kean sa isang labanan at nung nangyari iyon ay nakipag-compact na sa kanya si Kean. Nakakatawa nga si Mild dahil may action pa siya habang kinukwento ang tungkol doon.

After naming magsanay ni Seven ay nagpaalam na kami ni Mild sa kanya. Mild and I headed in our dorm, kailangan ko ring maligo dahil na rin pinagpawisan ako sa aming ginawa.

"Napapadalas yata ang pagsasanay ninyong dalawa ni Seven, ha!" she said while we're walking. Ayan na naman siya sa makahulugang ngisi niya na parang nang-aasar.

"Of course, we need to practice. Alam mo namang mas lumalakas na ang mga kalaban natin kung kaya't kailangan naming mag-improve." Paliwanag ko sa kanya. She always gave a meaning sa kung ano mang ginagawa namin ni Seven.

"Wow, training buddy kayo, ganoon? Bakit nung inaya ka ni Girly na mag-practice umayaw ka?" Ayan na naman siya. Kaya umayaw akong makipag-practice that time, una, napakareklamador ni Girly... gusto niyang mag-practice pero ayaw niyang nasusugatan siya dahil magkakapeklat daw siya. Pangalawa, Hello! Nakakatakot kaya kalaban si Girly, she can be ten times bigger than you! Parang isang pitik niya lang ay tumba ka na. Pangatlo, masakit ang ulo ko that time.

"Because I have headache that time!"

"Hay naku, Jamie, magri-reason ka na nga lang hindi pa mabenta!" tumawa si Mild. "Don't worry, OTP ko naman kayo ni Seven."

"Mild!" reklamo ko.

"Okay-okay, hindi na kita aasarin. Maligo ka na nga, amoy araw ka girl!" naglakad na si Mild patungo sa kanyang kwarto samantalang pumasok naman ako sa aking kwarto.

Ilang araw na rin ang lumipas magmula nung mangyari ang mabibigat na pangyayari sa amin ng class zero. Hindi ko naman masasabi na okay na kaming lahat dahil madalas ay nalulungkot pa rin kami sa tuwing napag-uusapan namin ang mga naglaho naming kaibigan pero sinusubukan naming malampasan iyon. Hindi na kami iiyak sa pagkakataong ito, we will improve ourselves para malabanan namin ang Black organization at wala nang mawala sa aming magkakaklase.

Sa ilang araw na iyon, nagkaroon naman kami kahit papaano ng mga misyon pero around Metro Manila lang. Kahit hindi man sabihin ni sir Joseph ay alam kong natatakot din siya para sa amin, he is scared na may mawala na naman sa mga estudyanteng kanyang hawak. Hindi ko naman siya masisisi, it's really traumatic for him since ilang beses na rin siyang nawalan.

Naligo lang ako panandalian sa aking kwarto at matapos 'yon ay gumawa na ako ng essay para sa isa kong subject. I still need to study as a student here at Merton Academy, hindi naman pwedeng puro misyon lang ang tutukan ko. I still need to graduate at panigurado akong magagalit ang magulang ko sa oras na magkaroon ako ng fail this semester.

Matapos kong maligo ay ibinagsak ko ang katawan ko sa kama at minasahe ko ang aking braso dahil sa sakit nito.

Naputol ang aking pagmumuni nung marinig ko ang pag-vibrate ng phone ko na naka-charge. Umupo ako sa kama at kinuha ang cellphone.

From: Sir Joseph
Go to classroom, now. EMERGENCY.

Napakunot ako ng noo dahil kahit binasa ko lang ang text ni sir ay ramdam na ramdam ko ang pagiging urgent nito. Nagmadali kong sinuklay ang basa kong buhok at tumakbo palabas ng kwarto ko. Sakto naman na naabutan ko sina Minute at Mild na tumatakbo paalis ng dormitory.