"နင္ကဘယ္သူလဲ"အရမ္းေအးျပီးနားေထာင္လို႔ေကာင္းတဲ့ေယာက်ားေလးအသံကိုငါ့ေခါင္းေပၚကေနၾကားလိုက္တယ္။
ငါေဘးနားမွာငါ့ကိုအျမင့္ကေနထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့သူကိုငါဝါးတားတားျမင္လိုက္တယ္
သူကငါ့လက္ကိုဆြဲဆုတ္ထားတာနာလြန္းလို႔လက္ေတာင္က်ိဳးမယ္လို႔ထင္ရေလာက္တဲ့အထိျဖစ္ေနလို႔ငါေျဖခ်င္စိတ္မရိွဘူး
"လက္လြတ္..."ငါအသံခပ္ေအးေအးနွင့္ေအာ္ခ်င္တာဒါေပမဲ့အရက္ေသာက္ထားေတာ့ငါ့အသံကအက္ျပီးအားမရိွျဖစ္ေနတယ္
"ငါေမးတဲ့ေမးခြန္းကိုေျဖ"သူ႔ရဲ႕အသံကခဏကလိုဘဲေအးေအးဘဲလံုးဝကိုမေျပာင္းဘူး
"ငါ့လက္ကိုလြတ္လို႕ေျပာေနတယ္ေစာက္ေကာင္ရဲ႕..."နဂိုကတည္းကစိတ္ပ်က္ေနတာကိုငါ့ရဲ႕အခန္းထဲမွာမသိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကဆြဲျပီးျပသနာလာရွာေနတယ္
"ျဖန္း"လက္ဖဝါးနွင့္ငါ့ပါးကိုရိုက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာခ်က္ခ်င္းဘဲနဂိုကမူးေနတာကေနပိုမူးသြားတယ္
"ဘယ္သူနင့္ကိုငါ့ေရွ႕မွာရိုင္းစိုင္းတဲ့စကားကိုေျပာဖို႔ခြင့္ျပဳထားလဲ"
ငါအၾကာၾကီးမူးလည္းမူးျပီးေရာပိုျပီးစိတ္တိုလာျပီးေတာ့အသံေအးေအးနွင့္ေျပာလိုက္တယ္"ေစာက္gayနင့္ဆီမွာPrincess sydromeရိွရင္သြားကုငါ့ေရွ႕မွာလာမေဖာက္ေနနွင့္"
"ျဖန္း"ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ရိုက္တယ္ဒီတစ္ေခါက္ကေရွ႕တစ္ေခါက္ထပ္အားပိုျပင္းတယ္
"Shit"ငါအျမဲငါ့ကိုယ္ငါထိန္းနိုင္တဲ့သူကအခုလံုးဝေပါက္ကြဲျပီးေတာ့သူ႕ဆီကရုန္းထြက္ျပီးသူမ်က္နွာဘက္ကိုမၾကည့္ဘဲနွင့္လက္တီးနွင့္ထိုးမယ္လုပ္တယ္။ဒါေပမဲ့ဟိုတစ္ေယာက္ကငါ့ထက္ေတာင္ပိုျမန္တယ္
ငါ့လက္ကိုဆြဲျပီးsofaေပၚကိုပစ္လိုက္တယ္ျပီးေတာ့အေနာက္ကေနတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္တယ္
ငါနာလြန္းလို႔အန္ထြက္ေတာ့မယ္။ေခါင္းကလည္းပိုမူးလာတယ္။
ဒီေမာက္မာတဲ့ေကာင္ကသူ႕ေျခေထာက္ကိုငါ့ေပၚတင္ထားတယ္။
ျပီးေတာ့အားမရေသးဘဲငါ့ခႏၶာကိုယ္ကိုေရွ႕ဘက္လွည့္ျပီးသူ႕ဒူးနွင့္ငါ့ရင္ပတ္ကိုလာဖိတယ္"ဘယ္သူမွငါ့ကိုဒီလိုမ်ိဳးမေျပာရဲဘူး"
ငါျပန္ျပီးေတာ့ခ်ခ်င္တယ္ဒါေပမဲ့ငါ့အဆုတ္ေနရာနားသူဖိထားေတာ့ငါ့မွာအသက္ေတာင္ရွဴမဝဘူး
"Jiang,နင္အရက္မူးေနတဲ့ဦးေလးၾကီးနွင့္ဘာေတြအေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ေနတာလဲ"စေနာက္ေနတဲ့အသံတစ္သံကိုေဘးကၾကားလိုက္တယ္
ျပီးေတာ့အရမ္းငယ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္နွာငါေရွ႕မွာေပၚလာတယ္။ငါရုပ္ကိုအေသအခ်ာမျမင္လိုက္ဘူး။ငါသိတာကသူဆံပင္ရွည္တယ္။ျပီးေတာ့ေက်ာင္းဝတ္ဆံုဝတ္ထားတယ္။"သူအခန္းမွားဝင္တာေနမယ္"
အဲ့ဒီတစ္သံၾကားလည္းၾကားျပီးေရာေခါင္းေပၚကလိေမၼာ္ေရာင္မီးလင္းလာတယ္။ခုမွနည္းနည္းေကာင္းေကာင္းျပန္ျမင္ရေတာ့တယ္။ဒီအခ်ိန္မွငါ့ကိုယ္ငါအခန္းမွားဝင္မွန္းသိတယ္
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့စားပြဲေပၚမွာလဲေစ်းၾကီးတဲ့အရက္ေတြနွင့္အခန္းျပင္ထားတဲ့designလည္းသိပ္မတူဘူး
ငါ့ကိုပိုလန္႕ေစတာကဒီအခန္းထဲမွာငါအျပင္ေနာက္ထပ္သံုးေယာက္ရိွေသးတယ္။ငါ့ေဘးနားကနွစ္ေယာက္အျပင္ေနာက္တစ္ေယာက္ကတစ္ျခားထိုင္ခံုမွာအစအဆံုးသူနွင့္မဆိုင္သလိုဖုန္းဘဲၾကည့္ျပီးထိုင္ေနတယ္။ျပီးေတာ့သူနွင့္မဆိုင္ဘူးပ်င္းတယ္ဆိုတဲ့မ်က္နွာနွင့္
"ဦးေလးအခန္းမွားဝင္ရင္ေတာင္းပန္သင့္တယ္မလား"ဆံပင္ရွည္တဲ့တစ္ေယာက္ကငါ့နားကိုကပ္ျပီးေျပာတယ္။သူ႕ရုပ္ကအရုပ္ေလးလိုဘဲအရမ္းေခ်ာတယ္။
"ေတာင္းပန္ရမယ္?"ငါေအးေအးနဲ႕သူ႕ေနာက္ကဟိုJiangဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ျပီးေျပာတယ္"ငါ့ကိုတစ္ခ်က္ေပးခ်ရင္ငါေတာင္းပန္မယ္"ခဏကပါးနွစ္ခ်က္အရိုက္ခံရတဲ့အျငိဳးကအရမ္းၾကီးတယ္။
ငါအခုရုန္းထြက္ဖို႔အားမရိွလို႔ခါတိုင္းလိုဆိုငါခ်က္ခ်င္းထခ်ေနျပီခ်ရင္လည္းသူ႕ရဲ႕ၾကည့္ရတာအဖိုးအတန္ဆံုးမ်က္နွာကိုၾကည့္မရေလာက္ေအာင္ကိုထိုးပစ္မွာ
"ဦးေလးကငါ့ကိုမ်က္နွာသာေတာင္မေပးဘူး။က်ြန္ေတာ္စိတ္တိုလာျပီေနာ္"အရုပ္ေလးလိုခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့တစ္ေယာက္ကပါးေဖာင္းလိုက္တယ္။သူ႕ရဲ႕ပံုစံကခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ဒါေပမဲ့သူေနာက္ပိုင္းလုပ္တဲ့အျပဳအမူကငါ့ကိုအရမ္းကိုစိတ္တိုေစတယ္
သူကျပံဳးျပံဳးနွင့္ဘဲေဘးကအမည္းေရာင္အရက္ပုလင္းကိုဆြဲယူျပီးေတာ့ငါ့ေခါင္းေပၚကေနေလာင္းခ်လိုက္တယ္။အရက္နွံ႕ကဒီအခန္းတစ္ခန္းလံုးကိုပ်ံ႕သြားတယ္
"ဟြတ္။အဟြတ္အဟြတ္"
ငါမ်က္နွာကိုေဘးဘက္လွည့္ျပီးေရွာင္လိုက္ေပမဲ့နွာေခါင္းထဲကိုေတာ့အရက္ေတြဝင္သြားေတာ့ေရသီးျပီးအဟြတ္အဟြတ္ျဖစ္တယ္။ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးကလည္းအရက္ေတြနွင့္စိုရြဲေနတယ္
"ဦးေလးကိုပထမဆံုးေတြ႔ကတည္းကဒီအရက္ကိုေပးျမည္းခ်င္တာတစ္ကယ့္ကိုလိုက္တယ္ခုတစ္ကိုယ္လံုးေမြးေနတာဘဲ"အဲ့အရုပ္နဲ႕တူတဲ့တစ္ေယာက္ကေျပာရင္းငါ့လည္ပင္းနားကိုေခြးလိုလာရွဴေနတယ္
"........."ငါရုတ္တစ္ရက္ၾကီးေၾကာင္သြားတယ္
ပိုက္ဆံရိွတဲ့ကေလးတိုင္းကတဏွာရူးဟုတ္မဟုတ္မွန္းမသိဘူး။ဘယ္လိုေျပာရမလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
ခဏကအရက္ပုလင္းကအရမ္းထူးျခားလို႔ငါအရင္ကinternetေပၚမွာေတာင္ရွာဖူးေသးတယ္။Louis XIII Cognac
လို႕ေခၚလိုဘဲအခုဆိုေလလံတင္တာတရုတ္ပိုက္ဆံနွင့္ဆိုသံုးသိန္းေလာက္ရိွေနျပီ။သူကငါ့ကိုအဲ့ဒါနွင့္လာပက္တယ္။ဘာျဖစ္လို႔ပိုက္ဆံေျပာင္းျပီမပစ္တာလဲ။အဲ့လိုဆိုငါလံုးဝစိတ္မတိုဘူး။
"အင္"ဒီအခ်ိန္မွာငါ့လည္ပင္းကေနပူျပီးစိုတဲ့ဟာကိုခံစားလိုက္ရတယ္
သူငါ့ကိုလ်ွာနွင့္လာလ်က္တယ္!!!
"နင္ဘာလုပ္တာလဲ"ငါစိတ္တိုျပီးရုန္းတယ္ဒါေပမဲ့သူကဖိထားေတာ့ငါ့မွာရုန္းထြက္လို႔မရဘူးျပီးေတာ့ငါလက္နွစ္ဖက္လံုးကိုလဲလုပ္မရေအာင္ထိန္းထားတယ္
ငါေမးတဲ့ဟာကိုသူအဖက္ေတာင္မလုပ္ဘူး။သူလ်ွာနွင့္ငါ့လည္ပင္းကေနစျပီးနားရြက္အထိလ်က္တယ္။ယားျပီးေတာ့တစ္မ်ိဴးၾကီး။ငါတစ္ကိုယ္လံုးမွာရိွတဲ့အားအကုန္လံုးဘယ္ေရာက္သြားမွန္းကိုမသိဘူး
"ဦးေလးအရမ္းsensitiveျဖစ္တာဘဲ။တုန္ေနတာလား"သူအသံတိုးတိုးနွင့္ငါ့နားကပ္ေမးတယ္။ျပီးေတာ့သူငါ့နားရြက္နားကိုေလနွင့္မွဳတ္ျပီးသူ႕နားရြက္ထဲကိုလ်ွာနွင့္လ်က္တယ္
"အင္ သြားစမ္း အင့္ လ်ွာနွင့္လာမလ်က္နွင့္......"ငါ့ရဲ႕အိုက္ေနရာနားအထိမခံဘူး။ထိမိတာနွင့္တစ္မ်ိဳးၾကီးျဖစ္လို႔။
"ေသခ်ာသန္႔ေအာင္မလ်က္ရင္အရက္ကနွေျမာဖို႕ေကာင္းတယ္လို႔မထင္ဘူးလား"အရုပ္လိုနွင့္တစ္ေယာက္အသံကိုငါ့နားကေနေသခ်ာၾကားေနရတယ္။သူ႕လ်ွာကိုတမင္ေျဖးေျဖးေလးနွင့္ငါ့ရင္ဘက္နားကိုလ်က္ျပီးအက်ီအျပင္ကေနလာကိုက္တယ္။
"........."သူမ်ားကိုအရက္နွင့္လာပက္ေနျပီးေတာ့မွမျဖဳန္းတီးမိေအာင္ဆိုျပီးေျပာေနတဲ့သူမ်ိဳးနွင့္ငါဆက္စကားေျပာခ်င္စိတ္ကိုမရိွေတာ့တာ။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ငါဆက္တိုက္ရုန္းျပီးငါ့ကိုယ္ေပၚမွာဖိထားတဲ့သူဆီကေနလႊတ္ေအာင္ဘဲၾကိဳးစားေနရတယ္။
Jiangဆိုတဲ့အေကာင္ကငါ့ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီးသူနဂိုဒူးနွင့္ငါ့ကိုယ္ေပၚဖိထားတဲ့ေနရာကိုထပ္ဖိလိုက္ေတာ့ငါ့မွာအသက္ေတာင္ရွဴမရေတာ့ဘူး။
"ေနရခက္လား"အသံကနားေထာင္လို႕ေကာင္းေပမဲ့ေမြးရာပါမာနသံနွင့္
"ငါ့ကိုေတာင္းပန္ေလ"
"ဟာ?"
သူဒီလိုေလသံနွင့္ေျပာေတာ့ငါေဒါသထြက္လာျပီးငါမူးတဲ့လည္းနည္းနည္းသက္သာသြားတယ္။အဲ့ဒီေတာ့ငါလက္တစ္ဖက္ကိုရုန္းထြက္ျပီးအနားမွာရိွတဲ့ေဆးလိပ္ထည့္တဲ့ဖန္ခြက္နွင့္သူကိုရိုက္လိုက္တယ္။
"dong"
လံုးဝတိတ္ဆိတ္သြားတယ္
အရုပ္နဲ႕တူတဲ့တစ္ေယာက္ကလည္းငါတို႕ကိုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နွင့္ၾကည့္တယ္
Jiangဆိုတဲ့ေကာင္ကမ်က္နွာေသနွင့္သူ႕ဒူးနွင့္ငါ့ကိုယ္ေပၚဆက္ဖိထားတယ္။ဒါေပမဲ့သူေျပာင္ေနတဲ့နာဖူးမွာေသြးနည္းနည္းထြက္ေနေတာ့သူ႕နဂိုကတည္းကေခ်ာတဲ့ရုပ္ကခုေတာ့နည္းနည္းသနားဖို႕ေကာင္းေပမဲ့လည္း
သူ႕ရဲ႕ဆံပင္နွင့္ကြယ္ေနတဲ့မ်က္စိမွာေတာ့ခုငရဲျပည္ကေသမင္းလိုလူကိုသတ္ေတာ့မဲ့အၾကည့္နွင့္ၾကည့္ေနတယ္။
"........."ငါဒီအခ်ိန္မွာသူ႕ကိုနည္းနည္းေၾကာက္သြားျပီးဆိုတာကိုမဝန္ခံခ်င္ဘူး။ငါကတမင္ျပသနာတတ္မွာေၾကာက္လို႕ေဘးနည္းနည္းေစာင္းျပီးရိုက္တာအနည္းဆုံးေလာက္ေတာ့သူေရွာင္တဲ့အခ်ိန္မွာထြက္ေျပးမယ္ဆိုျပီး။
သူကဒီတိုင္းလံုးဝမလုပ္ဘူးဆိုတာဘယ္သူကသိမွာလဲ။
တခဏၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာသူလံုးဝေပါက္ကြဲသြားတယ္။
သူအရုပ္နွင့္တူတဲ့တစ္ေယာက္ကိုတြန္းလိုက္တာကိုျမင္လိုက္တယ္။
ေနာက္ပိုင္းသူငါ့ဆီလာျပီးေတာ့ငါအက်ီကိုဆြဲျပီးsofaေနာက္ကနံရံဘက္ကိုေစာင့္ပစ္လိုက္တယ္
အဲ့လိုငါအရမ္းအံံၾသေနတဲ့အခ်ိန္မွာငါ့အရက္စိုေနတဲ့အက်ီကိုဆြဲျဖဲခံရျပီးေတာ့ငါ့အေပၚပိုု္င္းကairconေလေၾကာင့္ေအးျပီးတုန္လာတယ္
"အင္!!!"ငါ့လည္ပင္းနားကကိုက္လို႕နာတာကိုခံစားလိုက္ရတယ္။
ဟိုအသက္ငယ္တဲ့တစ္ေယာက္ကသူခႏၶာကိုယ္ပူပူနွင့္ငါ့ေပၚဖိျပီးငါ့ကိုလိုက္ကိုက္ေနတယ္။"ဟဲ့ေကာင္!မင္းရူးေနျပီလား"ငါနာလြန္းလို႕ငါ့မ်က္စိနားနည္းနည္းနီလာတယ္။
ငါရိွသမ်ွအားနွင့္သူ႕ကိုတြန္းထုတ္ခ်င္ေတာ့လည္းငါ့ဆြဲျဖဲခံထားရတဲ့အက်ီကငါ့လက္နားမွာခ်ိတ္မိျပီးငါအားထုတ္လို႕မရျဖစ္ေနတယ္
ေသြးနွံ႕ကပ်ံ႕သြားျပီးေတာ့ငါအသားလည္းအဲ့ေကာင္ေခြးလိုသြားမ်ိဳးကိုက္တာနွင့္ေပါက္တာကိုငါသိလိုက္တယ္။အဲ့ဒါကိုသူကလုပ္ရတာမေက်နပ္ေသးသလိုနွင့္ငါေပါင္နွစ္ဖက္ကိုသူ႕ဒူးနွင့္ခြဲျပီးငါ့ရဲ႕ခါးနားကိုလာကိုင္တယ္။
"jiang,နင္ဘာျဖစ္လို႕ငါ့ဟာကိုလုတာလဲ"အရုပ္နွင့္တူတဲ့တစ္ေယာက္ကမေက်နပ္တဲ့အသံနွင့္။ငါ့မွာေတာ့ကေလးနွစ္ေယာက္အရုပ္လုသလို
ဟိုမ်က္နွာေသတစ္ေယာက္ဆီ္ကေနသူ႕ရင္ပတ္ထဲကိုဆြဲထည့္လိုက္တယ္
ငါအရမ္းအံံၾသလြန္းလို႕ဘာလုပ္ရမွန္းကိုမသိျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာငါ့ကိုအေနာက္ကဖက္ထားတဲ့လူငယ္ကငါရင္ပတ္ကိုလာကိုင္တယ္။အိုက္အခ်ိန္ေရာက္မွငါအရမ္းစိတ္တိုျပီးေတာ့"ေတာ္ေတာ့။ငါေတာင္းပန္မယ္။ငါေတာင္းပန္ရင္ရျပီမလား"ဆိုျပီးေျပာတယ္
ေနာက္ပိုင္းပိုဆိုးလာမယ္မွန္းသိေတာ့ငါကအေလ်ွာ့ေပးျပီးေတာင္းပန္လိုက္တယ္။
"ဦးေလး။ဦးေလးရဲ႕အသားရည္ကကိုင္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ။က်ြန္ေတာ့္ကိုတမင္လာျမဴဆြယ္ေနတာလား"ငါ့အေနာက္ကအရုပ္နွင့္တူတဲ့တစ္ေယာက္ကငါ့စကားကိုမၾကားတဲ့အတိုင္းဘဲလ်ွာနွင့္လ်က္ရင္းငါ့လက္နွင့္ခ်ိတ္မိေနတဲ့အက်ီကိုလက္တစ္ဖက္နွင့္ထိန္းျပီးေနာက္လက္တစ္ဖက္နွင့္ငါ့ရင္ပတ္နားကိုအားျပင္းျပင္းနွင့္လာပြတ္တယ္။
jiangဆိုတဲ့မ်က္နွာေသနွင့္တစ္ေယာက္ကေဘးကေနခဏၾကည့္ျပီးvampireလိုသူ႕နုတ္ခမ္းကိုလ်ွာနွင့္လ်က္ျပီးေတာ့ငါ့ဆီလာတယ္
"ခဏ ေတာ္ေတာ့ ထပ္ျပီး မလုပ္နွင့္ေတာ့ အား နာတယ္"ငါ့ရဲ႕ေျခေထာက္နွစ္ဖက္ကိုခြဲျပီးသူ႕ခါးနားမွာထားျပီးေတာ့သူကငါ့ခါးကိုအတင္းဖက္ထားတယ္။သူဒီတစ္ေခါက္ကငါ့လည္ပင္းကိုမကိုက္ေတာ့ဘဲနွင့္ငါ့ရဲ႕nippleကိုလာကိုက္ျပီးေတာ့ကိုက္လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေနတယ္
ငါ့ကိုအေရွ႕ပိုင္းအပ်က္နာေအာင္လုပ္ျပီးဒီလိုရြံစရာေကာင္းတာထပ္လုပ္ေသးတယ္။ငါစိတ္တိုလြန္းလို႕မ်က္နွာေတာင္နီလာတယ္
အထူးသျဖင့္အရုပ္လိုနွင့္တး္ေယာက္ကငါ့ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဆြဲခ်ျပီးသူ႕လက္နွင့္ငါ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီေနရာကိုလာပြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ။ဘာျဖစ္လဲဆိုတာငါကိုယ္တိုင္ေတာင္မယံုနိုင္ဘူး။
"Shit!ဒါတမင္ငါ့ကိုလာစိန္ေခၚေနတာဘဲ"မ်က္နွာေသနွင့္တစ္ေယာက္ရဲ႕လ်ွာကတေျဖးေျဖးေအာက္ကိုဆင္းလာတာကိုငါေတြ႔ေတာ့အတင္းရုန္းျပီးစိတ္တိုတိုအသံေအးေအးနွင့္ေျပာလိုက္တယ္"ငါရဲကိုမတိုင္ရဲဘူးမ်ားမွတ္ေနလား"
ဒီလိုဟာတာဆက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ငါလက္ခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ငါဒီသူေဌးသားနွစ္ေယာက္ရဲ႕လုပ္တာကိုခံရမဲ့အစားငါရဲစခန္းမွာအရွက္ကြဲတာကိုေတာင္လက္ခံနိုင္ေသးတယ္။
သူတို႕လိုလူမ်ိဳးကငါ့ထက္မ်က္နွာပ်က္မခံဘူးေလ။ျပသနာအၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့မလုပ္ရဲေလာက္ဘူး။
"ေအာ္"ဒီအခ်ိန္မွာေဘးကဖုန္းေဆာ့ေနတဲ့တစ္ေယာက္ကအသံတစ္ခ်က္ထြက္ျပီးငါ့ကိုၾကည့္ျပီးေျပာတယ္"ye chaoျမိဳ႕ရဲ႕ရဲမူးအၾကီးဆံုးပါဘယ္လိုအမွုမ်ိဳးကိုတိုင္ခ်င္ပါသလဲ"စကားေျပာရင္းသူရဲ႕ရဲတံဆိပ္ကိုထုတ္ျပီးျပတယ္
"............"
"အခုမွအသစ္ေရာက္လာတဲ့သူပါ။ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
"............"
"ဒါကငါ့ရဲ႕နာမည္ကဒ္ပါ။အားရင္ငါ့ကိုအခါးရည္ေခၚေသာက္လို႕ရတယ္"
"............"
ငါ့ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကိုသူ႕ကဒ္ထည့္တာကိုၾကည့္ျပီးငါဘာေျပာရမွန္းကိုမသိေတာ့တာ။
ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကငါ့ကိုရဲတိုင္လည္းအသံုးမဝင္ဘူးဆိုတာကိုေျပာေနတာ။
ထရမွာေတာင္ပ်င္းတဲ့သူကသူ႕ဖုန္းနွင့္weiboဝင္လို႕ေကာင္းေနတုန္း
ဟိုနွစ္ေယာက္ကလည္းဆက္လုပ္ဖိုဲျပင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာထိုင္ေနတဲ့ရဲက"အမွန္ေတာ့ ငါနင္တို႕ကိုဆက္မလုပ္ဖို႕တားရမွာ"
ငါေၾကာင္သြားတယ္။ငါ့ကိုယ္ငါဒီစကားမ်ိဳးကိုၾကားလိုက္တယ္ဆိုတာကိုမယံုနိုင္ရေလာက္ေအာင္ဘဲ
ဒီအခန္းထဲမွာပံုမွန္လူတစ္ေယာက္ရိွေသးတာဘဲ
"ဒီေနရာမ်ိဳးမွာဘယ္ကလာမွန္းမသိတဲ့သူမ်ိဳးကညစ္ပတ္တာမ်ားတယ္။ထိေတာင္မထိသင့္ဘူး"
"......"ငါခါတိုင္းဒီလိုစကားမ်ိဳးၾကားရင္စိတ္တိုလြန္းလို႕ေပါက္ကြဲမွာ။ခုေတာ့ငါ့မွာဟိုေရာဂါရိွတယ္မထိနွင့္လို႕ေျပာေတာင္ေျပာပစ္ခ်င္တယ္။
"ဟဲဟဲ..."အရုပ္နွင့္တူတဲဘတစ္ေယာက္ကရယ္ျပီးငါလည္ပင္းနားကိုရွဴျပီးေျပာတယ္"ေၾကာင္နက္။ဦးေလးကလူပ်ိဳစစ္စစ္ငါရွဴလိုက္တာနွင့္သိတယ္"
"..............."
ဒါငါ့ကိုေစာက္ရွက္ခြဲတာဘဲ
တမင္လူကိုလာအနိုင္က်င့္တာဘဲ
အသက္သံုးဆယ္ရိွေနတာေတာင္မွခုထိလူပ်ိဳဆိုတဲ့စကားထက္နာတဲ့ဟာကိုမရိွဘူး
"ေလ်ွာက္ေျပာေနတယ္။ငါလုပ္ဖူးတဲ့ေယာက်ားကနင္စားဖူးတဲ့ဆားထက္ေတာင္မ်ားေသးတယ္"
ဒီလိုသက္ေသမရိွတဲ့ဟာမ်ိဳးကိုငါလံုးဝဝန္မခံဘူး
cong yeအဲ့အေကာင္ေၾကာင့္တာမဟုတ္ရင္ငါကမင္းၾကီးေဘးကgong gongလိုလံုးဝဘယ္သူ႕ကိုမွမထိဘဲေနမွာမဟုတ္ဘူး
"လုပ္ဖူးတဲ့ေယာက်ားကငါစားဖူးတဲ့ဆားထက္ေတာင္မ်ားေသးတယ္"မ်က္နွာေသနွင့္တစ္ေယာက္ကေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အၾကည့္နွင့္ငါ့ကိုၾကည့္တယ္
"......"ငါဘာမွေတာင္ျပန္မေျပာရေသးဘူး။ေဘးနားကမီးေခ်ာင္းေတြအကုန္မလင္းေတာ့တစ္ခန္းလံုးမည္းေမွာင္သြားတယ္။နဂိုကထြန္းထားတဲ့ဖေယာင္းတုိုင္ကလည္းမလင္းေတာ့ေမွာင္ေနျပီးဘာမွကိုမျမင္ရတာ။
ဒီအခ်ိန္မွာငါ့အတြက္အခြင့္အေရးဘဲဆိုျပီးနွစ္ေယာက္လံုးဆီကရုန္းထြက္ျပီးစားပြဲခုန္ကိုေက်ာ္ျပီးငါတံခါးဝဘက္ကိုေျပးတယ္။
ငါ့ခဏကတည္းကဘယ္လိုေျပးရမလဲစဥ္းစားထားေတာ့အခုငါနဂိုကစဥ္းစားထားတဲ့လမ္းအတိုင္းတံခါးဝဘက္ကိုသြားတယ္
တံခါးအျပင္ဘက္ကလမ္းေၾကာင္းကလည္းေမွာင္ေနတယ္။barတစ္ခုလံုးမီးပ်က္တာေနမယ္။ငါညာဘက္ကိုေျပာမယ္ၾကံေတာ့ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကနာလာတယ္။တစ္ေယာက္ေယာက္ကတစ္ခုခုနွင့္ကိုင္ေပါက္လိုက္တာေနမယ္
ငါလည္းဘာမွဂရုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘူး။နရံတစ္ဖက္ကိုလက္နွင့္ထိန္းျပီးဘယ္ဘက္ကိုသြားလိုက္တယ္။
ေမွာင္မည္းေနတာလမ္းကလည္းအေကြ႕ေတြကိုသြားရင္းbarကမီးကျပန္လင္းလာတယ္။
ေျခေထာက္နာေနတဲ့ငါကမတတ္နိုင္ေတာ့အနီးနားကမသိသာတဲ့storeခန္းထဲကိုဝင္တယ္။ဒီstoreခန္းကေဘးကနံရံနွင့္အတူတူဘဲဝန္ထမ္းဖြင့္တာကိုငါမေတြ႕ခဲ့ရင္ရိွတယ္ဆိုတာကိုေတာင္မသိေလာက္ဘူး
ဒုတ္
ဒုတ္ဒုတ္
ငါ့နွလံုးခုန္သံကိုငါျပန္ၾကားေနရတယ္
ငါအသက္ျပင္းျပင္းရွဴျပီးေတာ့စိတ္နည္းနည္းျငိမ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာမ်က္နွာေသနွင့္ငါ့ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္တယ္။ခုမွငါလက္တုန္ေနမွန္းသတိထားမိတယ္။
ငါလံုးဝမေတြေဝဘဲcong yeရဲ႕ဖုန္းကိုေခၚလိုက္တယ္။
"ဦးေလး?"
cong yeကဖုန္းခ်က္ခ်င္းကိုင္တယ္။ဒါေပမဲ့ဖုန္းကအသံေသခ်ာမၾကားရဘူး။ေရစိုသြားလို႔နွင့္တူတယ္။
"ငါ့ကိုလာေခၚအခုခ်က္ခ်င္းငါyou ye duoရဲ႕သံုးထပ္ကstoreခန္းထဲမွာ"
"ဘာလဲ?ဘယ္ေနရာလဲ?ေသခ်ာမၾကားရဘူး"ဖုန္းရဲ႕အသံကနည္းနည္းဝါးေနျပီအဲ့ဒါေၾကာင့္သူငါ့စကားကိုအကုန္မၾကားလိုက္တာေနမယ္။
ငါေနရာကိုေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ေျပာျပလိုက္တယ္။ငါစိတ္မရွည္ေတာ့တာ။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ဟိုဘက္ကေပ်ာ္ရႊင္ျပီးဆူညံေနတဲ့ေမြးေန႕ပြဲကအသံကိုၾကားေနရတယ္။
ငါ့ဘက္နွင့္မ်ားတျခားခ်င္းဆီ
"ဦးေလး။တစ္ခ်က္ေလာက္ျပန္ေျပာျပလို႕ရလား။ဘယ္ေနရာကသံုးထပ္storeခန္းလဲ။ဖုန္းကအသံျပတ္ေတာက္ျပတ္ေတာက္ျဖစ္ေနတယ္"
ဒီအခ်ိန္မွာသူတို႕ဘက္ကအသံအက်ယ္ၾကီးေအာ္သံကိုၾကားလိုကါတယ္"cong ye,နင့္girlfriendကေနလို႕မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္။အျမန္လာခဲ့"
"မသြားနွင့္။သူဟန္ေဆာင္ေနတာ"ငါေအာ္ျပီးေတာ့ေျပာလိုက္တယ္။
"ဦးေလး။သူတကယ္ေနမေကာင္းတာျဖစ္ရင္ျဖစ္လိမ့္မယ္။က်ြန္ေတာ္ခဏသြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။ျပီးရင္ျပန္ျပီးဖုန္းဆက္ေပးမယ္"
"နင္ငါ့ကိုယံုပါ။သူတကယ္ဟန္ေဆာင္ေနတာ"
"cong ye,နင္မလာေသးဘူးလား။သူဒီမွာမူးလဲသြားျပီ။"ေဘးနားကလူကေလာေလာနွင့္ေျပာတယ္။
"ဦးေလး။ခဏေနမွျပန္ဆက္ေပးမယ္ေနာ္"
"မသြားနွင့္။ငါ့ကိုလာေခၚ။cong ye!!"
"toot toot........."
"............"
...............
.....................
"ဘာျဖစ္လို႕ငါဘကိုမယံုတာလဲ။"အေမွာင္ထဲမွာဟိုဘက္ကခ်သြားတဲ့ဖုန္းကိုၾကည့္ျပီးေတာ့"တကယ္ေတာ့ငါကနင့္အတြက္ဒီေလာက္ေတာင္အေရးမပါတဲ့သူလား......"
ေျခေထာက္ကအရမ္းနာျပီးေမာလည္းေမာေနေတာ့ငါ့မွာမတ္တပ္ရပ္ဖို႕အားေတာင္မရိွေတာ့ေဘးကိုမွီျပီးကိုယ့္ကို္ကိုျပန္ရယ္တယ္။
တစ္ခဏၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာငါ့ဖုန္းအားကုန္ျပီးပိတ္သြားတာကိုျမင္လိုက္တယ္။
ငါမွန္းမိတယ္
ခဏကဖုန္းေခၚကတည္းကငါ့ဖုန္းသိပ္မခံေတာ့ဘူးဆိုငါသိတယ္။
ေရကလည္းစိုဖုန္းအားကလည္းကုန္တဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမွာကံဆိုးရင္ဖုန္းတစ္callေတာင္ေခၚလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး
ငါတျခားလူေတြကိုအကူအညီေတာင္းလို႕ရတဲ့ဟာကို။ငါ့မွာသူငယ္ခ်င္းေတြလည္းအမ်ားၾကီးရိွတဲ့ဟာကို။
ငါပထမဆံုးသတိရတဲ့သူကသူမ်ားအတြက္နွင့္ငါ့ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုျငင္းလိုက္တဲ့သူ
ဟဲ...
ဒါငါမျဖစ္နိုင္တာမ်ိဳးကိုစဥ္းစားမိခဲ့လို႕အျပစ္ေပးတာလား
ငါကိုယ္တိုင္ထိန္းျပီးၾကီးလာတဲ့ကေလးကိုမျဖစ္နိုင္တဲ့ခ်စ္မိတဲ့အေတြးမ်ိဳးေၾကာင့္လား
တစ္ခဏအတြင္းမွာဘဲcong ye
နွင့္ငါအရင္ကဟာေတြျပင္ျမင္လာျပီးေတာ့တေျဖးေျဖးစိတ္မျငိမ္ျဖစ္လာတယ္။
"ဒုန္း"
နဂိုကအလံုပိတ္ထားတဲ့တံခါးကရုတ္တစ္ရက္ၾကီးအရိွန္နွင့္ပြင့္သြားတယ္။တံခါးအျပင္မွာကလည္းခဏကအခန္းထဲကကေလးသံုးေယာက္ကမ်က္နွာေအးေအးနွင့္ေအးစက္တဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနွင့္ငါ့ကိုၾကည့္ေနတယ္။
