အခန်း(၁၀) - Please take care of me!

Start from the beginning
                                    

"အကိုမင်းစက် အကိုမင်းခန့်ထည်ကိုဖုန်းဆက်ကြည့်ပြီးပြီလား ?"

မင်းစက်ကသူ့ရဲ့ညာဘက်လက်၌ကိုင်ထားတဲ့ဖုန်းလေးကိုကောင်လေးမြင်အောင်မြှောက်ပြလာရင်းစိတ်ရှုပ်နေတဲ့အသံတို့ဖြင့်ပြန်ဖြေလာသည်။

"အကိုညနေတုန်းကတစ်ခါဆက်သေးတယ် ဖုန်းက စက်ပိတ်ထားတယ်ဆိုပြီးဖြေနေလို့"

"သူတစ်ခုခုများဖြစ်နေတာလား မသိဘူး"

"မသိဘူးအကိုလဲ"

မင်းစက်ကခေါင်းတွင်တွင်ခါကာ လိုင်းပေါ်ကနေစာပို့လိုက်ရင်းမင်းခန့်ထည်နဲ့အဆက်အသွယ်ရှိနိုင်မယ့်အပြင်ကစီနီယာတွေကိုလိုက်ပတ်မေးကြည့်နေသည်။

ကီးဘုတ်ပေါ်၌တတောက်တောက်နဲ့စာရိုက်လိုက်ရင်းဆက်ဆိုလာသည်။
"အကိုကအခုသူပြန်ရောက်နေပြီထင်လို့လာကြည့်တာ အခုတော့ အကိုလည်းစိတ်မအေးနိုင်တော့ဘူး အဆောင်ပြင်ထွက်ရှာဖို့ကလည်းအဆောင်တံခါးကပိတ်သွားပြီ"

"အရင်တုန်းကကော သူအဆောင်ကိုပြန်မလာတာမျိုးတွေရှိလား သူ့အိမ်ကိုပြန်သွားတာမျိုးတို့လေ"

"အကိုသိသလောက်ပြောရရင်မင်းခန့်ကတော်တော်ဝေးတဲ့မြို့ကနေဒီကိုတစ်ယောက်တည်းလာခဲ့တာ...
မြို့ထဲမှာဆွေမျိုးတွေဘာတွေရှိတယ်လို့တော့ ပြောသံမကြားမိဘူး ပြီးတော့တစ်ခါမှလည်းအဆောင်ကိုသတ်မှတ်ချိန်အတွင်းပြန်မရောက်တာမျိုးလည်းမရှိဖူးဘူး ဒါပထမဆုံးပဲ .."

"ဒုက္ခပါပဲဗျာ သူဘယ်များရောက်နေတာလည်းမသိဘူး"

'ခများဘယ်တွေရောက်နေတာလဲဗျာ
ကျနော်လေခများကို လုံးဝလျစ်လျူရှုထားချင်ပေမယ့် လျစ်လျူရှုထားဖို့ကျပြန်တော့လည်းတအားခဲယဥ်းလွန်းနေတယ်'

မင်းစက်လည်းစကားပြောရင်းအခန်းထဲကိုဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းတစ်ခန်းလုံးက မဲမှောင်နေတာကိုမြင်လိုက်ရတာကြောင့်သူသိချင်စိတ်ဖြင့်မေးကြည့််လိုက်၏။

"ညီလေးအခန်းကမှောင်နေပါလား LEDမီးတွေဘာတွေ မရှိဘူးလား"

"ရှိတယ်အကို မထွန်းချင်တာနဲ့ အမှောင်ထဲမှာပဲအိပ်နေတာ"

HE=MY FIRST LOVE [ကိုယ့်အချစ်ဦး ](Completed)Where stories live. Discover now