I'm sorry

Κεφάλαιο 25

"Τα κορίτσια και τα αγόρια θα είναι εκεί, μόλις φτάσουμε. Θα μας περιμένουν στην μπροστινή αυλή" της είπα κοιτώντας το κινητό μου, βλέποντας τα μυνήματα που είχε στείλει η Έλλη.

"Ανυπομονώ τόσο πολύ. Δεν έχω πάει ποτέ σε ένα τέτοιο πάρτυ. Και εκτός από αυτό, έχω πολύ καιρό να πάω σε πάρτυ".

Ο ενθουσιασμός της με έκανε να γελάσω. Συνεχίσαμε να περπατάμε, καθώς της εξιστορούσα πως πέρασα στο προηγούμενο πάρτυ, παρ' όλο που της είχα ξαναπεί τι είχε γίνει και θύμωσε για άλλη μια φορά, μόλις θυμήθηκε τον Πάνο.

"Θα είναι και ο Πάνος εκεί;" με ρώτησε και μπορούσα να διακρίνω την ψυχρότητα στην φωνή της.

"Δεν ξέρω. Την προηγούμενη φορά δεν τον είχε καλέσει ο Γιώργος. Τον είχε καλέσει κάποιος άλλος και είχε έρθει".

"Έτσι και τολμήσει να σου μιλήσει αν είναι εκεί, θα γίνει χαμός" μου είπε με σιγανή φωνή η Αλέξα.

Ώρες ώρες η Αλεξα μπορεί να γίνει πραγματικά πολύ επικίνδυνη όταν θυμώνει. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο άρχισα να εύχομαι πραγματικά να μην είναι εκεί ο Πάνος. Αλλά ακόμα και αν έρθει δεν πιστεύω ότι θα έρθει να μου μιλήσει ή ότι θα τολμήσει να με κοιτάξει. Από τότε που με φίλησε εκείνη την μέρα και τον χαστούκισα δεν έχουμε ξαναμιλήσει και με αποφεύγει, όπως και εγώ τον αποφεύγω και νιώθω ανακουφισμένη με όλη αυτήν την κατάσταση.

Φτάσαμε έξω από το σπίτι του Γιώργου και μπήκαμε μέσα στην αυλή. Με το που μπήκαμε μέσα η Αλέξα το κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα, όπως το κοιτούσα και εγώ άλλωστε, όταν το πρωτοείδα. Γέλασα, αλλά παρ' ολα αυτά δεν σχολίασα την έκφραση της.

Τα κορίτσια μας πλησίασαν, ενώ από πίσω τους ερχόντουσαν τα αγόρια. Το βλέμμα μου τους περιεργάστηκε ολους, αλλά φυσικά κόλλησε πάνω στον Χριστόφορο. Φορούσε ένα μπορντό πουκάμισο, το οποίο ήταν κολλητό πάνω του, αναδεικνύοντας ελαφρώς τους μύες του σώματος του και ένα μαύρο παντελόνι. Τα μαλλιά του όπως πάντα ήταν ανέμελα προς τα πάνω. Το βλέμμα του καρφώθηκε στο δικό μου και γρήγορα το απομάκρυνα από πάνω του κοιτώντας τα κορίτσια.

"Έχει έρθει πολύς κόσμος σήμερα. Περισσότερος από την προηγούμενη φορά" μας ενημέρωσε η Αφροδίτη, αφού τους χαιρέτησαμε όλους.

Κοίταξα γύρω μου και είδα πολλά άτομα στην μπροστινή αυλή. Άλλοι περπατούσαν, άλλοι συζητούσαν μεταξύ τους και άλλοι έπαιζαν διάφορα παιχνίδια,  όπως αυτά που παίζαμε την προηγούμενη φορά.