His Love Series 1: Loving Haru (COMPLETED)

••Chapter 1••

Buong English time tulog ako. But sometimes our teacher will caught me sleeping and she will call my name and ask me questions. Mga tanong na matagal ko na nasagot ng paulit-ulit.

Kaya hinahayaan na lang niya akong matulog kasi nasasagot ko naman siya.

"Ang cool mo talaga, Dylan. Akalain mo yun kahit tulog ka nasasagot mo ang mga tanong ni Ma'am English." Puri naman ni Jamm saken.

"It's because I'm a genius." Bored na sagot ko.

Tumawa naman si Jamm saken. "Yeah~ an English genius but weak in Math."

"Shut up. I may be weak in Math but I'm excellent at breaking someone's bones." Sagot ko agad at hindi na siya pinansin.

"Nakakatakot ka naman, Dylan." Rinig ko pang sabi ni Jamm.

Binalewala ko na naman ulit ang mundo at natulog na ulit. Nagising lang ako ng maramdaman kong may yumugyog ng balikat ko.

"What?"

"Don't 'what' me, babae. Gumising ka na lunch time na." Sabi ni Mira na siyang gumising saken.

I just nodded my head and followed her outside our English room.

Tumigil ako sa paglalakad ng may naalala ako. "Mira, mauna ka na. I-order mo na lang ako babayaran na lang kita."

"Bakit? Saan ka pupunta?" She asked.

"Kukunin ko lang ang libro ko sa Science. Naiwan ko sa locker ko." Sagot ko.

Tumango na lang siya. "Bilisan mo ha."

"Yeah!" I shouted while waving me hand.

Tinakbo ko naman ang locker ko. Hindi naman kasi siya kalayuan. Nang makita ko na ang locker ko na nakapangalan saken binuksan ko kaagad yun.

But an envelope caught my attention.

Kanino galing to? Namiss place ata to. Akmang itatapon ko na ng makita kong nakapangalan pala saken to. Dylan Kertia daw...

Pasimple kong inamoy ang envelope. Amoy lalaki. Itatapon ko na talaga sana kaso na curious ako kung ano ang laman. Sana naman death threat to para maging ala Detective Conan ako dito.

But to my surprise... it's not.

Habang kumakain wala ako sa sarili kong napatingin tingin sa paligid. Malay ko naman baka nandito lang ang salarin na nag prank ata saken.

It could be Jamm... kasi lagi ko siyang inaaway. It could also be Kiddo... abnormal din yun eh. Pero nakakahiya naman kung sabihin ko sa kanya, pano kung hindi siya? Siyempre ayoko mapahiya nhu.

Then who gave me the letter?

"Earth to Dylan Kertia!"

Napakurap-kurap naman ako ng tawagin ako ni Mira. Muntikan na akong malunod sa iniisip ko.

"Ayos ka lang ba, Dylan?" Nag-aalalang tanong ni Mira.

I cleared my throat before answering. "I'm fine, Mira. May iniisip lang."

"Sinong iniisip mo?" An annoying grin stretched on her lips. "Sana naman si senior Haru."

"What's with you and this senior Haru?" Naiinis na sagot ko.

She shrugged again. "Wala lang. Ang gwapo kasi talaga niya."

"Gwapo pala yun?" I asked sarcastically.

"of course he is!" Here we go, Mira just snapped. "Look at him... tingnan mo siya, Dylan, at sabihin mong gwapo siya."

Napabuntong hininga na lang ako at sinunod ang sinabi ni Mira na tignan daw si senior Haru. At kagaya kanina nakangiti na naman siya.