Danimarka Veliahtı

0.0

Multimedya: Alev Kaya

🎼: Kesha - Die Young

***

Lanet bir güne daha uyanmadım çünkü, tatil!

Öğlene doğru uyandım ve ilk durağım banyo oldu. Orada işlerimi hallettikten sonra mutfağa indim. Annem yine sofrayı donatmış fakat şöyle bir sıkıntı var ki ben kahvaltı yapmayı hiç sevmiyorum. Yine aynı şeyler oldu az yiyip odama kaçtım ve alt kattan annemin hayıflanışlarını duyup güldüm.

Sanırım size kendimi tanıtmam gerek. Ben Alev Kaya, 18 yaşındayım. Bu sene üniversite sınavına girdim ve sonuçlarımım açıklanmasını bekliyorum. Ki, o da yarın açıklanacak, inşallah.

Kendime güveniyorum, iyi bir üniversiteye yerleşeceğime inanıyorum.

Aile hayatıma gelirsek... Biz hristiyan bir aileyiz. Bir abim var. Ankara da yaşıyorum ve mezun opmadan önce Atatürk Anadolu Lisesi'ne gidiyordum. Gerçi artık bunun bir önemi yok gibi gözüküyor.

Okulumu kazanmak için çok çabalamıştım. Bazen üzülüyordum çünkü arkadaşlarım eğlenirken benim ders çalıştığım zamanlar oluyordu. Ancak dönüp bakınca iyi ki çabalamışım diyorum.

Aslında bir sene hazırlık okuduğum ve İngilizcemin çok iyi olduğu için yurtdışında okumak istiyorum ama bunun için iyi bir okuldan burs kazanmam lazım ve tüm bunlar için de yarını beklemem gerek fakat saatlerimi nasıl geçireceğimi bilmiyorum. Çünkü zaman sanırım benim için akmıyor.

Bunu fark edince zaman geçirmek için en sevdiğim dizi olan 'Prison Break'i açıp izlemeye başladım.

Dizinin sezon finaline gelince kafamı kaldırıp saate baktım ki... Evet, saat akşam 7 olmuş. Ve tabi ki aşağıdan canım anneciğimin seslenmesi şaşılacak bir durum değil.

"Hadi abin yardım etmiyor onu öyle kabullendik ama sende mi hayırsızsın be evladım. Gelip sofrayı kurmama yardım etsene."

Abim bu sözleri duyunca durur mu? Hemen atladı. "Anne!"

"Ay ne var Onur? He anne ben çok iyi bir evladım bana neden öyle diyorsun? Hemen sana yardım etmeye geliyorum diyorsan tamam. Evet, Onurcuğum seni dinliyorum?"

"Yok anne, ben hayırsızım. Siz beni böyle kabul edin."

Ben hayatımda böyle bir dönme görmedim. Abim diye demiyorum çok güzel kıvırır.

Annem ile abim kavgalarına gülerek aşağı indim ve sofrayı kurmaya başladım.

10 dk falan sonra babamda aramıza teşrif etti. Sonra da ailecek güzel bir akşam yemeği yedik.

Yemekten sonra, herkes odasına, babamın deyişiyle inine, dağıldı.

Odama çıkınca elime telefonumu aldım ve en yakın arkadaşlarımı arayıp konferans yaptım.

"Eee, kızlar naber? Beni özlediniz mi?"

Ece atladı bu lafımın üzerine; "He, hasretinle yandı gönlüm. Lan mal, daha dün beraber değil miydik? Ne özleyeceğim seni be!"

Selin anırarak onu onayladı ve şöyle dedi. "Of, sanırım ben yarını göremeyeceğim. Heyacandan öleceğim kesin."

Bende onayladım. "Al benden de o kadar. Akşamı zor ettim valla."

Konuşmamızın ardından konu iyice dedikoduya döndü. Yaklaşık bir ya da bir buçuk saat konuştuktan sonra uykumuzun geldiğini fark ettik ve kapattık.

Biraz oyalandıktan sonra, ben de yatağıma girdim ve kafamı yastığa koyar koymaz çoktan uykuya dalmıştım.

***

S

abah yine aynı rutinlerden sonra televizyon izlemeye başladım ve kanalları dolaşırken karşıma çıkan haberle kalakaldım.

2020 Yılı Üniversite Sınavının Sonuçları Açıklandı.

-Ne var kız ne bağırıyorsun??

Diyip girmesi saniyeler içinde oldu ve benim odama uçuşumun ardından bilgisayarı çekip sisteme giriş yapmaya çalışışım geliyor evet sisteme giriş yapmaya çalışışım çünkü sadece çalıştım heyecandan ellerim titriyordu ve ben buna engel olamıyordu. Ve içeriden bir çığlık daha. Ardından annemin odaya yanıma gelişi ve sisteme girişimiz.

-Anne ben bakamayacağım.
Bakmayalım lütfen.

Diye yakarışlarından sonra annemin çığlık atışı ve bana sarılışının ardından gözlerimi ekrana çevirdim ve ben şok, ben iptal.
O an ağlamaya başladım
-Anneee bu sonuç gerçek mi??
Anneee inanamıyorum.

Şimdi ne oldu diyorsunuz? Bunlar niye bu kadar sevindi? İşte şu yüzden. Ekranda aynen şu yazıyordu

-Aarhus University Danimarka-

Bu.Bu mükemmel bir şey. Bu benim hayalim. Benim hayalim gerçek mi oldu?? İnanamıyorum.
WTF!??

Veeee Soon
Biliyorum biraz klasik bir hikaye ama belki aradığınız hikaye budur. Benimle kalın