"ဆယ္ဟြန္း "
"ဘာတုန္း "
"ငါရည္းစား ထားေတာ့မလို႔ "
"Aww..."
ရင္ထဲ ေအာက္သက္သက္ ျဖစ္သြားတာ ေဘးနားမွာ သူငယ္ခ်င္းႀကီး မ႐ွိမွာေၾကာက္၍ ျဖစ္သည္။
"မင္းကလဲ ငယ္ငယ္ေလးပဲ ႐ွိေသးတာကို "
"ငါက ႏို႔နံစင္ပီကြ မင္းလို ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး "
"ထားထား...ယီးပဲ ေစတနာနဲ႔ေျပာတာ "
"မားမားကို ျပန္မတုိင္နဲ႔ "
"ငါက မင္းလို အက်င့္မယုတ္ဘူးကြ "
တကယ္ပဲ ခ်န္းေယာလ္က သူ႔ကို လာႀကိဳက္တဲ့ ကင္မီဆုိးတဲ့ တြဲခဲ့သည္...။
အရင္လို ဆယ္ဟြန္းကို ဂ႐ုတစ္စိုက္ ႐ွိေနေပးတာေတာ့ အရင္တုိင္းပင္...။
သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကို ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲလို႔ ကေလးဆန္စြာ ကြၽန္ေတာ္ ေမးတုိင္း ကြၽန္ေတာ္ကို ဆံပင္ ေတြကို ပြတ္သပ္ကာ
"မဟုတ္တာ မေမးနဲ႔"
လို႔ပဲ အျမဲတမ္း ေျပာတတ္သည္...။
.
.
.
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ မနက္ခင္း တစ္ခု ဆယ္ဟြန္း ေက်ာင္းသြားစရာမလုိတာမုိ႔ ႏိုးေနေပမဲ့ မထပဲ ဆက္အိပ္ေနလိုက္သည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္..."
မားမားကို ေနာက္က်မွ ထမယ္ေျပာၿပီးသားေၾကာင့္ တံခါးသြားဖြင့္မေပးလိုက္ေတာ့...။
"ငါဝင္လာပီေနာ္ ဆယ္ဟြန္း "
"ခ်န္းေယာလ္ လား"
တံခါးကို အရင္ဖြင့္...ေခါင္းကို အရင္းတိုးဝင္ၾကည့္ပီး ဆယ္ဟြန္းႏုိးတာ ေသခ်ာမွ အခန္းထဲ ဝင္ခဲ့လိုက္သည္ ။
"ေစာႀကီးႏိုးလို႔ပါလား "
"အျပင္သြားရေအာင္ လာေခၚတာ "
"ငါက ဘာလို႔ လိုက္ရမလဲ"
"ငါေကာင္မေလးနဲ႔ ဒိတ္ထားတာ
မင္းပါေခၚခ်င္လို႔ "
"မလိုက္ ခ်င္ဘူးကြာ ငါက ႐ႈပ္ထုပ္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ "
"မင္းမလိုက္ရင္ ငါမသြားေတာ့ဘူး "
"ေဟ်ာင့္ ငါဆဲမွာေနာ္ "
"ထပါကြာ... လာ ေရခ်ိဳးေတာ့ေနာ္ "
YOU ARE READING
F R I E N D Z O N E💩
Romanceသူငယ္ခ်င္းေလးပါပဲ... သူငယ္ခ်င္းေလးပဲတဲ့ကြယ္... ဒီလိုအႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေျပာပါနဲ႔ ခ်စ္ရသူေလး..☹ ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္တယ္...ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းပဲတဲ့😌
