Sosyal Deney

ÖZEL BÖLÜM 2

Ayaklarımı uzattığım uçurumdan aşağıyı sallandırırken denizin tuzlu kokusunu içime çekere gülümsedim.

"Ben çok kötü birisi miydim?" diyerek üzerimde olan gözlerin sahibine dönerken çenemi omzuma yaslayarak ona baktım. "Seni çok mu üzdüm, Seren?"

Derin bir nefes alırken tekrar önüme döndüm. "Çok üzdün."

"Bunu bilerek yapmadım." dedi fısıltı eşliğinde. "Seni bilerek üzmek istemedim."

"Biliyorum." diye fısıldadım ben de. "Biliyorum."

"Her insan sevgisini farklı yansıtırmış, Seren. Ben öfkemle yansıtmaya çalıştım, olmadı." derken titreyen sesi ona dönmem için teşvik etti.

Başımı ona doğru çevirirken dolan gözlerine bakarak buruk bir gülümseme bahşettim. Ağlama demek istedim ama konuşmaya devam edince yuttum kelimeleri.

"Seni üzdükçe canım yanıyordu ama ben öyle süslü kelimeler de söyleyemezdim." Derin bir nefes aldı. "Kardeşim seni severken, gözlerine bakıp sevdiğimi söyleyemezdim."

"Biliyorum, Doğu."

Gülümsemeye çalıştı ama bir damla yaş yanağından aşağıya yuvarlandı. "Bencil bir adamım ben."

"Değilsin." diye soludum. "Bencil olsaydın eğer Batı ölürken ona can verip kendini öldürmezdin, Doğu."

Gülümsedi. "O ölürse bana gelirsin diye düşündüm, biliyor musun? O zaman kavuşuruz dedim. Kötü bir adamım, Seren."

"Düşündün." dedim kafamı sallarken. "Ama yapmadın."

O da kafasını salladı. "Yapmadım."

"Bu seni iyi bir adam yapar, Doğu."

Kaşları havada bana bakarken gülümsedim. "Bana kızgın değil misin?"

"Kızgınım." dedim net bir sesle. "Batı'yı öyle bıraktığın için kızgınım ama sana kırgın değilim."

Elleri ellerime kenetlenirken direkt gözlerime baktı. "Beni affet olur mu? Çok özür dilerim, Seren."

Ben de ellerini sıkarken, "Seni çoktan affettim, Doğu." dedim.

"Keşke böyle olmasaydı." dedi birden. "Keşke aranızı bozan değil, sizin elinizi tutan olsaydım."

Gülümsedim. "Artık öylesin." Gözlerimle ellerimizi işaret ederken o da gülümsedi. "Artık ben bizdensin, Doğu ama keşke kalbimizde olmak yerine yanımızda olsaydın."

"Yaşadığım süre boyunca hep hatalar yaptım. Hayatım hatalar üzerine, Seren ve giderken ilk kez işe yaradım. Bunun için mutluyum, siz de mutlu olun. Bir gün buluşacağız, biliyorum ve o zaman sarılma sözünü tutacaksın, değil mi?"

Gülümseyerek elimi çektim ve kollarımı iki yana açtım. "Şimdiye ne dersin?"

Gülümseyerek bana doğru kaydı. "Sana sarılan, aşık bir çocuk değil. Kardeşine iyi baktığın için minnet duyan bir çocuk."

Kollarımı boynuna dolarken kafamı boynuna gömdüm. "Sarıldığım kişi bana yazan kişi değil, dostum."

Saçlarımı öperek geri çekildi. "Mutlu olun, Seren. Ve birbirinize çok iyi bakın."

Gülümseyerek yanağına bir öpücük kondurdum. "Tekrar gel, Doğu. Lütfen."

Gülümseyerek ayağa kalktı. "Hep geleceğim."

Usulca kayboluşunu izlerken öylece durdum. Derin nefeslerim artık denizin kokusunu almazken yanaklarımı kuruladım.

Sıçrayarak yattığım yerden doğrulurken, yanımda uyuyan Batı'da fırlayarak bana baktı. "Ne oldu güzelim?"

Gözyaşlarım arasında ona bakmamla hızla bana yaklaşıp sarıldı.

Bir hıçkırık dudaklarımın arasından kaçarken, "Doğu." diyebildim sadece.

"Şş," diyerek saçlarımı okşadı. "O gayet huzurludur, Seren."

Derin bir nefes alırken, "Biliyorum ve aramıza girdiği için üzgün." dedim.

Alnımı öperek benden ayrıldı. "Onu çoktan affettik güzelim, değil mi?" demesiyle başımı salladım. "Saat altı, kahvaltı için Serenlere gidelim mi?"

Gülümsedim. "İzmir'e gideceğiz?"

Usulca başını salladı. "Artık evlenme kararı aldığımızı söylememiz lazım." demesiyle dondum kaldım.

"Ne?"

Yaklaşarak dudağıma bir öpücük kondurdu. "On yıl oldu, Seren. Evlenmemizin zamanı gelmedi mi sence de?"

İri iri açılmış gözlerle ona baktım. "Ciddi misin sen?"

Başını salladı. "Çok ciddiyim."

"Batı!" diye çığlık atarken kollarımı boynuna doladım. "Seni çok seviyorum."

"Ben de seni güzelim."

••

Romantik bir evlenme teklifinden çok böyle bir teklif daha güzel bence.

Biraz geç bir saat ama olsun. Nasıldı?

Yeni texting kurgularımı duserkenkayboldum hesabında yazıyorum. Oraya da beklerim. Sevgiler.