Dayanghirang

Sesenta y Siyete: Taksil

Hello guys! Ssalamat (nagagaya na ako kay Ran Hadi, hehe) sa lahat ng suporta ninyo sa akin. Congrats, 79k reads na tayo. Let's keep it up! I offer this update kay @88season_lovers88, sana maibigan mo! Malapit na tayo sa rurok ng mga kanagapan, palapit na nang palapit ang katuparan sa napagkasunduan!

-Kuya Lawrence =)

----

            Maliksing hinahambalos ni Zenaida ang kanyang higanteng palakol kay Blanga. Sa bawat indayog at taga ng matandang babaylan, sinasalag naman ito ng bruskong braso ng sarangay.

            Mula sa hindi kalayuan, winasiwas bago tinarak ni Orasyones Zita ang kanyang latigo sa lupa. Mabilis itong lumabas mula sa ilalim at muntik nang hindi maiwasan ni Blanga ang atake ng reyna ng mananawal. Saglit man, nakadama ang sarangay na natapyasan ng bahagya ang kanyang espiritwal na lakas.

            “Inaagaw ni Naida ang aking atensyon habang unti-unti namang ninanakaw ng mananawal ang aking lakas…” sambit ni Blanga sa kanyang sarili habang iniiwasan ang mga atake ni Zenaida. “Hindi mauubos ang aking lakas; hangga’t nasa aking kapangyarihan si Kasimira, makakakuha ako ng espiritwal na enerhiya mula sa kanya. Hindi ako magagapi!”

            Sa magkabilang dulo ni Blanga ay pasalubong na pasugod sina Saturnina at Guadalupe sa sarangay. Sunod-sunod na nagpakawala ng pulang-pulang bola ng enerhiya ang mangkukulam habang gumawa naman ng malaking harang ang nakatatandang Tresmaria upang malimitahan ang galaw ng halimaw. Habang abala sa sabay-sabay na atake nina Tandang Naida, Orasyones, Nina at Lupe, biglang napatigil ang bakulaw at naagaw ang kanyang kamalayan ng sumisirit na espiritwal na kapangyarihan sa kanyang likod; may nagha-halmista!

            “Manahan sa aking katawan; gagamitin ka panandalian, Amansinaya!”

            Nabuo ang isang malaking tipak ng yelo at mula sa tuktok niyon ay nakaupo si Selena, balot sa niyebe ang kalahati ng kanyang mukha. Naging kulay asul ang kanyang humaba at lumilipad sa hangin na buhok at gawa sa nanigas na yelo ang katawan niya, mula sa kanyang dibdib patakip sa kanyang tiyan. Nakasuot din siya ng isang mahaba at asul na kalahating palda na tumakip hanggang sa kanyang kaliwang paa at balot ng yelo ang kalahating kanan ng kanyang pambaba.

“Ikumot sa niyebe ang sanlibutan! Pawalan ang mga mapighating punyal ng kalangitan!” usal ni Selena na sinundan ng pagbagsak ng malalaking bloke ng yelo na nagpira-piraso bilang hindi mabilang na punyal na walang-awang sinaksak ang katawan ni Blanga. Hindi na nagawang maipagtanggol ng bakulaw ang sarili nito ng maayos gawa na din ng pagkahapo mula sa atake nina Orasyones, Tandang Naida, Lupe at Nina. Lubhang nagtaka ang sarangay, bakit wala itong makuhang lakas mula kay Kasimira?

“Marahil nagtataka ka kung bakit wala kang makuhang kapangyarihan mula kay Kasimira. Madali lang ang paliwanag sa katanungan mo; pinipigilan ko ang daloy ng enerhiya papunta sa katawan mo. Gamit ang halamang hawak ko sa aking kamay, sinisipsip nito ang lakas na dapat ay papunta sa iyo.” paliwanag naman ni Simeon kay Blanga. Hindi naman makawala ang heneral sa halaman ng doktor dahil nakagapos ito sa lupa habang sinusupil ang kakayahan ni Kasimira na gumawa ng apoy.

Matapos ang atake ni Selena at manumbalik siya sa dati niyang anyo, biglang dumilim ang alapaap. Nasa himpapawid habang lumilipad si Lilagretha, na binabalot ng kidlat sa bawat kawala nito mula sa mga maitim at nagngingitngit na mga ulap. Matuling sumisid pababa ang rani na lumiwanag ang buong katawan at nag-anyong malaking sibat na gawa sa purong kuryente. Ang inasinta ng atake, ang diyamanteng nakalagay sa tenga ng sarangay. Mabilis ang mga pangyayari; matapos bumagsak at mawasak ng makapangyarihang atake ni Lilagretha ang mahiwagang bato ni Blanga, biglang nabasag ang kaparehong diyamanteng nakabaon sa katawan ni Kasimira.