Enclave Series 1 : Rush Villanueva (GxG)

Chapter SEVEN

They are muttering to each other na hindi nakaligtas sa aking pandinig.

“what is she doing here?”

“god! My cousin is right, she’s gorgeous nga!”

“sino kayang sadya nya dito? Hindi ba at nasa magkabilang building ang mga kaibigan nya?”

“baka naman may pinopormahan?”

“oh no! Cannot be, jusko.. not her.. she’s Storm Adrianne Lee for god sake. Hindi nya kailangan ang magpa-cute sa isang babae. She can have anyone she like without doing that”

“I know right? Even me I’m willing to get a one-night stand with her kung gugustuhin nya”

“oh, come on. hindi ang kagaya mo ang papatulan nya”

Magkakasunod na komento at salitang sagutan ng ilan sa kanila while staring at this person na nasa gawing dulo at prenteng naninigarilyo.

I raise my eyebrow.

Is smoking inside the university already allowed?

My alter-ego reacted but then manage to disregard it at iiling-iling na nakiraan sa kanila.

Dumiretso ako hanggang halos makalabas na ng pintuang iyon when I heard someone calls my name.

“Brianna Buenaflor?” ani ng isang tinig na nagmula sa aking likuran.

I paused and turned around with creasing forehead “yes?” I response staring at this person with tousles blonde hair.

Ialong  kumunot ang noo ko ng matanto na ito iyong taong pinag-uusapan ng mga babaeng aking nilagpasan sa hallway.

Prente itong nakasandal sa may pader while puffing her cigarette.

Nakasuot ito ng nursing uniform, white pants and white upper shirt.

Gaya ng komento na aking nadinig, malakas nga ang dating nito. Maganda or shoud I say gwapo dahil obyus naman na isa itong lesbian. Matangkad, maayos ang tindig at makinis. May resemblance sya sa isang local celebrity na maangas din ang dating at umaapaw ang karisma.

Kumilos ito ng hindi man lang nag-abalang sumulyap sa akin. Inilaglag nito ang upos ng sigarilyo at saka iyon pinatay gamit ang kanyang paa.

Matapos nuon ay tsaka lang ito nag-angat ng tingin.

She darts me with a pair of cold brown eyes, stood up straight and tilt her head.

“hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I came here for Rush” bungad nito na ikina-angat ng aking kilay.

“layuan mo ang kaibigan ko” she said in a cold voice. Pabulong iyon ngunit madiin which make me feel irritated.

I hissed “excuse me?!” asik ko sa kanya.

Ni hindi nga nagpapakita ang kumag na iyon!

She steps forward making a small distance between us.  Sure, she looks intimidating but I didn’t entertain the feeling.

Nakipagtitigan ako dito until she leans. “I know you heard me”

Aba at loko to’ ah!

Naningkit ang mga mata ko at umatras “fyi lang noh! wag’ ako ang pagsabihan mo kundi ang kaibigan mo”

“ sya nga itong panay ang lapit sa akin kaya mas mabuti kung kayo ang mag-usap pwede?!” dugtong ko.

The person whose name is Storm just hissed.