Enclave Series 1 : Rush Villanueva (GxG)

Chapter FIVE

"Rush, are you home?"

I paused for a while, nag-isip pansumandali atsaka ako nagreply.

"yeah! Just arrived" pagsisinungaling ko.

It's better this way, dahil baka kapag nalaman nyang nasa galaan pa ko ay hindi ito lumubay.

I pull out of the parking lot at maingat na nag-maneho pero dahil hindi ko alam kung saan ihahatid si Alice ay marahan ko itong tinawag.

Nagising naman ito at kagyat na ibinigay ang address at direction ng aking tanungin.

Hindi nagtagal ay pumasok kami sa isang eksclusibong subdivision. Nakailang pagliko ako when I stop the car in front of a modern house.

Nagpaalam si Alice atsaka tuluyan ng lumabas ng aking sasakyan.

As soon as I saw her entered to their gate ay umarangkada na ako.

Halos kakalabas lang namin ng subdivision when Bree change her sleeping position. Humarap ito sa gawi ko na aking ikinatuwa.

This will give me the right angle to glance at her freely. Panaka-naka ko itong tinitignan habang nagda drive and it make me smile.

Her beautiful face never fails to make's my heart warmth. Kahit mas madalas ay pagsusungit lang ang alam nitong iganti sa lahat ng panunuyo ko sa kanya ay hindi nuon nababawasan ang pagtingin ko para dito.

Bree for me is painfully attractive and I couldn't do anything about it.

Nasa ganuon akong ayos when I heard her groan, she mumbles something like beau, lou or you pero hindi ko maintindihan until I felt her hands on my arm na nasa kambiyo.

"please hold me, l-love" she whispers which send shivers to my spine.

She must be hallucinating.

Animo ako namatanda on her request, thinking if ill obliged on her or not.

I rattled for a while na lalong umigting when Bree gently grip my arm. Without thinking, I gently grab her hand and intertwine with mine making her look like contented when she moves without awakening and plaster a half smile habang natutulog.

Sa buong biyahe namin papunta sa kanila ay ganuon lang ang ayos naming dalawa.

Nahirapan ako magmaneho lalo na kapag magpapalit ng gear dahil sa magkahawak naming kamay but I did'nt mind kung ang kapalit naman niyon ay hindi matawaran na saya.

Gustong magcomplain ng isang panig ko ng pumasok na kami sa village na iyon at matanawan ang harapan ng kanilang maalwang bahay.

Ayoko pa sana matapos ang ganitong moment namin pero alam kong hindi pwede. Malalim na ang gabi at kinakailangan ko na din umuwi at magpahinga.

Bumusina ako ng tatlong beses at lumabas ang isang guwardiya, I opened the window on my side and motioned Bree na mahimbing na natutulog. Sinipat ito ng kanilang guwardiya until the guy landed his eyes on our intertwine hands. He smiles at magalang na tumango and assist me inside the carporch area.

Bumalik lang ito sa station nya ng maayos kong maiparada ang sasakyan sa maalwang porch na nanduon. I went outside the car and open Bree's doorside.

Namomoblema pa ako kung paano itong maipapasok when I heard a voice of an old woman.

"Bree?".

Nilingon ko ito na kagyat nyang ikinatigil habang sinisipat ako.

"good evening po. Ako po si Rush. Kaibigan po ni Bree " magalang kong tugon but the woman just stare at me at alanganing ngumiti.