Η Κόρες της Βασιλίσσης [1] ~ Η Ηγέτης

| Κεφάλαιο II |

   Είχα ετοιμαστεί πλήρως και για να μην με καταλάβουν οι παππούδες μου έκρυψα τον σάκο μου μέσα στην ντουλάπα, κάτω από το σωρό με τα ρούχα. Είχε ήδη βραδιάσει και η γιαγιά μου μαγείρευε βραδινό.
   "Γιαγια, δεν θα φάω εδώ. Σου είπα από εχθές ότι θα πάω βόλτα." η γιαγιά μου με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: "Το γνωρίζω γλυκιά μου, άλλωστε γι' αυτό φτιάχνω σουφλέ λαχανικών. Ξερω ότι δεν σου αρέσει" μου έσκασε ένα φιλί στο μέτωπο και άρχισε να περπατάει προς την αποθήκη. "Μπορείς σε παρακαλώ να ανακατεύεις το φαγητό όσο θα φέρνω τα κρεμμύδια;" φώναξε από το βάθος του διαδρόμου. Εγώ απάντησα με ένα ναι και πριν προλάβει να γυρίσει άρπαξα ενα κουζινομάχαιρο και το έκρυψα στην ζώνη μου.
   Ξαφνικά άκουσα βήματα, έπιασα την κουτάλα και ευχήθηκα να μην είχαν κολλήσει τα μακαρόνια στον πάτο της κατσαρόλας.
Άρχισα να ανακατεύω μέχρι που άκουσα την ασταμάτητη φλυαρία της γιαγιάς μου περί μούχλας.
   "Αχ Άλφρεντ, σου έχω πει χίλιες φορές καθάρισε την αποθήκη. Αλλα όοοοχι εσύ εκεί, ευχαριστώ αγάπη μου, κάθεσε σε μία πολυθρόνα και λύνεις σταυρόλεξα" η γιαγιά μου συνέχισε. Ειλικρινά, έχω να πω πως θα μου λείψει η μουρμούρα της, μα είναι για το καλό όλων........
____________________________________

Γεια σας μωράκια μου!!!! Σήμερα, 3 του μηνός, αφιερώνω την ημέρα στην psychoqueen06, όπως και κάθε τρίτη ημέρα κάθε μήνα. Πλέον εκείνη την ημέρα θα ανεβάζω κεφάλαιο από όλες τα βιβλία μου και θα τα αφιερώνω σε αυτήν. Σε ευχαριστώωωωωω αγάπη μουυ!