Söylesene o kadar alışmışken sohbetine
Gidişini kabullenmeye nasıl alışılır
O kadar bağlanmışken yüreğine
Bu gönül seni nasıl unutur
Yıllarca yollarını gözlemişken bu kalp
Gidişin nasıl kabul olunur
Yüzlerce hayal kurmuşken
Bir kalemde nasıl unutulur
Bir tel saçına her gün sarılan bu adam
Sensizliğe nasıl alışır
Bir dakika bile olsa sarılmak için dua eden bu yürek
Sensiz bir hayale nasıl koyulur
YOU ARE READING
Felsefe-i Aşk
Poetryİnsanlar kötülükleriyle beraber doğar. İyi yanını bulmak size kalmış.. Kalemi kırık bir adamdan, gönülden kağıda dökülenler.
