Kabanata 13

4 0 0
                                    

" Pa?!" nagulat talaga ako. " Anong ginagawa mo rito? Kailan ka pa dumating? Teka--sinong kasama mong pumunta rito? Bakit  ka--" naputol ang anumang sasabihin ko ng biglang tumayo ito at yumakap sa akin.

"Hahaha, princess, I think you look confused and bewildered, but you know I cant understand that language right? Just please--hahaha--calm yourself and ask me properly" nakangiting sabi nito.

Napalabi naman ako. " Sorry Pa, I was just shock that you're actually here right now. You did'nt even contact me to say that your coming in here. I was shocked, I didn't even have the chance to fetch you in the airport ." sabi ko habang bahagyang humiwalay sa kanyang yakap para makita siya. " Pero--i mean - but what brought you here? You wont come here without a valid reason right?" nanantsyang tanong ko.

Dahil sa sinabi niya ay biglang sumeryoso ito. Iyong tipong matatakot ang ibang tao pero hindi ako. Noon siguro noong bago ko pa lang siya nakilala pero ewan ko ba habang tumatagal ay hindi na ako natakot s akanya.

Tumingin ito sa akin ng masama. " That's it. I came here from our house from France just because of that fucking Salazar! How dare he to do that to you. You're my princess my one and only princess and daughter. I cannot tolerate that man."

Nagugulat naman akong napatingin sa kanya.

"But how did you know? It's just a while ago? I don't know either why Mr. Salazar did it. I was shocked but I didn't know what to say"

"He gave me an invitation yesterday and I travel right after I read it but, the travel took me all most eighteen hours flight, and I used our private airplane for me to arrived here early but we need to stop over from reason! I will kill that motherfucker who drag you to this. How dare he!" nangangalaiti nitong sabi habang panay ang buga ng malalaim na buntong-hininga at palakad-lakad.

" W-we had a private airplane, pa?!" nakangangang tanong ko. "Seriously how rich are you 'Pa?" hindi makapaniwalang tanong ko. Hindi pa ako tumapak sa bahay namin sa France at hindi ko gustong sulyapan kahit litrato man lang kaya wala akong ideya. Hindi naman kasi nila ako pinipilit kung hindi ko gusto kaya takang-taka na lang ako. Ewan ko lang kung may bahay pa kami sa ibang lugar.

" Oh darling, you don't wanna know because  I know you will faint. Just accept it later that it's and not us only that is rich. You are our princess, dear" nangingiting wika nito. Grabe hindi ako makapaniwala!

Nakita kong iginala nito ang paningin nito sa paligid at naroon ang pandidiri sa mukha nito kaya kahit papaano ay napangiti ako.

"Princess, it's not that I'm complainin but--" pinalibot ulit nito ang pamgin sa buong lugar. "How did you manage to live in this--this--this place?,"iginala na naman nito uli ang paningin. " I can't even say that this is a place." bulong nito pero narinig ko dahil malapit lang ako sa kanya.

Natawa pa ako dahil hindi nito kayang bigkasin ang place. Na para bang hindi talaga nito kayang sikmurain ang buong lugar at hindi makatagal ng ilang segundo lamang. 

" Pa, I live in here" sabi ko bago inakay sa may kusina ko na natatanaw rin lang. 

" I know, its just that this is insane,  I can buy you  a hundred houses but you prefer to live in this--do you call this a place? Looks like a house of a rat." nandidiri na talga ito.

"Pa! you're insulting me" sinamaan ko siya ng tingin at binigyan ng nagtatampong tingin. 

Lumambot naman ang  paningin nito, "Oh, Sorry princess. Forgive you're old man."

Napangiti na lang ako. " Forgiven, now lets get  out of here before you faint" pang-aasar ko habang ginagaya ang paraan ng pagsaabi nito kanina lang.

Stupidity of LoveWhere stories live. Discover now