THE SUBSTITUTE BRIDE (COMPLETED)

CHAPTER 13: Kaiser's gift

" your husband? " may panunudyo sa boses ni Allison habang tinutusok-tusok sa tagiliran si Ina.

Pagkatapos ng paguusap nila nagpaalam na ang dalawa dahil may mga gagawin pa sila.

And she was left again alone. Sure the maids and guards are with her pero pakiramdam pa rin niya nagiisa siya.
Eating  with herself, watching alone, roaming the big mansion. She's so sick of it. Wala pa ring nagbabago. I'll be forever alone in this house. Buntong hininga ni Ina na pinunasan ang luhang lumandas sa pisnge niya.

At dahil sa kaiisip,  hindi na niya nahintay ang pagdating ng asawa.

Dumating si Kaiser na medyo may kadiliman ang bahay. Aakyat na sana siya sa silid nila ng lumabas mula sa kusina ang mayordoma nila. Isa ito sa pinagkakatiwalaan ng kanilang magulang dahil sa matagal na itong nag-seserbisyo sa kanila kaya naisipan niyang imbes na kumuha ng bago. Isinama na niya ang matanda sa paglipat nila.

" Nakarating ka na pala iho. Pagod ka ba? " tanong nito sa kaniya.

" kakatapos lang po kasi ng meeting ko. May kailangan po kayo? " magalang na sagot ni Kaiser.

" Pwede ka bang makausap sandali? "
Tumango na lang siya saka siya dinala ng matanda sa living room.

" Iho. Hindi naman lingid sa karamihan ang naging dahilan ng kasalan niyo ng iyong asawa. Ngunit maaari bang kahit papaano'y magkapalagayan kayo ng loob? "

"ano pong ibig niyong sabihin nay? " confused na tanong ni Kaiser.

"Iho. Ang asawa mo ay isang mabuting tao. Nunkang kahit ang kaniyang kalayaan ay ipinagkanulo niya para sa mga magulang niya. Pero tingnan mo naman, nasa bahay lang siya. Kahit ang mga bagay na gusto niyang gawin ay hindi na niya magawa. "
Madamdaming pahayag ng matanda habang hawak ang kamay ni Kaiser.

" I didn't forbid her to do things she'll want to do nay. You know that."

"Alam ko yun iho. Bakit nga ba kayo hahantong sa kasalan hindi ba? Ang sa akin lang,  baka pwede mo siyang matulungan gawin ang bagay na yun?  Hindi man niya masabi sayo dahil sa sitwasyon niyo. Pakiramdaman mo ang lungkot sa kanyang mga mata."
Napabuntung hininga na lang ang matanda.

"Hindi sinasadyang narinig ko ang usapan nila ng mga kaibigan niya kanina. Wala siyang lakas ng loob na magsabi sayo iho. Bago ka pa man,  may buhay na siyang nakasanayan. At base sa kwento niya, gusto talaga niyang magkatrabaho. " dagdag pa nito.

Kaiser sighed. He shut his eyes for a while.  I'm still in the process of it.

"Oh sige na. Umakyat ka na at ng makapagpahinga ka na. Nakatulog na ang asawa mo."

At nauna ng tumayo ang matanda. Binuksan niya ang pintuan ng kwarto nila at nakita ang asawang nakahiga patalikod sa kaniya.

Lumapit siya saka tinitigan ang maamo nitong mukha. Am I caging you?

Nilingon niya ang sofa, sa magiisang buwan na nilang pagiging mag-asawa ni hindi niya magawang tabihan ang asawa. Co'z I'm still waiting for her invatation.

Mukhang kailangan na nga niyang i-advance ang napagplanuhan niya. Seeing his wife being lonely is just too cruel for him.

"I'm sorry wife. " mahinang bulong niya habang hinahaplos ang buhok ng asawa.

Kinabukasan nagising ng tanghali si Ina. Natataranta niyang kinuha ang cellphone sa drawer na tabi ng kamang hinihigaan niya para tingnan ang oras. Bahagya pa siyang nagulat dahil sa sinag ng araw na tumama sa mata niya. Oh my! It's already 7:45.

"I slept that long?" wala sa sariling tanong niya saka nilapag ang cellphone at nilingon ang sofa.

"Did he leave already?"