FINDING NO ONE

C H A P T E R 01

"Phia let's eat?"narinig kong nagsalita sya galing sa likod at hinawakan nya ang bewang ko para iharap ako sa kanya. Pinihit nya ako palapit sa kanya at tiningnan akong mabuti. Anong ginagawa nya? Baliw ba to?

"Baka isipin mo nababaliw nako hindi ah! Nagagandahan lang ako sayo"he said bago ako iniwan nakatayo magisa hinila nya ang isang bangko saka ibinalik sakin ang pansin nya at nagsalita

"Believe me you're beautiful pero kailangan na nating kumain"hinila nya ako at inupo sa upuang hinila nya kanina bago sya umupo sa tabi ko. Kakain na sana ako nang bigla syang nagsalita

"Lead the prayer Phia"what did he say? Napatingin ako sa kanya na nagtatanong but he just shrug at kinindatan ako

"You should pray first before you eat baby go do it"he said at hinalikan ang tungkil ng ilong ko. Kailangan ba talagang mag-pray? 

"U-uhmm G-god thankyou for the f-food you gave us A-amen?"utal kong sabi. Fuck I really don't know what to do!  I thought to myself.

"Let's eat"he simply said pero napakunot ang noo ko dahil bakit nandito parin ang mga kasambahay? Bakit nakaupo rin sila dito sa lamesa?

"Bakit sila kasama?"deretsong tanong ko habang nakaturo sa apat na babaeng nakaupo sa harap namin at may dalwang lalaki din sa tabi nila. Ano to piyesta bakit sila nakikisali samin?

"Why baby you don't want them to eat with us?" What? They will eat with us!? Hindi mo nga kilala yang mga yan at mayroon silang sariling pagkain hindi dapat sila makisali sa amin! I thought to myself.

"Yes"prangka na kung prangka pero gusto kong malaman nya na ayoko silang makasabay!

"Why?"he chuckled.

"Why? Really Sebe you're aking me why? Simply because they not allowed to eat with their boss Hindi sila nababagay dito dahil kasambahay lang sila!"napatayo pa ako habang sya naman ay nakatingin sakin habang nagigting ang panga.

"They will eat with us! What are you talking about baby? Here in my house pwede silang sumabay kumain sa akin sa ATIN"he calmly said na para bang hindi galit kahit na kanina naman nagiigting ang mga panga nya. Hinawakan nya ang kamay ko at inupo ang ulit sa upuan ko.

"But--"naputol ang sasabihin ko sana nang maramdaman ko ang labi nya sa labi ko. HINALIKAN NYA AKO! Hindi ko alam pero bakit hindi ko sya mapigilan para bang ayaw ng isip ko pero ang katawan ko at ang labi ko gusto sya. Nagugustuhan ko narin ang mga labi nya sana wag na syang tumigil. I thought to myself.

"Dapat masanay kana dahil palagi natin sila makakasabay kumain araw araw"

Hindi ko alam pero imbis na tumutol sa lahat ng sinabi nya ay tumugon nalang ako. Anong nangyayari sakin? Dapat hindi ako magpapasunod sa lalaking ito I thought to myself.

"Ayaw mo ba ng pagkain?"he ask and look at me with his questioning eyes while we are eating.

"No" masarap naman ang mga pagkain parang ang gagaling na chef talaga ang nagluluto ng mga kakainin nya. Naiilang lang ako kasi ang daming nakatingin sakin bawat subo ko. Bakit ba kasi kasama tong mga to sa pagkain eh! Nakakainis naman ang mga kasambahay dito!