Dokunuyor, çevrim içi olup benim yerime ona mesaj yazması. Dokunuyor, içim parçalanıyor, sinir oluyorum sonra yapacak bir şeyimin olmadığını fark ediyorum. Her gün çevrimiçisini izliyorum bazen bir öncekinden daha fazla. Ama hep bir fazlası oldu. Yanlış duygulara kapıldığımı benim yerime onun için çevrim içi oluşundan anlıyorum. Bu duyguların nasıl bir şey olduğunu nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum. Ona da söyleyemiyorum beni dakikalarca bekletip ona saniyesinde cevap vermesi dokunuyor bana. En kötüsü de öldürüyor içten içe ama bunu bilmiyor.Söylemezsem bilmez ama söylesem de ne fark edecek?Sonuç olarak sevdiği kız değilim sadece kardeşi olarak gördüğü bir kızım.
YOU ARE READING
SOL YANIM
PoetrySen ve deniz, hem de bir akşamüstü. Gece çökmüş, eser yok karanlıktan. Yıldızlar mı çoğaldı, sen mi geldin bana?
