Η πρώτη υπόθεση

16

Κεφάλαιο δέκατο έκτο

-Πώς το εξηγείς αυτό;

-ποιο;

-να... η μητέρα σου ήταν πολύ καλή με τη Λίντα ενώ με σας τα παιδιά της ήταν κάπως πιο απόμακρη. Η Ενριέτα χάραξε έναν κύκλο κι έγραψε στη μέση το όνομα της λίντας. Πίστεψε πως με την ερώτηση αυτή θα έφερνε σε δύσκολη θέση τη νεαρή γυναίκα αλλά κάτι τέτοιο δε συνέβη.

-ήξερε πως εμείς μπορούσαμε να τα καταφέρουμε με λιγότερη φροντίδα, η Άννα όπως σας είπα είναι πανέξυπνη κι εγώ ήμουν σε θέση να φροντίσω τον εαυτό μου από πολύ νωρίς. Κάναμε κι οι δυο τις επιλογές μας πριν κλείσουμε τα 15 και η μαμά το ήξερε αυτό. Μα για να πω όλη την αλήθεια δε λέω πως δε μας αγαπούσε. Δε μας έλειπε τίποτα κοντά της κι όλα της τα χρήματα τα ξόδευε για μας, ρούχα βιβλία... φροντιστήρια. Η Σάρα πήρε και πάλι το λόγο.

-μας είπες χτες πως δε σου άρεσε το διάβασμα, έτσι δεν είναι;

-ναι, ακριβώς έτσι. Δεν υπήρξα καλή μαθήτρια αλλά λάτρευα τις ξένες γλώσσες. Τα καταφέρνω πολύ καλά εκεί. Πήρα πτυχίο στα αγγλικά και τα γερμανικά κι αυτό με βοήθησε να βρω ευκολότερα δουλειά. Και η Άννα μιλάει πολύ καλά γαλλικά αλλά εκείνη προτιμάει τους αριθμούς. Η σάρα κούνησε το κεφάλι, σημάδι πως καταλάβαινε απόλυτα.

-μίλησε ποτέ η άννα στη μητέρα σου για το παράπονο της; Η άρτεμη τινάχτηκε στη θέση της. Αυτή την ερώτηση δεν την είχε προβλέψει, ήταν η επιθεωρήτρια που είχε μιλήσει.

-για να είμαι ειλικρινής αυτό δεν το ξέρω, δεν είμαι σίγουρη έχω βέβαια κάποιες ενδείξεις.

-δηλαδή;

-ένα βράδυ η άννα ήταν πολύ λυπημένη, τη ρώτησα τι της συνέβαινε αλλά δε θέλησε να μου μιλήσει. Δεν επέμεινα, ήξερα πως ήταν μοναχική και πως συχνά κλεινόταν σε μια παγερή σιωπή. Όταν γύρισε η μαμά άρχισε να μας ρωτά για το πώς είχαμε περάσει τη μέρα. Εγώ άρχισα να της μιλάω για το φροντιστήριο και τις διάφορες ιδέες που είχα αλλά η άννα παρέμενε όλη την ώρα αμίλητη. Η μαμά που το πρόσεξε την πήρε από το χέρι και πήγαν να μιλήσουν στο άλλο δωμάτιο. Δεν ξέρω τι ειπώθηκε εκεί μέσα αλλά το σίγουρο είναι ένα, μετά από αυτή την κουβέντα η συμπεριφορά της αδερφής μου άλλαξε ριζικά. Σταμάτησε να μιλάει για τη λίντα και περνούσε όλο και περισσότερο χρόνο με τη μητέρα μας. Τη ρώτησα κάποτε τι της είχε πει αλλά εκείνη δε θέλησε να το συζητήσει μαζί μου.