"Pinapalala mo lang Pierre." Saad pa ni Kenny. "Eh gago pala tong isang 'to e." Nang aktong sasapakin niya ako sa mukha.
Mula sa pagkakaluhod, bwumelo muna ako. Mabilis akong tumayo at itinulak ito. Napaupo si Brixy sa lakas ng pagkakatulak ko. Habang inaalalayan ito ng mga alipores niya, pinag tulakan ko sina Franky at Kenny na tumakas na.
"Pare ano? Mag papakabayani ka na naman? Pierre, sumama ka na sa amin!" Tinulak ko ang mga ito. "Ngayon pa ba tayo mag da-dramahan? Tumakas na kayo, susunod ako."
"Huwag kang mamatay." Natawa ako sa sinabi ni Francis. "Tss, ako pa? Takas na!" sabay tulak ko sa mga ito.
Minadali nila Franky at Keny na tumayo upang tumakas at mag over the bakod kahit alam naming di ganong kadali na maakyat iyon. Bukod sa madulas, gawa sa purong marmol ang pader. Walang makakapitan.
To make the scenario worst. Dumoble pa ang kanyang mga alipores. Ang nagagawa nga talaga ng pera. May mga dala ang mga ito ng pang palo at kung anu-ano pa. Tangina,lalabas ang pagiging super saiyan ko nito.
"B-bro! Just keep on climbing!! Run!" I shouted.
"Paano ka??" Tanong ni Kenny. "Im fine! Ako pa ba? Huwag niyo akong isipin. Run mga bobo!"
Kaakibat ng pag takbo nila Kenny at Franky ang sunod sunod na putok ng baril. Hinawakan ako sa magkabilang braso ng mga alagad ni baboy. Brixy beat the hell out of me. Ramdam ko ang pag putok ng kanang kilay ko. Pero papatalo ba ako? Despite the fact na bugbog sarado na ako, sinusubukan ko pa ring lumaban.
"Damn it Brixy! Ito lang ba kaya mong gawin!?" Dinuraan ko ang mukha nito. I can taste my own blood. Its dripping. "Now what? You cant beat me pig!"
"Putaragis ka talagang gago ka! Humanda ka!" Kinasa nito ang kanyang baril. "Tigan ko lang kung makapag hamok ka pa pag pinatay kitang gag0 ka!"
"Talaga? Hindi ako natatakot sayo!" Sigaw ko dito kahit kulang na lang mapatay niya ako sa higpit ng pag kakasakal niya sa akin gamit ng isang kamay nito. Malaking tao kasi itong si Brixy.
"Eh kung... sila na lang kaya muna unahin ko?"doon ako kinabahan. Pinilit kong makawala sa pag kakasakal ni Brixy at mga alipores nito.
"Mag paalam ka na sa mga kaibigan mo. Gago!"
Nag pakawala ito ng baril. Nanlamig ako bigla. "Oh?? Saan kayo pupunta? Hindi pa tayo tapos mag laro!? 'Yayabang niyo e. Boys! Hawakan niyo yang gago na yan. Hindi pa ako tapos na i-torture yang ungas na yan!!"
Nag pumiglas ako.. Hanggang sa nakita kong bumagsak si Kenny. Para akong binuhusan ng malamig na tubig.
"K-Keny!!! Damn it Kenny! Stand up!!!" Sigaw ko. Tuwang tuwa si Brixy sa kanyang nakita.
"Gago ka talaga Brixy!" Nag pumiglas ako at pinilit kong makatakas sa mga tauhan ni Brixy na noo'y pinag tutulungan ako. Pero hindi ko na inisip ang sakit. Dahil ang nasa utak ko sa mga oras na iyon ay si Keny.
Nang maka-kuha ako ng tyempo doon ako bumawi ng suntok sa mga ito. Hindi ko alam kung paano ko pa nagagawang manlaban kahit na alam kong bugbog sarado na ako. Nang nakabitaw na ang mga ito sa akin. Doon ako tumakbo papunta sa kinaroroonan ni Kenny at Franky. Chineck ko ang pulso ni Kenny. Humihinga pa ito. Pero kung hindi agad maagapan, may posibilidad na maubusan ito ng dugo. Hindi pa rin tumigil si Brixy sa pag papaputok ng kanyang pistol. Alam ko masamang damo ako at hindi ako mamatay.
"Tangina, Kenny! Sumagot ka! Bawal ang lampa sa impyerno! Bangon!!!!!!!" Nakalimutan ko ang sakit ng mga bugbog ng natamo ko noong makita ko si Kenny na duguan.
"We need to bring him to the hospital Pierre. Baka maubusan siya ng dugo!" Bugbog sarado din itong si Franky.
Pero tila walang balak na tumigil ang mga bata ni Brixy. Tuloy pa rin ang mga ito pag sipa sa amin. Ginawa namin ni Franky ang lahat ng aming makakaya para maprotektahan lang si Kenny. Prinotektahan namin si Kenny sa abot ng aming makakaya.
