----------

A week has passed, Glaiza, holding tight her Governor's Sparkplug  trophy, is excited to see the star of her life. Sa isang linggo, tanging sa video call lamang niya nasisilayan ang modelong kasintahan and she missed her. It was not enough. Ang sabi ni Barbie ay nasa Davao sila ngayon para sa isang pictorial ng isang beach resort. Kaya't pagkalapag ng kanyang eroplano galing ng US, sumakay na itong muli ng eroplano papunta namang Davao.

----------

"Barbie, kanina ka pa palinga-linga," pansin ni Migo nang tawagin ito upang asistahin ang alaga.

"May hinihintay kasi ako. Darating si Glaiza. Susorpresahin si Rhian," excited nitong balita.

"Wow... A for eyfort. Hulog na hulog siya sa aking gold mine ah,"

"Wa ka ma-say noh! Kakainggit nga eh. Buti pa si Rhian may lablayf. Kelan kaya tayo, Migo?"

"Well, I don't need a lovelife as long as buhay na buhay ang sex life ko," pairap nitong sagot.

----------

It is an hour and forty minutes flight from Manila to Davao, four hours and thirty minutes drive going to Glan, Saranggani and lastly. an hour and a half travel by boat to Olanivan Island where, according to Barbie, is where the photo shoot is being taken at the moment. 

Glaiza is agitated as the boat's motor started. Kapag pumapalya at namamatay ang makina nito,  her blood boils. Pakiramdam niya parang may humaharang na makita niya ang kanyang kasintahan. 

Those tight lips loosened nang nagtuloy tuloy ang tunog ng motor ng banka. It means hindi ito titigil sa gitna ng kanilang paglalayag. At sa pagtawag ng bankero sa kanyang pangalan, lalo siyang napangiti dahil malapit na niyang makita ang taong pinakaaasam-asam niyang makita. 

Si Rhian.

----------

Barbie kept on watching the photoshoot. He (or She), constantly reminding the photographer na hindi maaaring mabasa si Rhian dahil malapit sa pampang ang kanyang pwesto. Inis man ang photographer dahil kailangan din niya ng water shot sa modelo, hindi niya magawa. Ayon kay Barbie, may allergy umano ang kanyang subject sa tubig dagat. Pero every hour ay lumalapit si Barbie kay Rhian upang dampian ng basang towel ang balat ng kaibigan dahil natutuyo ang kanyang balat. Ayaw naman niyang lumabas na daing ang kanyang kaibigan. 

The sun is way up directly at them and the heat on the sand literally fry their feet. Agad na tumakbo si Barbie patungo sa kanyang kaibigan dala ang basang twalya at ibinaliot ito kay Rhian habang tinatakbo nila ng kanilang nipa hut cottage. 

"Grabe ang init, Barbie. Para akong piniprito!" pagrereklamo ni Rhian.

"Ok lang yan besh. Mamaya ibang init naman ang mararamdaman mo," Barbie replied below his breath.

"Ano?"

"Ang sabi ko, ung mga kaliskis mo naglalabasan sa init. Magpunas ka ng maigi," 

"Hindi ba't malapit lang dito ang datin anting tirahan?" sambit ni Rhain habang pinipunasan ng basang twalya ang katawan.

"Oo, dun sa kabilang isla. Sa Camahual, Saranggani Island,"

"Nandun pa kaya yung kubo natin? Puntahan natin mamaya,"

"Bakit?"

"Wala naman. Maganda rin naman kasi ang tanawin dun. Walang tao na pwedeng makakita sa akin na...."

"Namimiss mo na ang lumangoy noh?" isang ngiti ang isinagot ng kaibigan. "Sige, punta tayo mamayang hapon kapag tapos ang ang photo shoot mo at...." napaangat ang tingin ni Rhian sa kanyang kaibigan. "... pagdating ng surpresa ko sa'yo,"

Heart of the OceanKde žijí příběhy. Začni objevovat