| yasin |
"Bana anlatmayacaksın da kime anlatacaksın Eray?"
"Kime anlatacağımı bilmiyorum ama sana anlatmayacağımı biliyorum."
"Aşk olsun."
Hamburgerimi yemeğe geri dönerken Melih ağzındakini yutup peçeteyle ağzını silmişti.
"Eray burdan ya cesedin çıkar ya da..." Cümlesinin devamını getiremeyince arkasına yaslanıp kolasını içmeye başlamıştı.
"Derdini anlatmayan derman bulamazmış." dedi Sina.
"Sen o cümleyi nasıl kurdun lan?" dedi Melih.
"Melih, Yavuz burada olmasa seni öperdim şu an." dedim.
Gülüp yemeğini yemeğe devam etti. Gözüme tatlı gelmişti bir an.
Eray arkasına yaslanıp bize bakmaya başladı. "Tamam." dedi. "Anlatacağım."
Melih'le aynı anda yemek yemeği bırakıp arkamıza yaslandık. Sina ve Yavuz bakışlarını ona çevirdiğinde Enes hala yemek yemeğe devam ediyordu.
"O gün Ata geldi. Açtım kapıyı. Biraz birbirimize baktık, sonra... of hayır anlatmayacağım olmaz."
"Gerizekalı." Enes patatesin birini Eray'a fırlatmıştı. "Anlat"
"Bu kadar bitti. Özür diledi barıştık."
Gözlerini kaçırıp kolasından içmeye başlamıştı tekrar.
"Gay panic." dedi Melih.
"Neyse zorlamayın, sonra anlatır." dedi Sina.
"Anne olmak zorunda mısın?"
"Melih?"
"Efendim anneciğim?"
"Ye yemeğini."
"Tamam babacığım."
Enes, Sina, Melih üçlüsünden bakışlarımı çekip Yavuz'a döndüm. "Kolayı uzatır mısın?"
Kolayı tepsiden alıp önüme koymuştu. "Yavuz onu ben de yapabilirim."
"Ne yapmamı istiyorsun?"
"İçir."
İç çekip kolayı havaya kaldırmıştı. Uzanıp pipeti ağzıma soktum. "Bunu sen de yapabilirsin." dedi.
İçmeyi bitirmiş olsam da geri çekilmiyordum. Gözlerimi Yavuz'a dikmiştim. Sonunda fark edip bana dönmüştü. On saniye sonra kolayı çekip masaya geri bırakmıştı.
nE Bu nAZ amK¿
***
Eray: ata
Ata: efendim
Eray: bizimkilerden birine anlattın mı
