L.S 1

7 0 0
                                    

L.S 1

Graduate na rin ako bilang isang high school student.. and now, I'm preparing for my College Life... marami akong mamimiss sa high school life ko, especially the teachers and my classmates... pero mas mamimiss ko ay aking nag-iisang best friend and my partner in crime kapag nahuhuli kami ng teacher namin na late kami ng pasok... naaalala ko pa dati na pinalabas kami ng teacher namin at pinaluhod kami ng teacher namin sa hallway sa tapat ng classroom namin, sobrang nakakahiya dahil maraming extudyante ang nakakakita sayo na pinarusahan ka ng teacher mo because your late in the class.. tinatawanan ko na lang lahat ng mga ginawa namin dati, at least kahit laging kami late pumasok nakapasok kami parehas sa top... Me, a salutatorian and her, a valedictorian.. Matalino kaming dalawa yun nga lang lagi kaming late.. There are so many, happy, sad, embarrassing and an unforgettable moments that I will never forget in my high school life.. I'm happy at the same time malungkot, masaya kasi hindi ko na makikita yung mga bruhang mga babaeng yun, lagi nila kami binubully, inggit siguro sila sa amin dahil we have a smart brain haha, eh sila puro paganda lang ang alam wala naman laman ang utak idagdag mo pa ang masamang ugali nila. Ganda lang naman ang meron sila, pero utak at ganda sa loob, wala. Malungkot naman dahil marami akong mamimiss... at ang pinakamalungkot ay aalis na ang best friend mo...

"bestie, kailangan ba talagang umalis ka..? hindi ba pwedeng sa skwelahan ko na lang na papasukan ikaw mag-aral?" naiiyak kong tanong sa kanya.

"ayaw ko rin umalis bestie, ayaw kong iwan ka dito pero naka-desisyon na kasi ang mga magulang ko. Gusto nilang dun na ako mag-aral sa US, para magkakasama na kami.. ayaw rin naman nila mommy at daddy na maiwan ako ditong mag-isa. At saka alam mo namang si kuya Migs lang ang kasama ko dito sa pilipinas, hinihintay lang nya akong makatapos ng high school bago kami sumunod kila mommy at daddy." malungkot na saad nya.

kainis naman ohh, bakit pa kasi nag-migrate ang pamilya nya sa US, hindi ba pwedeng dito na lang sila tumira..?? at bakit kailangang doon pa, ang layo kaya nun, at saka ang mahal pa ng pamasahe papunta dun, kaya hindi ko sya mabibisita dun.. sya mayaman, may business ang pamilya nila dito sa pilipinas at pati rin sa US. Ako naman, tama lang, hindi mayaman hindi rin naman mahirap, Lawyer ang dad ko at ang mom ko naman Accountancy.. wala kaming business kaya hindi kami mayaman..

"wag mo ako kakalimutan bestie pag naandun ka na ahh" sabi ko sa kanya.

"bakit naman kita kakalimutan, ehh ikaw ang best friend ko at ang tanging kaibigan na pinagkakatiwalaan ko. At saka may facebook, twitter at instagram naman ehh, chat na lang tayo minsan o kaya skype tayo pag may time" nakangiting sabi nya.

niyakap ko sya ng mahigpit dahil naaaninag ko na ang kuya Migs nya para sunduin sya.. *sigh* mamimiss ko itong bestie ko.

"Carla magpaalam ka na kay ziel" sabi ng kuya Migs nya ng makarating na ito sa pwesto namin.

"Ang bilis mo naman dumating kuya, nagmo-moment pa nga kami dito ni bestie ehh. tsk" sabay irap nito sa kuya nya.

Love StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon