Mr.Badboy Meets Nerdie Girl

Chapter two

Chapter two

Chandria Shane Santos

*Blag*

Lahat kami agad napatingin sa pintuan at kung sino ang biglang pumasok.

Hindi man lang siya natataranta o nabahala na siya'y late na chill lang siyang tumingin samin at kay Maam

"Ah' mam sorry.I'm late"chill niyang sabi grabe talaga siya e kung ako yan nako neneberyosin talaga ako.

Napakamot ng ulo si Isaiah ,at umupo sa tabi ko.

Oo, katabi ko sa upuan si Mr. Badboy

Swerte ko naman talaga hays tss.

"Mr. Fernandez Ilang beses uulitin na ipapaalala saiyo na—"

"Na dapat nandito na ako bago pa sa oras ng klase dapat mauna po ako sainyo at gumising ng maaga para hindi na ako Ma-late.At isa pa examination pa ngayon tas ako pa ay late. Bait kong estudyante diba mam?"

Nagtawanan lang lahat ng mga kaklase maliban sakin.Well wala naman akong nakikitang dapat ikatuwa siya pa nga yung may atraso siya pa may ganang mag pilosopo.

Hindi porket siya ay anak ng school na to ginaganyan niya na ang mga empleyado dito.

Ni walang respeto talaga akalain mo yun guro namin sinasagot ng ganon.

Pero grabe hahaha kabisado na talaga niya ang mga linya na sasabihin.

Sa araw-araw ba naman na malalate siya.

"Pinipilisopo mo ba ako? Mr. Fernandez." Halatang uminit na ang dugo ni mam kay Isaiah dahil sa mga sinasabi nito.

"Depende mam, ano ba sa tingin mo?"

Tinignan nalang siya ni Maam at lumapit kay Isaiah para ibigay ang kanyang tespaper.

Hindi kasi pwedeng pagalitan si Isaiah.

He's Isaiah Dane Fernandez the one and only.

Fernandez siya.

Repectable talaga ang kanyang pamilya.

At nag-iisang anak.

Parang VIP siya rito lahat ng gusto niya ay masusunod tama man ito o hindi nakakabuti man ito o hindi basta siya na ang nagsabi siya na ang masusunod ni walang sumubok na siya'y kalabanin dahil may kaya talaga siyang para pa pabagsakin ang taong gusto komontra sakanya.

Bukod siya ay isang dakilang playboy.

Halos araw-araw iba iba ang girlfriend niyan.

Di ko nga ma gets kung bakit siya ganyan ni parang walang damdamin well wala naman talaga akong paki sakanya.

"Oh Ano tinitingin mo dyan!"Masungit na tanong sakin ni Isaiah.

Kahit kailan talaga.

Nakakagulat talaga

First time niya akong kinausap.

First time niya akong napansin.

Grabe nakakabigla lang! Sino ba naman ako? Para kausapin at pansinin niya.

Since kinder magkaklase na kami. Pero never niya akong nakita.

Invisible girl kasi ako mas prefer ko pang makasama ang libro kesa sa mga tao.

Ewan ko ba.

"Huy!! Wala kabang bibig o dila? Kahit kailan hindi talaga kita narinig magsalita. Hindi ka naman pepe siguro ano?"

Tinignan ko lang siya.

Ako ba talaga ang kinakausap niya? Imposible naman na kilala niya ako.

Eh ngayon lang talaga ako kinausap neto eh imposible naman.

Tumingin siya sakin at tsaka tumingin sa testpaper ko.

"Sabagay okay nga yun na hindi mo ako kinakausap kasi ayoko namang kausap ang isang tulad mo. Teka mali yan diba letter a yung tamang sagot ang alam kung ang talino talino mo pa naman tas yan mali naman sagot mo"

Mali daw pero kinopya nya naman iba kung sagot.

Bwisit talaga.

Napalunok nalang ako at tinugon ko ang atensiyon ko sa testpaper.

Bigla kung inaalala ang sinabi niya

Tama nga siya mali nga bakit paba siya mangongopya alam naman pala niya?

Matalino naman pala

Agad kung binura yung sagot ko at pinalitan ko at bigla akong napatingin sa gawi niya.

"Mali pala talaga salamat at napalitan ko ko."

Halatang gulat siya at ngumisi

"Aba first time may new Words na si babyloves congrats ha !"

Sobrang nakakaasar siya

"Fernandez , bakit mo ba ako kinakausap? Diba ayaw mo naman sa mga tulad ko? "

"Bakit ayaw mo ba?"

"Oo dahil sa kung ayaw mo rin naman ayoko din makausap ang isang tulad mo."