" gwin ... gwinchannar .... ကိုယ့္ဘာသာ..စားတတ္ပါတယ္...
" အင္းပါ...အ့ဆိုလည္း....ပီးေရာ...
*သူမစားေနတာကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနတာ..ဘယ္လိုလူလည္းမသိဘူး...*
"က်ေနာ္မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး...
" ဘာလို႔အကုန္မစားတာလည္း....
" ဗိုက္ျပည့္...ပီးလို႔....
" အင္းပါ...အ့ဆုိလည္းေဆးေသာက္လိုက္အံုး....
" က်ေနာ္...ေက်ာင္းတတ္ခ်င္ပီး....
" ေျခေထာက္ကေကာင္းေသးတာမဟုတ္ဘူး...
ဘယ္လိုလုပ္ေက်ာင္းသြားမွာလည္း....
" gwinchannar ...က်ေနာ့္ေျခေထာက္ကသက္သာေနပါပီး....အဲ့ဒါေၾကာင္းမုိ႔..
" ေကာင္းပီးေလ...ဒါဆို..အိမ္မွာေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနပီးရင္...ေက်ာင္းတတ္ခ်င္တတ္ေပါ့....
" တကရ္ဆို....က်ေနာ့္ကိုဒီေလာက္ထိ...စိတ္ပူေပးစရာမလိုပါဘူူ...က်ေနာ္ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းလာတာနဲ႔...အရင္ကတိုက္ခန္းမွာသြားျပန္ေနေတာ့မယ္...က်ေန္႔ေၾကာင့္ဒီအိမ္ကသူေတြအလုပ္ရူပ္ခဲ့ရတာမ်ားပီး...
" ကိုယ္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး....ဘယ္မွာမွသြားမေနရဘူး..
ဒီအိမ္မွာပဲေနရမယ္....
" gwinchannar ... က်ေနာ္သူတို႔ေတြကိုအရမ္း
အားနာလွပီး....
တစ္စိမ္းတစ္ေယာက္လို႔ေျပာေနတဲြbaekေၾကာင္းYeolစိတ္အနည္းငယ္တိုသြားမိတယ္
" ဘာလည္း...ဒီအိမ္ကသူေတြက ခေလးကို...စိတ္ညစ္မြန္းၾကပ္ေအာင္လုပ္ေနက်လို႔လား...ခေလးကိုဒီအိမ္မွာေနခိုင္းတယ္ဆိုတာကလည္း..အားလံုးကခေလးကိုခ်စ္လို႔....ommaဆိုေတာ္ရံုလူေတြက...အိမ္ေခၚလာရတဲ့အထိမရွိဖူးဘူး.ခေလးကိုသူ႔သားတစ္ေယာက္လို႔ခ်စ္လို႔....Arjima တို႔အားလံုးလည္းအတူတူပဲ....appa ဆို..omma ခေလးရဲ႕သတင္းေျပာျပကတည္းက..အိမ္ကိုျပန္လာေနခ်င္ခဲ့တာ...သူ႔မွာအလုပ္မအားလို႔..မျပန္လာႏိုင္ေသးတာ....အဲ့ေလာက္ေတာင္မင္းကုိခ်စ္ခဲ့က်တာကို....မင္းမို႔လို႔ကြာ........
part14
Start from the beginning
